"Gelecek, eskiden ne güzeldi, şimdi ise sadece bir sonraki teslim tarihi." – Woody Allen"

Bakma Öyle Derin

Bakma Öyle Derin

yazı resim

Küçüktün küçücük
Kardeştin ablaydın
Ama değil, anneydin bu yaşta
Haritanın yırtılan tarafında, bu böyleydi
Bakışlarında tükenen umut
Kucağında sırtında ve omzunda hep bir yük
Mavi gökyüzünde beyaz bulutlara uçurtma uçuruyordun
Beyninin derinliklerinde
Ben kardeş oluyordum, sen anne
İnatla direndiğin coğrafyada, bu bir kader miydi?
Alınyazın mıydı?
Çocuk olarak dünyaya gelmek
Tanrılar biraz adaletsiz mi davranmıştı
İstemediğim ve bilmediğim bir coğrafyada dünyaya gelmek
Kirli çarşaflara mı kurban edilmiştim
Döllenmiş yumurtaya
Milyarlarca sperm arasında en uzun koşuyu en önde tamamlamıştım,
Şanslımıydım...
Bilinmezliğime
Yokluğuma ve hiçliğime
Kurşununa dizilen yürekler ve umutlar içinde...
Derin derin bakıyorsun
Bakma öyle, öldürüyorsun beni,
Kucağındaki bebekle
Yok, ediyorsun ülkeni ve dünyayı
Bakma
Bakma
Bak-
ma...

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön