Tüm insanlýk bir tutkudur; tutku olmadan din, tarih, romanlar, sanat, hepsi etkisiz olurdu. -Balzac
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Benim için güzel bir gündü,Ýki gün önce doktorumdan aldýðým haber beni ziyadesiyle mutlu etmiþti.Bu haberi kocama söylemek için özellikle bu günü bekledim,sabretmesi hiç kolay olmamýþtý… Kahvaltý hazýrlamak için mutfaða girdim .Masayý hazýrlarken, kocamýn baba olma sevincini gözlerinde hayal ettim… Masa hazýrdý, çaylarý doldurup kocamý uyandýrdým. Beraber kahvaltý edip bu güne ait palanlarý konuþtuk…Bugün onun doðum günüydü ve her sene, bunu ben hatýrlatýrdým kendisine … Akþama kadar bir çok dosyayla ilgilenmem gerektiðini, çok iþimin olduðunu söyleyip masadan kalktým,aslýnda birikmiþ dosyalar yoktu, aksine bugün izin alýp erkenden eve gelecektim… Genellikle arabayý ben alýrdým. Kocam iþ yerinin servisiyle giderdi. Yanaðýna kocaman bir öpücük kondurup, aceleyle çýktým evden. Öðlene doðru iþlerimi halledip ayrýldým .Önce kuaförümde bu akþam için sade fakat þýk taratmalýydým saçlarýmý.Daha sonra çiçekçiden bir buket kýr çiçeði ve küçük sevimli bir pasta … ‘’Her þey yolunda gidiyor’’Diye düþünerek açtým kapýyý, fakat hemen kapý önünde çýkarýlmýþ bir çift kadýn ayakkabýsý ve hemen yanýnda kocamýn ayakkabýlarýný görünce þaþýrdým… Sesler geliyordu içeriden, koridorda yürüdüm, yatak odamýn kapýsýný açtýðýmda,sanki hayat avuçlarýmýn arasýndan hýzla kaymýþ ve kristal bir kürenin yere düþüp bin parçaya bölünmesi gibi tuzla buz olmuþtu… Aradan kaç saat geçmiþti bilmiyorum.Bunu fark ettiðimde hava kararmýþ sokak lambalarý yanmýþtý Saatler deðil, yýllar sonra bu mahallede,bu evin önünde ne iþim vardý? Gözüm ikinci katýn camlarýndaydý,Oturma odasýnýn camlarýndan sýzan loþ ýþýk,yüreðimin karanlýkta kalmýþ esir yanlarýný mý aydýnlýða çýkarmak istiyordu? Zaman tünelindeydim adeta.On beþ sene önce küçük bir kýz çocuðuydum, ilkokul üçüncü sýnýftaydým. Bir bahar sabahý,her sabah olduðu gibi,babam,annem,ben,kýz kardeþim Nazlý Hep beraber arabadaydýk.Önce beni okula býrakacaklar,sonra kardeþimi ananeme býrakýp, beraber iþe gideceklerdi,Annemi ve babamý öptüm. Arabadan inip, arkalarýndan el salladým… Okulda derslerimde baþarýlýydým., ezberlediðim þiiri baþarýyla okumuþ,arkadaþlarýmýn beðenisini kazanmýþtým, üstelik bu yirmi üç nisan da kelebek olacaktým. Son dersteydik. Sýnýfa okul müdürümüz gelmiþ, sürekli bana bakarak, öðretmenime bir þeyler anlatýyordu, Sonra bana dönüp’’Dilek çantaný topla, dayýn odamda seni bekliyor, bugün erken gidebilirsin’’Demiþti. Dayým çok hýzlý yürüyor ,ben ona yetiþmek için koþuyordum neredeys .Ananemin evi okula çok yakýndý.Eve geldiðimizde dedem öfkeyle baðýrýyordu’’Benim Sebahat diye kýzým yok, kes aðlamayý’’ Annanem, beni görünce feryat edip aðýtlar yakmaya baþlamýþtý , ne oluyordu ,anlayamamýþtým… O akþam, annemin öldüðünü söylediler. Fakat neden öldüðünü anlatmadýlar.Babam da gelmemiþti ,sürekli aðlýyorduk.Kardeþim henüz dört yaþýnda olduðu için olanlarýn farkýnda