• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1781
|
|
|
|
|
küçük bir an ve yok oluþ.. |
|
1782
|
|
|
|
|
Gece bir vakit aþklarýn geldiðinde aklýna
þerefe demelisin yaþadýklarýna...
|
|
1783
|
|
1784
|
|
|
|
|
Ve ayýp bunlar: tüm bu yazdýklarým; mantýksýz, ayýp, saçma, bu felsefe de deðil, bu hayal de deðil. Öyle bir þey iþte, öyle bir ben... |
|
1785
|
|
|
|
|
Gerçekleri göstermeyecek kadar bizi kör eden aþk mý suçlu sence, yoksa kör numarasý yapan bizler mi? |
|
1786
|
|
|
|
|
zorlar içinde yaþamak ,zor |
|
1787
|
|
|
|
|
Öðretmen; o tatlý, sihirli, týlsýmlý sözcük!… Nasýl da telâffuz eder çocuklarýmýz onu coþku ve heyecanla… Söylerken kalpleri küt küt atar. Çünkü kalpten gelen, katýksýz, saf bir kelimedir o… Derste, teneffüste, dýþarýda, gök kubbenin altýnda her yerde yüreðimizi heyecana gark eder. Hangi birimizin hayatýnda derin izler býrakan öðretmeni yoktur ki?... Onlar deðil midir bugünümüzün aydýnlýk yolunu çizenler?... En büyük mimardýr onlar…
|
|
1788
|
|
|
|
|
Geliþigüzel olan hep en güzeldir ve bence hayat da böyle yaþanmalýdýr. |
|
1789
|
|
|
|
|
Bölünüyorsun...
Sen, bölünmek nasýl bir þey bilmeden yapýyorsun bunu. Bölünmek; sen çoðalmaya baþladýðýnda baþlar... |
|
1790
|
|
|
|
|
yalnýzlýklarýnýz benim için çok sarsýcý ve siz yalnýz kaldýkça, ben kaybettiðimi hissediyorum. siz yalnýz kalmamalýsýnýz. |
|
1791
|
|
|
|
|
Sonsuz bir yolda yürümekten ibarettir yaþamak. |
|
1792
|
|
|
|
|
yanlýzlýk kiþiye baðlý deðilki... |
|
1793
|
|
|
|
|
Alýþageldiðimiz hayatýmýzda, kurduðumuz düzenin iniþ çýkýþlarýnda adýný sýkça duyduðumuz, hiç beklemediðimiz anda karþýmýza çýkýp bizi þaþýrtan, ama asla unutamadýðýmýz hasret damlacýklarý... |
|
1794
|
|
|
|
|
Sen geçen zamanýmýn en mavi zamanlarýný bana cömertçe sunan kent,biliyorum unutmadýk birbirimizin kollarýnda aðladýðýmýz o hüzün akþamlarýný. |
|
1795
|
|
|
|
|
Ben unutan deðilim aksine unutamayaným. Bir uyku istiyorum, beni uyandýrmasýnlar, düþüncelerim son bulsun orda, bir hayat olmasýna gerek yok. Sonsuz bir dinginlik de olabilir oradaki, ya da güzel bir müzik, ve en büyük isteðim : ya da sadece SEN. Tanýmadýðým sen, tanýyamayacaðýmý düþündükçe beni kahreden sen... |
|
1796
|
|
|
|
|
Çocukluðumuzun yemyeþil ovaalrý,verimli topraklar yavaþ yavaþ yok oluyor ama bizler aldýrmýyor,büyük þehirlerin kirli havasýný solumaya,bir garip koþuþturmacaya mahkum olmuþ,tarifsiz yalnýzlýkalr içindeyiz |
|
1797
|
|
|
|
|
Bu seneki 24 Kasým Öðretmenler Günü benim için sýra dýþý güzelliklere sahne oldu. Zira Trabzon’u temsilen “81 Ýlden 81 Öðretmen” etkinliði kapsamýnda Ankara’ya çaðrýldým. Üç gün boyunca Ankara’nýn güzel havasýný teneffüs ettik. Baþkentteki önemli kiþilerle birebir görüþmelerde bulunduk. Bunlardan birisi de Türkiye Cumhuriyeti Baþbakaný Sayýn Recep Tayyip Erdoðan’dý. Öðretmenler olarak, Milli Eðitim Bakaný Nimet Çubukçu öncülüðünde Baþbakanlýða geldik. Baþbakan Erdoðan’la Öðretmenler Günü’nden bir gün evvel, yani 23 Kasým günü öðle saatlerinde görüþtük. Çünkü Baþbakanýmýz Erdoðan, ertesi gün kendisine takdim edilecek olan ödülü almak üzere Lübnan dýþ gezisine çýkacaktý. Onun içindir ki öðretmenleri Öðretmenler Günü’nden bir gün önce makamýnda kabul ederek onlarla görüþtü.
|
|
1798
|
|
|
|
|
Bazen kendimi severken buluyorum. Aferin diyorum benliðime, ben oluþuma... |
|
1799
|
|
|
|
|
insanlarla, kar tanelerinin ortak noktalarý anlatýlmasý |
|
1800
|
|
|
|
|
Ahþap pervazlý penceremden dýþarý doðru süzülen kýsýk lambamýn ýþýðý , bahçeyi þenlendiren
yaz güllerinin üstünü örtüyordu o gece.
|
|
Anasayfa
