Yetiþtirme Yurtlarýnda ve Sokaklardaki Çocuklarýmýz...
(Gülizar Özlem SARAÇOÐLU) 19 Ekim 2008 |
Yaþam |
| |
Yetiþtirme Yurtlarýnda kalan; 0-18 yaþ grubu çocuklarýmýzýn durumu ile sokaklarda kalan, sýnýrsýz yaþ grubuna mensup çocuklarýmýzýn ve yaþlýlarýmýzýn ki; çocuklardan farký yoktur Onlarýn.. Durumunu düþündükçe kahroluyorum.
Hayata geldikleri þartlardan tutunuz da Onlarýn, nelere maruz kaldýklarýný hiç düþündünüz mü?
Bir nebze, Yetiþtirme Yurdunda kalan çocuklar için; içim rahat ama birçok hususu da göz ardý edemiyorum.
Beslenmeleri yeterli mi, eðitimleri tam mý, yeterli sevgi alýyorlar mý, saygý ekilmiþ mi yoksa korkuya mý dayalý, vs.
Þiddet görüyorlar mý? Ya tacize uðramalarý?
Baskýya maruz kalmýþ, duygularý bloke olan, yeterince sevgiyi tatmamýþ, ana-baba þefkatinden mahrum nice evlatlarýmýz var yurtlarda ve sokaklarda.. |
|
Onlar; Bizi Doðuranlar, Yetiþtirenler...
(Gülizar Özlem SARAÇOÐLU) 19 Ekim 2008 |
Yaþam |
| |
Huzur evi ziyaretlerimi aksatmaktan hiç haz etmezdim, bundan birkaç sene öncesine kadar.. “Yaðmur, çamur” demeden giderdim yanlarýna.. Bilirdim, görünce:
- “Geldi, hayýrlý kýzýmýz” diye, sevineceklerini.
- “Dün akþam, Hasan Amcan öldü” demiþti.. Dalgýn, aðlamaktan göz pýnarlarý kýzarmýþ gözlerle, ölümün her an peþinde olduðunu kabullenen yaþlý teyzelerden birisi…
Ne diyeceðimi bilemeden, kalakalmýþtým ayakta öylece.. Böyle sözleri dinleyince… |
|
Öyküler
(Gülizar Özlem SARAÇOÐLU) 19 Ekim 2008 |
Yaþam |
| |
Öyküler vardýr sanal dünyanda; yaþamak isteyip de korktuðun. Masalsý eleþtirel konuklardan saklanan, yasaklanan, sakýncasal..
Oynarsýn; Kelebek kanatlarýnýn zarif renkli çýrpýnýþlarý gibi, beyne konarsýn dolaysýz anlamlarýnla haklanarak. Kazanýlan anlamlara dokunur, uçurumdan aþaðýya düþerken bile bilinçli bir rolsel manyaklýkla gülersin; göbeðin katýlarak oynaþýr, gözlerin boncuk ýþýðý..
|
|
|
Bittik Ama Yenilmedik
12/06/2007
ADANA
Ölülerden tayfalarým var
Mezar taþýndan þapkam
Örtünürüz topraktan yorgan
Çiçekler açar demimizden
Rahat býrakýn yerimizde
Ben bende deðilim
Devran deðiþmiþ
Yel deðiþmiþ
Deðiþmeyen ruhum
Bülbüle sordum:
Kanýmýzdan oluþan güle kondun mu
Bülbül kýsýk sesle: Þakýya þakýya sesimden oldum
Rayihasý güzeldi, demin rengi kimdendi
Dedim: Atamdan
Dedi: Nerde Atan
Dedim: Yanýmda; onlarla sazlanýyorsun
Hoca Efendi iliþti ayak ucuma
Ruhlar coþtu, sevindi
Hepsinin dileði birdi
Dediler, her biri: Bana da, bana da
Dedim: Yaradandan deðil miyiz
Dediler: Hepimiz aynýyýz
Farklýydým Yaradandan ötürü
Farklýlardý, demlenmekler de
Emeklemekler aynýydý, emmekler
Yalandandý sebepler
Bebek gibiydik
Bittik ama yenilmedik.
Gülizar Özlem (GÜRSES) SARAÇOÐLU
NOT: Her hakký mahfuzdur. Saygýlarýmla...
|
|