deðildi… Ýki gün sonra, dedem elindeki gazeteyi annaneme doðru fýrlattý. Bu utançla yaþayamayacaðýný söylüyordu.Yerdeki gazeteyi aldým , annemin ve babamýn resimleri vardý sayfada. Haberi okumaya baþladým. Kimse engel olmadý . Belki olanlarý öðrenmemi istiyorlardý… Annemi babam öldürmüþtü .Annemin bir sevgilisi varmýþ, onlarý beraber yakalayýnca dayanamamýþ , silahla ikisinide vurarak öldürmüþ… Günlerce okula gitmedim.Arkadaþlarýmla konuþmadým, oyun oynamadým ,sürekli aðlýyordum… Üstelik kelebekte olamayacaktým. Bir keresinde annem ‘’Kelebeklerin kanatlarýný ellerseniz ölürler demiþti’’Bizim de kanatlarýmýza bir el deðmiþti,ölmemiþtik ama çok yaralanmýþtýk… Suçlamýþtým onlarý, birbirlerini sevmemekle suçlamýþtým.Sevmekten vaz geçmekle suçlamýþtým. Eðer sevselerdi, biri aldatmaz, biride öldürmezdi diye düþünüyordum… Ýnsan sevdiðini aldatmaz , asla öldürmezdi…Ýkisinide affetmedim… Dedem bu olaydan sekiz ay sonra öldü .Bütün sorumluluðumuz annaneme ve dayýma kalmýþtý. Babamýn, akrabalarýndan kimse sahip çýkmadý bize. Onlar annemden dolayý bize kinle doluydu… Ben üniversite son sýnýftayken babam ceza evinden çýktý.Onu ziyarete gitmemiþtim hiç. Kardeþimi gotürmüþlerdi.Ben asla görüþmek istemediðimi söylemiþtim… Hemen evlenmiþtim. Özcan üniversiteden arkadaþýmdý, birbirimizi çok seviyorduk.Düðünümüze çaðýrmamýþtým babamý, Fakat yinede gelmek istemiþti, haber yollamýþtý Nazlý ile. Hayýr demiþtim, kardeþimin yalvarmasý da iþe yaramamýþtý… Ýþte bugün buradayým. O, loþ ýþýðýn aydýnlattýðý odada babam var.Gündüz olanlardan sonra neden buraya gelmiþtim?Geçmiþten bugüne nefret mi ? Yoksa özlem mi ? Biriktirmiþtim içimde.Bilmiyorum. Bütün cesaretimi toplayýp yukarý çýkmayý düþündüm.Kapýda beni görünce, ne düþünürdü?Nerede kalmýþtý öfkem, inadým. Geçmiþteki yaþadýðým kasýrgadan, daha mý büyüktü bugünkü fýrtýna? Zili çaldým. Babam beni görünce hemen tanýdý .Adýmý söylerken sesi titriyordu. Benimde… Yýllarýn bizden çaldýklarýný geri almak kolay deðildi.Þafak sökmek üzereydi, babamýn omzuna yaslanmýþ ,olan biteni anlatýrken ,onu derinden yaralayacak bir soru sormuþtum.Öç alma duygusuna teslim olmak nasýl bir þeydi? Kocamdan öç almak istiyordum. Bu duygu beni de esir etmeden toparlanmalýydým…Birdené “ bu bebek doðmamalý” Dedim. Babam ‘’sakýn bunu düþünme,seni hayata baðlayacak kuvvetli bir bað, o bebek’’ Dedi. .‘’Piþmanlýðýn dayanýlmaz sancýlarýna katlanamazsýn Dilek ‘’ Derken gözleri yaþlýydý… Ve bazen, geçmiþ çöreklenir yüreðinize. Usul usul akýtýrken zehrini, aðlamak en güzeli. Gözlerinizden akan damlalar görülmeli, hýçkýrýklarýnýz duyulmalý,Bu tabloyu gören imrenmeli size… Biraz uyumak istiyorum . Kafamý toparlamalýyým , avukatýmla konuþurken bitik bir halde görünmek istemem. Boþanma iþlemlerini bir an önce baþlatmalýyým.’’Ýyi sabahlar babacýðým, yeni doðan günle beraber yeniden þans vermeliyiz kendimize öyle deðil mi? Selma Polat
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Selma Polat, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |