Yüreðinin kanayan yaralarýný alda gel. Sen sen olduðun için gel. Bedduan sende kalsa bile gel. Acýtan, yakan, kavuran aþkýnla gel.. gel yeterki yüreðin olduðu için,yaþamayý bildiðin için yüreðindekilerle gel.

 sancýlarda þimdi yüreðim. kimderdiki bir ben birde aynadaki aksimle böylesine kalabalýk olacaðýz. þimdi tek bir nefesi kaldýrmýyor duygularým hislerim. yordu beni laf anlamayan insanlar. yordu yüreði olmadan yaþadýðýný sananlar. artýk yanlýzlýk bile kalabalýk geliyor.
        hislerim beynimle vals yaparken yüreðim fikirler üretiyor. üç kiþi bile kalabalýk kardeþim bu yaþamý sadece aklý olanlar yaþýyor.
duygular ve hisler artýk lüxe giriyor.

                                                                               feride

Ben anemon; yamaçlarda, patikalarda,kýrlarda büyüyen bir çiçek.
Dalgalarýn sesi olurdu bana ninniler.
Yalçýn kayalara çarpan ruzgarlardý sohbet ettiðim. Deniz kenarýnýn kumlarýydý beni sarýp sarmalayan battaniyem.
Aðaçlarýn hýþýrtýsýydý yüreðimi ürperten.
Ýnanan insanlarýn tebessümüydü beni büyüten.
Senin için hazýrým acýylada yoðruldum.
Kýraç topraklarýn insanlarý göz yaþý olup dokundu yanaklarýma.
Everes gibi yüksek, aysberkler gibi derin bakýþlar atýldý yüreðime.
Çekiþtirildim bir oyana bir buyana.
Kaçtým sonra sebepsizce
Kaçtým
Her kesden her þeyden
Bir sana sýðýndým.
Bir sen anlarsýn beni
Çünkü sen talisman'sýn

                                                                                                            feride

                                   Yanaðýmda bir meltem, arasýra okþar kaçar beni. saklanýr dallarýn arasýna muzip muzip gülümser bana. gecenin loþluðunda bir el tutarda sýkar yüreðimi, gözlerimi açamadan kaybolup gidi verir. bir kucak sarmalarken bedenimi saçlarýma dokundurur dudaklarýný, nefesini hissederim ensemde, dönüp baktýðýmda yine göremem seni.

                                   hayal sevgili ! gerçek olup gelemezmisin bir gün? kalamazmýsýn sonsuzluðun baþlangýcýna? özledim seni hem de çoooook özledim. ben doðalý beri seninle konuþuyorum. seninle oynuyorum, seninle düþünüyor, seninle uyuyor yine seninle uyanýyorum. yüreðim yorgun seni beklemekten. dün deðil evelki gündeðil ben seni doðduðumdan beri bekliyorum...

              Büyüyorum acýlarýyla hayatýn. sahteliklerini yüzleþtirirken, gerçekliði ile; olmasaydýn keþke bukadar karmaþýk, yetseydi sadece seni sevmek. ama sevgin de yalan yaþanýlasý neren var. gülüþlerin tuzak, kah kahalarýn ýzdýrap, tebessümün ise koca bir boþlukmuþ meðer.

               yazýlarda soluklanmasa insan bir yüreðe dokunmasa arasýra, içten bir gülüþle teþekkürü görmese gözlerde ki pýrýltýlarda. neye yarar nefes almak.

Ve sen hayalmisin rüya mý? sorabilsem sana. gerçek olurda bir gün tutarmýydýn umutlarýmýn ellerinden. dikermiydin beni ayaða. diðer kanadým olup uçarmýydýk sonsuzluða...

Bahçeleri büyülüydü benim yaþadýðým yerin. 
Denizin kokusu saçlarýmdaymýþ meðerse yýllardýr. Ayrýlana kadar oradan bunu bilemedim. Parlayan gözlerimde artýk bir eksik var.  Bilmem geri gelir mi, döner mi bir gün. Dalmadýkça dalgalara bakýþlarým, üþütmedikçe batan güneþle sahillerin de esen sonbahar rüzgârlarý.
Özlemiþim seni be hem de çok özlemiþim. Kayalarýna çarpan dalgalarýn gibi sarýlmalýydým sana, kumlarýna serilen güneþ gibi yapýþmalýydým topraðýna. Ayýramazlardý belki o zaman bizi. Ama topraklarýnda benden bir parça var zaten. En büyük deðerim seninle koyun koyuna yatýyor deðil mi. gelsem koklasam bir avuç alýp ta topraðýndan, babam kokar mý benim. Bilmem hanginizi daha çok özledim belki de ikinizle harmanlandý hasretim. Kýzýyorum sana þimdilerde büyütmeseydin beni diyorum o büyülü bahçelerinde, olmazdým þimdi böyle bir garip mahzun, olmazdým insanlardan farklý deli huyum.  Neden duygularýmda senin gel gitlerin var. Neden senin kadar bende doluyum. Büyüttükçe beni içime iþlemiþsin.
Erguvanlarýn, atkestanelerin, akasyalarýn, söðütlerin, türlü envai çeþit çamlarýn, bakýmlý çimlerinle çayýrda ki kurumaya yüz tutmuþ otlarýn, pürlerin arasýnda ki küçük kayalarýn, patikalarýn martýlarýn, dalgalarýn, balýkçý kayýklarýn yazýn kalabalýðýn, kýþýn kimsesizliðinle ben mi sana, sen mi bana benziyorsun hala bilemedim.

                                                                                              Feride Özdemir