Kimi seveceðim hemen hemen bellidir. Onun geliþi, güneþ ýþýklarýnýn yollara vurmasý gibidir. Onun yürüyüþü rüzgarla gelen gül kokusudur. Bir bahar gibi kurulur yanýma. Mevsimler deðiþse de, onun gülüþü erik çiçeðidir. Hele bir konuþmasý vardýr ki, sözcükler antik bir tablet olur dudaklarýnda. Her sözü, Babil'in asma bahçelerine akan su sesidir. Sen ise, bir uçurumun yere en yakýn yerisin. Kansýn, cinayetsin, þiddetsin, kavgasýn. Kalbin kimi severse sevsin, keyfin bilir. Senin bana verecebileceðin zevk, yabanidir ve vahþidir. Sen ile benim aramda ne daðlar var ne de þehirler var. Sadece aramýzda bir fark var, sen aþkýn yanlýþ bir tanýmýsýn. Benimse sözcüklerle aram çok iyidir. Sen benim sözlüðümde argosun. Seni sevmek yüreðime bir küfür, duygularýma ise bir hakarettir. Benimle küsmekse niyetin keyfin bilir. Hatta istersen üstüne kahve bile veririm, daha çok keyfini çýkar diye. Benimle konuþma diye, beni sevme diye tost bile yaparým. Ýstersen sana kadayýf yaparým. Kaymak niyetine üstüne beni sür diye. Zaten iki kelimeliksin. Hiç konuþma benimle keyfin bilir. Hem yukarýdan aþaðý hem soldan saða bir bilmece olsan, hep itici sözcükler dolar karelerine. Üstelik üniversite sýnavý da deðilsin. Neden sorularýna cevap vereyim. Beni imtihan etmekten de vazgeç. Bir öyle bir böyle davranýp, bana artistik etme. Ben film yönetmeni de deðilim. Eðer varsa oyunculuk yeteneðin, köy seyirlik oyunlarýna katýl. Belki seni keþfeden bir muhtar bulursun. Beni sevme keyfin bilir. Ne istersen yap. Ýster kudur, ister köpür, ister havla... Sen bu yeteneklerinle beni geçersin, önden buyur. Sen sevebileceðim biri deðilsin. Seni sevmek, aþka ihanettir. Seni sevmek, Leyla ile Mecnun'u aðlatmaktýr ve aldatmaktýr. Git kimi seversen sev. Sanki kapýnda kulum. Kendi kendine gelin güvey olma. Seninle bir ömür yaþamak, yastýklarý, çarþaflarý hep kirli býrakmaktýr. Seninle bir evde yaþamak, hep lavaboya koþmaktýr. Oysa benim seveceðim kiþi, evimin tek mobilyasý en güzel köþesidir. Benim seveceðim kiþi, evimin en güzel manzarasýdýr. Sen kimi seversen sev, keyfin bilir. Ýstersen sana çay demleyeyim, keyfin daha çok yerine gelsin diye. Yanlýz þekerini sen koy. Sana hiçbir tat veremem bunu bil. Gül kendini koparmak isteyene nezaketen dur diyemez, onun kibarcasý ellere diken batýrmaktýr. Bak seni delik deþik ederim. Gören seni, çivili sandýktan çýkmýþ sanýr. Lütfen beni küplere bindirme. Sonra seni küpün içinde turþuya çeviririm. Ben iflas etmiþ bir kumaþçý mýyým ki, paçavra gibi hayatýma girersin. Git seni belki vatan, millet adýna, bayrak yapacak biri çýkabilir. Sonra karþýna geçip, esas duruþa geçenler de olabilir. Sen beni sevme. Sen bana küs ve bana yüz verme. Git istediðini sev, keyfin bilir. Keyfini çýkar hayatýn. Beni sevme ne olur. Senin sevgin, bana bir ödül deðildir. Bir madalya gibi yakama yapýþma.