Bir horoz olsan ve etrafýnda hiç tavuk olmasa anca baþkalarý için ötersin. Her sabah yüksek bir tepeye çýkýp kendi kendine þarkýlar söylersin. Sesini sadece çakallar duyar. Ortalýkta ne his olur ne de bir gözyaþý. Hep baþkalarý için yaþarsýn. Ölsen sana kimse aðlamaz. Bir hiçsin aslýnda ne seni kaybeden üzülür ne de seni bulan sevinir. Etrafýnda yalancý gülücüklerden bir cennet olur. Yaþarsýn öylece. Bir sevdiceðin olmaz. Koskaca alemde canýn ciðerin olmaz da yaþadým ve bir beden taþýdým dersin. Oysa yüreðindeki dere ince bir sýzý gibi akar da dudaklarýn hararetten çatlar da sen ötmeye devam edersin. Ne yýldýzlar kör karanlýk gecene dolanýr ne de bedenine bir sevgili sarýlýr. Aðlarsýn aðlayabildiðin kadar. Dudaklarýndan sicim sicim yaþlar dökülür de kader denen kitabýnýn bir satýrýnda sevgiye dair bir söz bulamazsýn. Sen susadýðýn vakitlerde bile ayrýlýðýn zehrini yudum yudum içersin. Ölüm bile seni kurtaramaz. Bir horoz olsan ve etrafýnda hiç tavuk olmasa anca baþkalarý için ötersin. Asla kendin için yaþayamazsýn. Hep yanýnda birileri olur da sen onlarýn yanýnda kendini bir çöplükte hissedersin. Ne bir karanfil girer rüyalarýna ne de sabah mutlu uyanabilirsin. Sadece her sabah seni dinlemek zorunda olan çevrendekilerin ellerine düþersin. Oysa baþkalarýnýn ambarlarda buðdaylarý vardýr. Oysa baþkalarýnýn dünyasýnda baþaklar çoktan boy vermiþtir. Ýþte senin boyunun ölçüsünü böyle alýrlar. Sen hep sevilebileceðine inanarak yaþarsýn. Bütün otobüsler terminallerden kalkar gider de sen hangar da çürümeye býrakýlýrsýn. Ne bir el sallayabilirsin ne de bir mendil. Sadece bakakalýrsýn. Ýþte senden böyle yüz çevirirler. Sen olmadan da mutlu olurlar ve gülerler. Sýra sana gelince tatlý bir sözü bile çok görürler. Sen nefesini her içine çekiþinde bir þeyler düðümlenir boðazýnda. Aç kalýrsýn sefil kalýrsýn. O zaman sýraný bir baþkasýna vermeyi hatta geri çekilmeyi öðrenirsin. Ýþte böyle baþlar sende bir baþkasý için yaþamalar. Kendini feda etmeyi böylece öðrenirsin. Senin sözlüðünde hep ahlar ve vahlar kalýr. Baþka çaren kalmaz hep ayný kitabi ezberleyip durursun. Ýþte böyle kudurursun. Bir horoz olsan ve etrafýnda hiç tavuk olmasa anca baþkalarý için ötersin. Gelirler seni yolarlar. Bütün güzelliðini güvendiðin eller alýr senden. Güzel bir hayat kurmayý dilerken kendini birden çirkin bir dünyanýn içinde bulursun. Seni sevenlerin sadece çakallar olduðunu öðrenirsin. Hayatýnda bir çiçek ararsýn. Çöplükte biten bir karanfil ararsýn da sadece belaný bulursun. Sadece hayalinde karanfiller büyütürsün. Ýþte senin özgürlüðün bu kadar olur. Sadece hayallerinde uçabilirsin. Kanatlarýn sadece seni hayallerinde havalandýrabilir. Sadece hayallerinde seni rahat býrakmalarýný isteyebilirsin. Çünkü ne gülüþlerin rahattýr ne de aðlayýþlarýn. Kümese týkýlmýþ gibi çýrpýnýrsýn. Yanýnda tavuklar olsa ne yazar. Özgür olamadýktan sonra. Özgür kuþlar gibi uçmadýktan sonra. Bir horoz olsan ve etrafýnda hiç tavuk olmasa anca baþkalarý için ötersin. Sen yaþamayý bilmeden ölmeyi öðrenirsin. Çünkü bir çöplükte baþka neyi öðrenebilirsin. Ne kanatlarýn iþe yarar ne de ötüþün. Öylece çýrpýnarak can verirsin.