Ýþini bilen halkýn, iþini bilen devleti de olur elbet...Hem öyle iyi bilir ki bu iþleri, hamarat gelinler bile þaþar kalýr valla...Hamarat gelin dediðim halkýn kendisidir aslýnda...Ben, sen, o; biz, siz, onlardan biri yani...Son cümlem fiil çekimlerini hatýrlattý biraz size biliyorum ama, biz de çekildik farkýnda olmadan birileri tarafýndan, hatýrlatýrým...Çekip çekip gittiler bizi bir yerlere, birileri...Gidilen yerde gri günler yüzünden, biz de yitirdik bu grilikte rengimizi! ..Esmer olduk beh! ..

Ýþte bu esmer vatandaþlar topluluðu, bindiði trenin tünele girmesiyle birlikte, korkar olur yaþamaktan...Korkar ve tutunacak bir dal arar kendine...Bulur da! ..Dut aðacý dalý deðildir bu caným, Allah korkusu! ..

Baþýna gelenlerin hepsi, bu korku yüzündendir bana kalýrsa! ..Soyulsa da, vurulsa da, aç-açýk kalsa da umursamaz...Asýl hayat öteki dünyada yaþanacaktýr ve asýl adalet orada tartýsýný bulacaktýr gibi bir düþünceyle, bu dünyada 'dertçeker' hâle getirilir insancýklar! ..Çeker mi, çeker valla! ..Dayanýklýdýr benim insaným, çekicidir, tevekkül sahibidir...Al aðzýndan memesini, neden aldýn diyemeyendir! ..Ýçine kapanýr ve aðlar sadece...Ha bir de 'Allah'ýndan bul' der ama, kimseler duymaz bunu! ..Yani ahlarý bile sessiz sinema! ..Kim anlar, kim dinler ki! ..Zaten karanlýk bir tünelde uðuldar sesler, görmez hiç kimse kimseyi! ..

Görmez dedim de, nasýl tanýrlar görmedikleri kiþileri, buna akýl erdiremem iþte! :))))) Adlarýný, adreslerini bile okurlar...Ýyi ama, ben niye bilemiyorum sevgilimin adresini beh! ..Alacaðýn olsun sevgilim, niye bu kadar gizleniyorsun ki! ..Ne kötülüðüm dokunacak ki, sanki sana...Uzanýp bir kere öperdim sadece, bir kere de sýkýca sarýlýrdým beline, hepsi bu kadardý iþte! ..Yiyip bitirecek deðildik ya seni, gizlen bakalým! ..Bu aþkýn böylesini burada, öteki türlüsünü de öteki dünyada yaþarýz seninle...

Aklýna yaz, yakacaðým seni orada :)))))

Bu dünya dönme dolap düpedüz..Dön dön dur; dur dur dön! ..Açýlsýn eteðin...Altýndan ne çýkacaksa yani! ..Bekle de gör; gör de inanma, inanma da gerçeðe saplan! .

Aynen böyle;

Dünden beri biriken çöpleri, kapý önüne koyduðu çöp kutusuna atmak için, kapýyý açtý kadýn...kapýyý açmasýyla birlikte, kapý aralýðýna sýkýþtýrýlan zarfýn yere düþmesi bir oldu...'Kimdendir? ' diyerek eðilip, yerden aldý. zarfý. Bir önüne, bir arkasýna çevirdi, üzerindeki adresi okudu.; adres doðruydu, mektup kendisine gelmiþti. Zarfý cebine koyup, çöpleri çöp kutusuna attý, içeri girdi kadýn.

Zarfý açmadan önce biraz daha inceledi zarfý, zarf açacaðý ile dikkatlice açtý sonra...Ýçindeki kaðýdý çýkardý; okumaya baþladý...Mektup, belediye tarafýndan gönderilmiþti. Mektupta yedi yýl önce ödenmemiþ küçük bir borcun, geçen yýllar içinde zamlana zamlana üç yüz liralara çýktýðý bildiriliyordu.Bu borcun bir hafta içinde ödenmemesi halinde yasal yollara baþvurulacaðýný belirten bir de not düþülmüþtü altýna.

