"Hayat ölümü öngörerek ortaya çýkmamýþtý". Hayat bir lütuf deðildi. Ölüm de bir ceza olsun diye ortaya çýkmamýþtý. Özel baðýntý dýþýnda kalan genel baðýntý ile ölüm de son deðildi. Ýnsanla kiþi ile son olan ölüm, insanlýkla (türle) sürekliydi.

Eþ deyiþle hayat ortaya çýktýðýnda ölüm yoktu. Evrim yaralý olan tepki ve alýþmalarý biriktiriyordu. Alýþma kendilikten olan bir tutumdu.

Örneðin sigara içmenin, uyuþturucu kullanmanýn, kahveye gitmenin, akþam misafirliðe gitmenin vaz geçilmesi birdenbire olmayan alýþkanlýklar olduðunu düþünürseniz alýþma birkaç kez yinelenen tutuma alýþma olmakla kendiliktir.

Kahveye gitmeyi, sigara içmeyi ben istiyorum. Oysa iyi bir karakteri kim istiyor da iyi bir tutum ile alýþma karakteri oluyordu? Ýþte bu soru kiþinin kendi kendisini çuvallatan, kendi kendisini baypas kýlan bir soru olmakla; doðru gibi görünse de doðru bir soru deðildir.

Sizin istem olarak belirttiðiniz alýþma yapan tutum ve iyi karakterleri ortaya koyan etki durumlarý ortaya koyacak tepki alýþmalarý ortaya koymanýz için o etkiyi isteyip istemenize gerek yoktu.

Bir hayatý, akþamýn karanlýðýnda inine ya da barýnma alanýna çekildikten bastýran karanlýk olan etkiye karþýlýk yuvaya çekilme tepkisini o hayat istese de istemese vardýr. Ha keza yine acýkan etkiye karþý açlýðý giderecek besine doðru yönelme tepkisi sabahýn aydýnlýðýyla yine kendilikten ortaya konacaktýr.

Yaðýþlar kimi yerde her gün, kimi yerde periyodik ya da uzun sürelerde de olsa o hayat üzerinde bir tepkiye neden olacaðý giriþmelerle kendilikten etki tepki belirmesidir.

Ha keza sýcaklýk, soðukluk, çevredeki tehditler, besin alanlarý, suya göre tepki, karaya çýkma v karaya göre etkilere karþý karaya göre tepki koyma alýþmasý vs. hepsi siz istemeden belirip sizler üzerinde karþýlýklý tepki oluþumunu ortaya çýkarýp; sizdeki seçilim yasalarý içinde alýþmalar ve alýþmalarýn biriken saklanmalarýný ortaya koymaktadýrlar.

Evrim kuantum zamaný makro düzlemde biçimleyerek baþka bir dünyaya içi süre durumlara doðru tuzaklama yapmakla kuantum durumlarý hapsediyordu. Ölüm bir kazancýn ortaya konmasý ile kuantum durumun makro hayat içinde göze alýndýðý bir durum ve riskti.

Güneþi yeðlemekle radyasyona maruz kalmak gibi. Eþeyli oluþ çeþitliliði artýrma olurken çeþitliliði artýran eþey karakterlerin yeni döle geçtikten sonra yeni karþýsýnda eskinin ölmesiyle vardý.

Eþ deyiþle yeni de yeni bir eþey aktarýmý sonrasýnda eski olacaðý için ölecekti. Yani evrim mutlaka deðil ama genel olarak eski olana yaþam olanaðý tanýmama eðilimindeydi.

Eðer hayat ölümü göze almasaydý ne insan vardý ne böcek ne yarasa ne bile toplum ve ne de bilgisayar yapan insanla Ay'a giden hayatý süreçle yen süre durumlar vardý.

"Her can ölümü tadacaktýr." Sanki hayat ölümü tatmak için vardý! Bu kadar ters ve bu kadar yanlýþ bir mantýk, bilinç altýna böylesi birçok yanlýþ algý ve bilgisizlik göndermekle beyni yatýþtýran, beyni uyuþturma bir etki yapmaktadýr.

Oysa bu folklorik sözün en doðrusu, en gerçeði, en deneyim edinilmiþi. En bilineni ve en hatýrlananý taamý deney olaný, kendi üzerinizde deðil baþkalarý üzerinde gözlemi olmakla bir yaþam algýsýydý.

