Türkiye’de ekonomi hiçbir zaman rahat bir nefes almamýþtýr.Her dönemde ciddi ekonomik krizler yaþanmýþtýr.Bu hususta,gelen iktidarlar gidenleri aratmýþtýr.Çünkü iki yanlýþ bir doðru etmez.Yanlýþ yoldan doðru menzile varýlmaz.Halkýmýz daima iyi niyetini muhafaza ederek ümitvar olmuþtur.Lâkin beklentileri bir türlü gerçekleþmemiþtir.
     Ülkemizde dengesiz bir büyüme söz konusudur.Yatýrýmlar birkaç bölgede yoðunlaþmýþtýr.Bunlar Ege,Akdeniz ve özellikle Marmara bölgeleridir.Buralarda çok hýzlý bir nüfus artýþý göze çarpmaktadýr.Bununla birlikte çarpýk kentleþmenin getirdiði problemler,içinden çýkýlmaz hâle gelmektedir.
     Türkiye’de bölgeler arasý gelir daðýlýmýndaki dengesizliklerden kaynaklanan göçler yaþanmaktadýr.Her insan karnýný doyurabileceði yerde yaþamak ister.Onun için kiþinin asýl memleketi doðduðu yer deðil,doyduðu yerdir.Þahsen benim akrabalarýmýn tamamýna yakýný Trabzon dýþýnda yaþamaktadýr.Bir ablam Ýstanbul’da,diðeri Hollanda’da,bir dayým Kocaeli’nde,ötekisi Belçika’da,abim ise Almanya’da yaþamaktadýr.Çok istedikleri için mi buralara göç etmiþler?Elbette hayýr!...Hepsi de Trabzon hasretiyle yanýp tutuþmaktadýr.Ama aç durulmuyor.Çoluk çocuk ekmek istiyor.Onlar da ekmek bulabilmek için bin bir türlü çileye katlanýyorlar.
     Ülkemizde uzun yýllardan beri büyük bir göç dramý yaþanýyor.Babalar çocuklarýný ve eþlerini bir baþýna býrakarak gurbette hasret orucuna mahkûm oluyorlar.Mektuplar ve telefonlar bu acýyý biraz olsun hafifletse de tamamen yok edemiyor.Gurbetteki sýla özlemi iþ verimini de bir hayli düþürüyor.
     Bu açýdan þehrimiz büyük bir talihsizliðe mahkûmdur.Trabzon yýllardan beri ihmal edilmiþtir.Hemen her iktidar döneminde büyük vaatler yapýlmýþ ama bunlarýn hiçbiri yerine getirilmemiþtir.Her dönemde yatýrým fakiri olmuþtur bu þehir!...Birileri gelmiþ Büyükþehir statüsüne kavuþturacaðýný ifade etmiþ.Lâkin bu sözünü Ankara’ya varmadan çabucak unutmuþtur.
     Trabzon sanayileþmeden payýna düþeni alamamýþtýr.Onun için de bu þehirde yaþayanlar,karýnlarýný doyurmak için sýla yangýnýný göz önüne alarak,doðup büyüdükleri diyarý geride býrakarak gurbet yollarýna düþmüþlerdir.
     Trabzon fakir bir yerleþim yeri olmasýna raðmen,Türkiye’de pek çok zengin Trabzonlu vardýr.Fakat bu insanlar doðup büyüdükleri,havasýný teneffüs ettikleri,buz gibi sularýndan içtikleri memleketlerine yatýrým yapmamýþlardýr.Paralarýný Ege,Akdeniz ve Marmara gibi turizm ve sanayi merkezlerine yatýrmýþlardýr.Çünkü onlar için mühim olan bir koyup beþ almaktýr.Trabzon’u ve Trabzonlu’yu düþünecek durumda deðillerdir!..
     Trabzon’dan sanayi ve endüstri bölgelerine yönelik göçler her gün artarak devam etmektedir.Bugün þehirdeki yabancý(baþka illerden gelen) öðrenci ve memurlarý çýkarýrsak kentimizin sokaklarý boþalýr.Þunu unutmamalýyýz ki Trabzon’dan göçmek asla çözüm deðildir.Bu þehri de Marmara,Ege ve Akdeniz þehirleri seviyesine çýkarabilirsek mesele kendiliðinden ortadan kalkacaktýr.Bu konuda devlete olduðu kadar, biz vatandaþlara da büyük vazifeler düþmektedir.Göç meraklýlarýna þu þiirimle seslenmek istiyorum:
     “Nimet burda,külfet burda
     Trabzon’dan göçmeyelim
     Korkma ki kalýrsýn darda
     Trabzon’dan göçmeyelim

     Göçü asla çözüm sanma
     Yad elin sözüne kanma
     Sýla hasretiyle yanma
     Trabzon’dan göçmeyelim.”

     Trabzonlular’ý ekonomik yönden darda býrakarak göçmeye zorlayan kiþi ve kuruluþlarý kýnýyorum.Ýnsanýn doðup büyüdüðü yeri terk etmesi ýzdýraplarýn en büyüðüdür.Bu çileye tez elden bir son verelim artýk!...
     e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com