Düþlerim vardý, gözümü her kapadýðýmda kulaðýmdaki sesler.. her düþ mutluluktu. Gülümseyiþler süslerdi her sabahý. Geceme konuk olan hüzünler canýmý acýttýkça ortaya çýkan kahkaha perde oluyor artýk sanki gözyaþlarýma. Düþlerimin ardýndan bakýyorum þikâyetsizce. Gidiþlerini izlemek kalan payýma yalnýzca. Yalnýzlýk bana öylesine koca bir bavul hazýrlamýþ ki.. Baþköþeye oturttuðu hayallerimin kýrýk yüzleri. Bana öylece bakýyorlar bir zamanlar mutlu hissettiren hayaller. Sanki hiç benim olmamýþlar, düþlerimde var olmamýþlar gibi bakýyorlar gözlerime. Ne ara girdiklerini hatýrlamadýðým onca þey var bavulumda. Özenle hazýrlanmýþ belli. Bastýrýlmýþ tüm duygular sýðdýrýlmýþ bir yalnýzlýðýn içine. Unutulmak için kovulan ne varsa hediye iþte bu gece yine bana. Buradayýz, biz hep buradaydýk dercesine elimi her atýþýmda avuçlarýma býrakýyorlar kendilerini. Hiçbiri terk etmemiþ beni. Terk edip giden her þeye raðmen onlar kadim dost bana. Yaþananlar ne olursa olsun inkâr edilemeyen kendim var bu bavulda. Gözlerimi kapadýðýmda söylediðim türkülerim, hüznüm, hayallerim, gülümseyiþlerim, gidiþlerim ve yeniden dönüþlerim, görmek istediklerim, göremediklerim… Seslerim, sessizliklerim, çýðlýðým, susuþlarým, haykýrýþým. Sevdiðim, sevmek istediðim, sevemediklerim. dokunduðum tenler, tenimde duraklayýp ilk otobüste arkasýna bakmadan çekip gidenler.. Kaybettiklerim, kaybedemediklerim. ve yüreðimden hiç eksik etmediklerim. Ne varsa bana dair hepsi. Küçücük bir bavula sýðdýrýlan yalnýzlýðým geride kalan. Yalnýzlýðým elime tutuþturdu iþte bu gece bu bavulu, sen ne yaparsan yap bu sensin dercesine oturdu karþýma. Karþýlýklý yudumladýk sýcacýk kahvemizi ve anladým yeniden yalnýzlýðýn en vazgeçilmezim olduðunu…