'Yedi yýl önce! ..' diye söylendi kadýn, takvime gitti kendiliðinden bakýþlarý...

'Yedi yýl önce ben burada oturmuyordum ki! ..' diye bir karþý cümle çýktý aðzýndan sonra...

Yedi yýl önce bu ev babasýna aitti ve bir kiracý oturuyordu burada. Babasýnýn bir yýl önce rahmetli olmasýndan sonra oturmaya baþlamýþtý kadýn bu evde ki; kiracýnýn evde yaptýðý bir yýðýn hasarý onarmak için de, bir sürü para harcamýþtý...

'Þimdi de bu! ..' diye söylendi kendi kendine...

Bir baþkasýnýn ödemediði çöp vergisinin, kendisine yükleneceði, ölse aklýna gelmezdi! ..Aklýna gelmeyen þeyin, baþýna gelmiþ olmasý acý acý gülümsetti kadýný! ..

Emekli maaþýndan kemer sýkarak artýrdýðý üç yüz lirayý çantasýna yerleþtirip, doðruca belediyeye gitti..Ödemelerin yapýldýðý giþede gencecik bir delikanlý oturuyordu.
Camekânýn deliðinden dudaklarýný uzatýp,

'Oðlum, þuna bir bakar mýsýnýz, bu nedir? 'deyip, belediyeden gelen kaðýdý ona uzattý...Memurun kem küm etmesine dayanamayýp, kaðýdý geri aldý kadýn:

'Müdürle görüþmek istiyorum, odasý nerede? ' diye sordu.

'Üst katta' dedi memur, randevu almadan görüþemezsiniz!

'Öyle mi! ..' diyerek üst kata çýkan merdivenlere yöneldi kadýn...

Basamaklarý atlayarak çýktý hem de, o yaþýna raðmen..Uzun bir koridordan geçerken kapý üstlerine takýlan levhalarý okudu..Koridorun sonunda nihayet buldu müdür odasýný...Kapýyý týklatýp, girdi içeri.

Masada, orta yaþlarda giyimi kuþamý, yaþý baþý yerinde bir kadýn oturuyordu..Daha doðrusu, gözlerini kapamýþ, uyukluyordu...Esnemesini yarýda kesip, uykulu gözlerle baktý kadýna...

Keyfinin kaçtýðýný belli eden bir soruyla;

'Buyur, ne vardý? ' dedi kaba bir üslupla kadýna...

Kadýn, belediyeden kendisine gelen borç bildirim kaðýdýný müdürün önüne koydu ve anlatmaya baþladý:

'Ben emekli biriyim. Bir yýl önce oturmaya baþladým, rahmetli babamdan kalan bu dairede...Yedi yýl önce ayný evde oturan kiracýnýn çöp vergisini ödememi istiyorsunuz þimdi benden...Hem de kýrk lira yerine, üç yüz lira olarak...Nasýl olur bu? Büyük bir haksýzlýk deðil de nedir, Müdüre haným? '

Müdüre, bir önüne, bir arkasýna baktý kaðýdýn; kadýna uzattý.

'Yapacak bir þey yok! ..Belirtilen borcu ödemek zorundasýnýz, yoksa yasal yollara baþvurulucaktýr! ..'

'Bakýnýz, dedi kadýn; yazýk deðil mi vatandaþa? Zamanýnda bildirseydiniz bu borcu da, zor durumda býrakmasaydýnýz, yaptýðýnýz büyük bir haksýzlýktýr'

'Haklýsýnýz ama, biz ancak zaman bulabildik arþivleri gözden geçirmeye! ...Ýsterseniz borcun yarýsýný þimdi, diðer yarýsýný iki ay sonra ödeyin' diyerek kadýna kapýyý gösterdi...

Sonuçta, tüm borcu ödedi kadýn ama; uyuyan, uyudukça vatandaþýnýn cebine giren bir devleti olduðunu anlamýþ olarak...

Hayýrlý düþlere ve gelirlere devletim! ..