|
Geç Zamanlarýn Geç Kalýnmýþlýðý
(Selami Ceylan) 19 Mayýs 2002 |
Yüzleþme |
| |
 Kapýyý çalan senmisin, yoksa giden mi.. Kimin bu
cenaze, yüreðimden sökülüp götürülen ne? Hani nerede þehla bakýþlar, neden þimdi bu feryadým. Kime, veya neye aðlýyorum ben...
Geç zamanlarýn geç kalmýþlýklarýnda yorgun düþmüþ
yüreðim, çaresiz üzerime düþmüþ gölgenin geçmesini bekliyor. |
|
|
Her Yeni Baþlangýç Sen Deðilsin
(Selami Ceylan) 9 Haziran 2002 |
Ýliþkiler |
| |
 Gecenin içinde, gözlerimde yangýnlar, dört duvara sýðmayan umutlar yüreðimde patlayacaklar. Karabasanlar üzerime geldikçe çoðalýrým binlerce.
|
|
|
Umutlar Baþka Baharlara Kaldý
(Selami Ceylan) 20 Haziran 2002 |
Düþler |
| |
 Ah Leyli, gece yarýsý intizarým. Artýk öldür beni, yeni bir umuda eriþmeden al götür, ayýr gövdemi, yalansýz, pusatsýz, korkusuz bir ölüm seç bana. Ferman senindir.
|
|
|
Bakmayýn öyle gülen yüzüme
bugünde gülen adam deðilim.
Hayat bir türküydü,
son sözlerini bilmediðim...
Þimdi gitmeliyim
gitmeliyim uzaklara,
kaf daðýnýn ardýndaki ütopyalara
kendimi bulmalýyým...
Bakmayýn öyle...
Heyula gözlerimde görünen ben deðilim
ben yine kendini arayan avareyim......
|
|
