Otobüsün camından anneme, kardeşlerime baktım. Onları sanki bir daha hiç göremeyecekmişim gibi geliyordu. Henüz üç-dört yaşında olan kardeşim bile ağlıyordu.”Gözüme çöp kaçtı.” diye de bir bahane bulmuştu.

Sana “Sevgili Atatürk” diye hitabederken, bu hitabın uygun olup olmayacağını hiç düşünmedim. Bu mektubu günümüzün siyasilerinden birine yazıyor olsaydım, onlara “sevgili” diye hitabetme cesaretini gösteremezdim; he

Yaklaşık on dakika sonra,yıllardır öğretmenlik yaptığı okula geldi. Okul bahçesine girdi. Etrafta sanki bir ölüm sessizliği vardı. Her zaman çocukların sesiyle çınlayan bahçe,bugün sessizdi. Kendisini görünce önüne koşan,”Günaydın Öğretmenim.

Eğer bir gün bulmak istersen beni / Susuz kalmış balıkların hüznünde ara.

Bir karamsarlık kaplar içimi yokluğunda, / Karanlık , kör kuyularda kaybolurum.

Her gidişinde / Gitmemiş sayarım seni, / Uzaklardan henüz döndün

Ey Türkiye! / Parmak uçları kınalı kızların yurdu. / Dağlarından

Yıllardan “keder” bu yıl her yılki gibi / Aylardan “hüzün” /

Zaman mı bizim üzerimizden geçiyor / Yoksa biz miyiz zamanın içinden geçen?

UZAK BİR KÖYÜN ÇOCUĞUYUM BEN / Uzak bir köyün çocuğuyum ben!

Masallardaki üvey anneleri hatırladım. Annem ölürse, babam bize bir üvey anne getirir mi diye düşünmeye başladım. Gözlerimin önünde hayali bir üvey anne belirmekte gecikmedi. Aynı masallardaki gibi. Kara,kuru, kazma dişli,patlıcan burunlu bir kadın.

Evimize dik olarak inen sokaktan, babamın değneğinden kuvvet alarak, buz üzerinde düşmeden yürümeye gayret ettiğini gördüm. İşte doğanın zorladığı kişilerden biri de babamdı. Normalde değnek kullanmadığı halde, karda değnek kullanıyordu. Bu görüntü beni

Çek beni içine bir nefeste. / Yorgun akşamlarında / Dokunsun

“Kurallar bozmak için vardır.” diyerek alaya alır, işin ciddiyetinden ne kadar uzak olduğumuzu gösteririz. Kurallara uymak, sanki başkasının görevidir. O kurallar bizim dışımızdakiler için geçerlidir.

LİMANDA YALNIZ / Güneş kayboluyorken bir dağın arkasından, / Aksi

Senin yanında bambaşka olur dünya, / Gökyüzü başka olur,yıldızlar başka, /

Yanıma geldiğinde unutuversen gitmeyi. / Bir dostu telefonla aramayı unuttuğumuz gibi...

Sana sevgim / Rize’ye düşen yağmur, / Erciyes’e yağan kar

HAZİRANDA ÖLMEK Mİ ZOR SADECE ? / -H.Hüseyin Korkmazgil’e - /

Şükrü öğretmenim! Neden erken gittiniz? Neden size gelmemi beklemediniz? Öğrenciyken söylemeye utandıklarımı söyleyecektim size.”Hocam sizi çok seviyorum.” Diyecektim.”