Ölüm gerçekleþtiðinde ne siz varsýnýz ne de tat almanýz vardýr bu kadar gerçek dýþýlýk bu kadar gerçek dýþýyla olur. Baþkasýyla olaný gözleyen gerçekleþme siz ölmediðiniz halde analoji olmak dýþýnda nasýl sizin ölümü tatmanýz olur?

Oysa üstteki folklorik sözde hiç yaþamadýðýnýzý (ölümü) yaþamýn içine sanki yaþamýþsýnýz gibi almakla algý operasyonu yapmýþlardý! Acaba dünyadaki yaþamýnýzý da doðum öncenizin içine almýþlar mýydý? Buna nasýl cevap veremiyorsanýz, ölümle olana ve ölüm sonrasýna da cevap veremezsiniz.

Þunu unutmayýn. Doðumunuz da doðum önceniz de sizden ve sizin bilincinizden baðýmsýz oluþla hep varlar. Ölümünüzle birlikte, ölüm sonrasý süreçte yine siz, ayný doðumunuz öncesindeki süreçlerle birlikte olmanýz gibi bir geri beslenin içinde var olacaktýr.

Fakat zemin hareketinden ötürü gelecekte de olan o imaj, eski olmanýzdan ötürü vücut bulmanýz olasý ama hayatýn seyrine göre hiçbir zaman tekrar sizin vücut bulmanýz olmayacaktýr.

Nasýl sizin doðumunuz sizden öncesi süre durumlu yaþamýn kendisi deðilse; sizden sonrasý da sizin yaþamýnýz hiç olmayacaktýr. Geri beslenin süreçleriyle, geçmiþin karakteri ile hem hayata katýldýðýnýz yerde hem de geleceðe geri beslenilme imaj olarak var olacaksýnýz.

Ve de en somutunu yaþamasý içinde olan bir kiþimizin tanýðý olduðu süre duruma "hayat her doðumla candýr. Her can yaþamý tadacaktýr" diye bunu demesi gerekirdi.

Nasýl siz sizden önceki yaþamý tatmadýysanýz, ölümle olaný da tatmayacaktýnýz. Ölüm tatma söylemindeki ikinci illüzyon (büyülenme) þudur. Ölüm tatmak için gerçekleþen bir olgu deðil, aksine ölümü gerçekleþen bir olgudur.

Yine siz ölümle birlikte ne ölümü ne ölüm sonrasýný öldüðünüz için tatmayacaksýnýz. Çükü ölüm sonrasý size ve sizin hayatta yaptýklarýnýza deðil, sizden baðýmsýz durumlarla hayatýn þu veya bu türler içinde gelecekte de sürmesi içindi. Siz bu bilimsel gerçeði, bilgiyi göz ardý ettiniz mi fikren firarisinizdir.

Oysa sizden öncesi bilim sel tutum içinde az çok genetik kodlu durumla sizlerde bilinir bir durumdur. Oysa ölüm ve sonrasý sizde bilimle bilinir bir durum deðildir.

Ancak gelecekte süren hayatlarla bilinir durumdur. Ölüm anýnda kimi organlarýn birbirinde farklý ölüyor olmasý da ölümü tatmak deðildir.

Nasýl entegre olan iþlev ve hücreler entegre olmadan ölümü tatmak deðiþse; ölümle çözülen vücut entegresi ile de bir an entegre baðlarýnda kurtulup yaþayan hücreler de baðýmsýz yaþýyor olmakla ölümü tadýyor deðildirler.

Ölmeden ölüm tadýlamaz. Ölünce de zaten ne tadýlýyor olan (yaþam olan) ne de tadýlacak bir duyum yoktur. Baðýnda kopan hücrenin yaþarken duyacaðý tat ta o hücre ölmediði için tadýlan da ölüm olmayýp daha yaþýyorken entegrasyonlarla kazanýlan özel durumlarýn yitirilmiþ olmasýdýr.

Beynin tadacaðý da zaten yaþýyor olmasýyla, tadýlan ölüm deðildir. Baðýntýsý kopmuþ bir þey kendi haliyle öldüðünü bilmez. Kulak varken ölüm yoktur. Vücut ta kopan bir kulak ta zaten kulak olarak yoktur.

Tadýlan ölüm deðil organa dek olan bütünlükten kopuþtur. Þimdiki doða ortamý içinde mitokondri ve kloroplastlar yaþayabilir deðildirler. Çünkü mitokondriyi süreçle yen baþlangýç koþullarý þimdi yoktur.

