Anlamaya çalýþmak sanýrým her þeyin baþlangýcý ya da anlamdýrmaya.Çok uzak iliþkili içerisinde olan herhangi bir þeyi bile bir noktada bir araya getirip ortaya bir þey çýkarmak.Ve bunun getirdiði kiþinin kendine karþý sorumluluklarý.Sürekli içinde bir his var neden var olduðunu bilmiyorsun ayný þekilde sebebini de sadece var.Bazen bir þeyler çýkartýyorsun tam oturdu evet bu diyorsun ama sonradan da onunda olmadýðýný anlýyorsun.Zaman geçiyor farkýnda bile varmadan.Sonra bir yenisi daha.Ýnsan olarak var olmanýn getirileri.Çok aðýr bir yük insan olmak .Bazý insanlarýn taþýyamayacaðý kadar aðýr.O ara da kalmak var ya en kötüsü olan içindeki seninle çevrenin gördüðü sen arasýndaki kararý vermek.Hangisi olmalýyým?Ýçin kendin olmak için yanýp tutuþurken çok az olup etkisi fazla olan küçük yer bir kafanýn içindeki mahvediyor her þeyi kendin olmaktan utandýrýyor.Sýrf utandýðýn için kendinle konuþma içerisine bile giremiyorsun.Yabancýlaþýyorsun yavaþ yavaþ ve en sonunda tanýmýyorsun bile.Ne kadar acý! Yapmamalý insan bunu kendine yapmamalý.Ýnsanlarý anlamak çok zor.Bazýlarý gerçekten nefret edilesi.Ayrým yapanlar.Sadece kendinin sahip olduðu þeylerle benliðini öne çýkaranlar.Ýnsan olmanýn en önde çýkan özelliði olan vicdaný olmayanlar.Üzülüyorum sadece.Biliyorum üzülmemem gerek bu insanlar için ama bir insanýn hayatýný böyle yaþamamasý gerektiði düþüncesi üzüyor.Ya bende onlardan biri olsaydým da bunu fark bile etmeden yaþasaydým.Üzülmemek elde deðil.Bunlarý düþünürken içimden de "Sen kimsin?" diye bir ses geliyor.Sen kimsin ki bu hükümleri hiç tanýmadýðýn insanlara verebiliyorsun.Ve cevapsýz kalýyor soru.Diyecek hiçbir þeyim yok.Ýnsanlarý eleþtirmek çok kolay.Söz onusu kendi olunca insan bir duraklýyor.Utanmaktan korkuyor kendine karþý.Aþmak lazým bunu.En azýndan aþmaya çalýþmak yoksa düþünemiyorum dönüþebileceðimiz þahsiyetleri.