Teselli edemez beni ne gül yüzün ne de kokun.Ben artýk bir yaðmurun altýnda sýrýlsýklam oldum.Her þey gri ve donuk.Gözlerinin rengini hatýrlayamýyorum artýk.Seninle kaç kez göz göze geldiðimi unuttum.
Yollarýma döksen de binlerce çiçek, ben artýk sana gelmekten yoruldum.Alýn yazým üzerine kurduðum masallara inanmaktan usandým.Bu yüzden gözyaþlarýnla beni kandýramazsýn.Beni bana ait olmayan bir dünyayla avutamazsýn.Git artýk yolun açýk olsun.Sevgilim dediklerin seni karþýlasýn.
Hatýrlar mýsýn ellerinin resmini yapmýþtým ve o resmi odamýn en güzel köþesine asmýþtým? Þimdi bütün duvarlarda kahýr seslerin ile kapýyý üzerine çarpýp gidiþinin gürültüsü yankýlanýr. O ellerin yüzüme ayrýlýðýn acýsýný bir tokat gibi vururken, artýk hiçbir parmak izin kalmayacaktý geride, beni ölüme mahkum eden býrakýp gidiþinde. Hiçbir merdivende kalmayacaktý senden sonra bir katilin aþk adýna býrakýp giderken ki yüzüne taktýðý maske.
Teselli edemez beni ne yüzün ne gülüþün.Bilirim yanaklarýnda açan gülleri ve o güllerle beni kaç kez kandýrdýðýný.Ben artýk bir yaðmurun altýnda sýrýlsýklam oldum.Seninle kaç kez göz göze geldiðimi unuttum.
Hatýrlar mýsýn bir antikacýda toz içinde býrakýlmýþ bir tablo bulmuþtuk? Çerçevesi kýrýk bir tabloydu ve içi sarý çiçeklerle doluydu.Onu almýþtýk, evin en kasvetli yerine onu koymuþtuk.
Sonra bana kýzýp onu almýþtýn, pencereden dýþarý fýrlatmýþtýn.Geride cam kýrýklarý kalmýþtý.Bir de dünyamý karanlýða çeviren hatýran kalmýþtý.
Aþk adýna kaç kez bunca aþaðýlanmaya katlanýrdý bir insan. Sevmeye ihtiyacý varken, kaç kez bu ihtiyaçtan zar aðlardý da ölüme atlardý.
Hayat koca bir güle dönüþürdü de, yalnýz ortada sevgi adýna aþk adýna yaþanacak bir þey kalmazdý. Senden geride beni teselli edecek bütün bahçeler tarumar oldu.Bu yüzden bu yürek seni unuttu.