Orada olmak istiyorum. O aðacýn altýnda, o bankta, onunla. Yaðmur damlasýnýn tenime düþmesini istiyorum.Aðaç yeþilinin kuruyup düþmesini görmek, o kedi gibi korkup kaçmak deðil de kalmak, yaðmuru hissetmek, kendime gelmek istiyorum.
Sokaðýn neþesinin yaðmurla beraber yitip gittiðini görmek, belki bana her þeyin bir anda yok olabileceðini ve belki bir bana nasýl yaðmur yaðarsa yaðsýno keçi inadýmla yaðmur altýnda kalmam gerektiðini öðretir. Kim bilir?

Fakat ben orada deðilim. Evimde yýlýn ilk yaðmurunun sokaða kendini hatýrlatýþýný izliyorum. Böylesi daha güzel galiba. Yýlýn ilk yaðmuru nicedir böyle yaðmamýþtý. Sokak nicedir böylesini görmemiþti.

Her yýl, yýlýn ilk yaðmurunu mutlaka izlerim, hiç kaçýrmam. Bilirsiniz ilkler önemlidir. Ýlk adým, ilk gülüþ ilk iþ, ilk sevgili ve ilk aþk gibi...

Yaðmur damlasý düþmeye baþladýðýndan beri her yer hüzün doldu. Karþý parktaki çocuklar evlerine koþeþtular. Minik kedi korkup kaçtý. Yürüyen adam, öðrenmemek üzere yaðmurun anlamýný, sert ve hýzlý adýmlarla sokaktan kaçtý. Her þeyden bu kadar kolay kaçamayacaðýný biliyordur umarým. Pazarcýlar hafiften toplandýlar, içlerindeki umutlarla beraber. Evinin önünü süpüren kadýn, sanki az önce sokaða su serpmemiþ gibi oradan kaçtý. Merketten çýkan çocuk annesinin balkondan baðýrmasýýna inat, miskin miskin evine yürüdü. Simitçi önce simitlerini yaðmurdan korudu, sonra yaðmurdan korunmak için etrafýna bakýndý ve gitti.

Bizim sokak her zaman böyle dolu olmaz. Dolu olduðunda da izlemeye kalkarsanýz ya böyle bir yaðmur daðýtýverir ortalýðý ya da birdenbire ne olduðunu anlayamadýðýnýz bir biçimde sessizleþir sokak.

Ýki saattir dikkatimi çekti sokaðýn köþesindeki ikili. Halen oradalar. Herkez bilmem kaç kollu canavar görmüþ gibi kaçarken yaðmurdan, bir tek onlar kaçmadý. Önce avare avare gezindiler her tarafta, pazarcýlarýn þaþkýn bakýþlarýna aldýrmayarak, sonra az önce boþalmýþ olan parka geçtiler. Sallandýlar, kaydýlar, eðlendiler ve yavaþ yavaþ yaðmurla beraber gitmeye baþladýlar.

Yaðmur, yaðmaya baþladý, herkesi sokaktan kaçýýrdý, gezindi, salýncakta sallandý, sýkýldý ve gitti.

Herhalde gökyüzünde caný sýkýlýyor, yeryüzünde herkesin eðlendiðini görüyor -daha doðrusu ona öyle geliyor-. Aþaðý iniyor, oynuoyr, eðleniyor, sonra sýkýlýp tekrar çýkýyor yerine. Bizim canýmýz sýkýlsa etrafa bu kadar etki edemeyeceðimiz kesin.

Belki ikilinin kendisine inat, o kadar eðlendiklerini görünce her þeyin kolay kolay elde edilemeyeceðini anladýý. Doðruluðunu test etmek için defalarca yeryüzüne indi. Sonra anladý ki o inatsa insan ondan daha inat vazgeçti. Hafýzasý zayýf olmalý ki her yýl bunu unutup tekrarladý. Belki de can sýkýntýsýný gidermeye çalýþtý. Bu da bir muamma...

Dediðim gibi ilkler her zaman için önemlidir. Baþlarlar ve biterler. Mühim olan sonun geleceðini bilmek ve kabullenmektir.