bilmez kimseler seni,
sýrrýna ser verilirken
yýkýlýr keder burcunda sevda
aþkýn mihrabýnda durur ermida
bir Mevlevi edasýyla,
zaman ellerime boþaltýr seni
çýðlýk çýðlýk azaltýrken içimi
kim bilir can içre erimeyi,
köhne kuytularda
söyle kim teslim olmalý sana,

bir tutam sancýdýr
bakýþýmýn sýzdýðý yer
yine örselenmiþ tenimde
parelenmiþ acým,
yokluk tane tane
dudaðýndan süzülür içime,
yasaklar yakar aþk dediðini
ermida kim bilir
sana dönmenin kýymetini,

sen miydin baþ ucumda
yangýnýmý bekleyen
geceler boyunca
bitmez bir sabýrla
dualar eþiðinde durup
tükenmemi gözleyen,
sen miydin beni isteyen,
al bu sancýyý sýcaðýna
bu özleyiþ sanadýr
ben sendeyim ermida,

an gelir
hayat senide bitirir
iki damla yaþtýr diyetin,
ve gün döner ermida
geceyi yüzüne peçe eder
sana dönerken kalp
aþk alnýmdan öper,

ki ben iyi bilirim
bu yangýn bir avuç
kül doðuracak
ve hayat bir avuç
kül ile yeniden yoðrulacak,
dolanýrken adýn dudaklarýma
ermida gözlerime dolacak.
ermida sevdalar yürüsün ardýnca!

Ebru Olur.
13-11-05 –Pazar-Kocaeli