• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1721
|
|
|
|
Geliþen olaylar karþýsýnda bazen nefesimin daraldýðýný hissediyordum.
Kimseye söyleyemezdim.
Bunu sýzýsýyla sýkýca yaþamaya çalýþýyordum. |
|
1722
|
|
|
|
çok yazdýðýmý düþünürken bunun acaba bir boþalma mý olduðunu düþündüm. Biriktirdiklerimizin dýþavurumu olmalý dedim. |
|
1723
|
|
|
|
Yalnýz ve mutsuz insanlýk, modern yaþamýn sanal aþklarýnda, sahte kahramanlarýnda ve ‘yapay gökyüzü’lerinde çare arýyordu dertlerine. Ýþte o güç böyle doðdu...O güç popüler-kültür’dü. |
|
1724
|
|
|
|
Düþlerimizi süsleyen dünyanýn gerçek yüzüyle karþýlaþtýktan sonra gelen hayal kýrýklýðý... |
|
1725
|
|
|
|
iftarlar vardýr ramazaný ramazan yapan...iþte onlarý anlattým arkadþlar arasýnda.... |
|
1726
|
|
|
|
Denedim... Halbuki ben alýþkýndým... |
|
1727
|
|
|
|
Herkes bekler... Fakat neden? |
|
1728
|
|
|
|
acýlarýn en büyüðü bu olsa gerek.caným babam sana bir daha hiç sarýlamayacaðým....
--
|
|
1729
|
|
|
|
Amasra... Bir balýk lokantasýndayýz.Babama sarýlmýþým, tüm þýmarýklýðýmla ve hiç büyümemiþliðimle.Yüzümün hüznünü bir tek ben anlýyorum bakýnca resme.... |
|
1730
|
|
|
|
Kaseti çevirdikten sonra da “play” düðmesine basýyorum. Çevirdiðim yüzdeki ilk þarký baþlamadan içime derin bir heyecan doluveriyor. Kaset dönmeye baþlýyor. Ardýndan hýþýrtýlý bir gürültü... Üç ya da dört saniye süren bu “þarký öncesi hýþýrtý” beni adeta mest ediyor. |
|
1731
|
|
|
|
daha çok “ben” olmadan gitmeliyim… |
|
1732
|
|
1733
|
|
|
|
Ruhum gene bir iç çekiþte, aklým anlama yarýþýnda, bedenim kalbimi yaþatma savaþýnda... |
|
1734
|
|
|
|
Ben türbaný geçtim, benim asýl altýný çizmek istediðim konu dini neden bu kadar önemsediðimiz. |
|
1735
|
|
|
|
Say ki öyle! O zaman al bu sohbetleri sayfana ve iþle hayat sayfalarýnýn herbirinin sonuna…Ya da sen bilirsin kalsýn, kitaba baþlandýðýnda unutulmak üzere arka kapakta… |
|
1736
|
|
|
|
Açýk kýrmýzý bir kan sýzdý bacaklarýndan. Acýdý caný. Can acýsýndan çok, damlayan kaný için acýdý. Açýk ve sýcak kanýna inat, bulanýk ve soðuk yüreðine düþtü acý. Acýdý acýnmadan hiç, ardýnda acýmtrak bir hayalet býrakarak. (Çýð)lýk(sýz) a(kar)ken (kan)ý, yok(oldu)! Ay, tam tutuldu o zaman. |
|
1737
|
|
|
|
Gelin, görün, bilin ki; her aðlayanýn göz yaþýný silmek adalet deðil. Her aðlayan ayný görünse de, hiçbir aðlama ayný deðil.. |
|
1738
|
|
1739
|
|
|
|
Okumak... Dinler gibi okumak. Okurken, anlam yüklü cümlelerin altýný çizenlerimiz vardýr. Bir kitapta anlamlý cümleleri çizerken fark ettim, aslýnda o satýrlarda, benim içimdeki açýða çýkmamýþ gücün altýný çiziyordu. Ýki buçuk sene öncede, hâlâ bugünde. Ý |
|
1740
|
|
|
|
Sen neymiþsin be Ahmet Altan?...
Ýktisat Fakültesi koridorlarýndaki koþuþun bir harikaydý.
Bayaðý çalýþmýssýn .
Az gayret ,100 metrede rekor kýrman bile mümkün be Ahmet Altan.
Demek sadece yazý yazmýyordun ha...
|
|