Baþlangýç koþulu için örneðin sudan karaya çýkýþ þimdi görülmez. Neden? Çünkü sudan karaya çýkacak olanlar zaten çýkmýþlardýr. Þimdi sudan karaya niye çýkýlmýyor diyen bir soru bu doðru bir soru deðildir.

Bu baþlangýç koþulunu bilmemek olduðu gibi o baþlangýç koþulunun da þimdi içinde olmadýðýný bilmeme özürlüsü olmaktýr. Doðru soru þudur? Sudan karaya çýkmayý gerektiren baþlangýç koþulu neydi? Baþlangýç koþulu içinde atmosferde ultraviyole ýþýnlarýný çözen ozon tabakasý yoktu.

Ultraviyole ýþýnlarý hücreyi ve polimer yapýlarý bozup daðýtýp, parçalýyordu. Bu baský ve basýnçla oluþan hücre su gibi ortamda oluþup derinliklere saklanmakla korunmuþ oluyordu. Gün geldi ozon tabakasý oluþtu yeryüzüne ulaþan ultraviyole ýþýný artýk hücreye zarar veremez denli zayýftý.

Yani hücreyi suda yaþamaða mahkûm eden baþlangýç koþulu deðiþmiþ þimdi ortam içinde o baþlangýç koþulu olmamakla denizlere sýkýþan hayat sulardan karalara ve havaya yer altýna yer üstüne doðru geniþledi.

Denizlerden çýkýþla evrim alaný da geniþledi. Artýk karaya çýkan hayatýn bir daha karaya çýkmasý söz konusu bile olamaz daha çok evrim olanaðý içinde olmuþtu.

Eðer ozon tabakasý yiterse hayatýn suya ve yer altýna çekileceði muhakkaktýr. Yeniden ozon tabakasý oluþtuðunda da ancak yeniden karaya ve havaya çýkýþlar olasý olacaktýr.

Bir kambriyen dönemi veren baþlangýç koþullarý nedeni ile dallanýp çatallanan süreç, bu süreç yok olmadan ve ayný nedene bürünmeden ayný dallanma ve çatallanma süreçlerini veremez.

Bir su hortumu patlayýnca, patlak olmayan durumla hortumu yeniden baþlangýç koþullarý içinde tutamaz iseniz hep su kaçýracaðý için kendisini patlatacak tazyikiyle olmayacak bir hortum, bir daha patlamaz.

Oysa siz mitokondriyi de kloroplastý da vs.nin ortamýný saðladýðýnýzda hücreden ayýrsanýz da kendi baþlarýnýn çaresine bakýp yaþayacaklardýr.

O anki yaþayýþ ölüm veya yok oluþu yaþamak olmamakla tadýlan da ölüm deðildir. Ölüm baþlangýç koþulunun belirlediði bir durum deðildi.

Ölüm hayat sürecinde eþey hücrelerini ve çok hücreliliði ortaya koyan evrimin etkisi olan baþlangýç koþuluyla ortaya çýkmýþtý. Ýþin burasý çok hücreliliðe geçiþe tekabül eden konudur.

Bir iki organýn iflasýyla organik bütünlük ve yalýtým bozulmuþ o sentezin birliði içinde kopuþla beyin gibi organ ve dokular gibi ancak senetle ortaya çýkanlar sentezin çözülmesiyle ölüp yok olanlardý.

Deðilse hücre bazýnda bir ara yaþam devam etmekle birlikte, birleþik algýlardan çözülen hücre belki de intihar etmektedir. Hücrelerin intihar ettiði bilinen bir gerçektir. Böylece entegrasyonda çözülen hücreler bazýnda da ölüm baþlamýþtýr. Artýk iflas eden her bir organ sonrasýnda belki kýsa bir süre tek tek organ ölümleri gerçekleþecektir.

Her bir geç gelen organ ölümleri içinde, eðer beyin ve mitokondri geç ölüyorlarsa þu söylenebilir. Ki yapýlan çalýþmalara göre böyle bir durum var.

Ýflas edip ölen organlar esnasýnda, kýsa bir süreliðine de olsa yaþayan organlar bu çok kýsa yaþamlarý bozulmuþ bir organik bütünlük içinde olma nedenle bütünden kopan baðýntý yansýmalarýn olmamasý nedenle ne beyin beyindir. Ne de mitokondri organik baðýntýlý mitokondridir.