• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1621
|
|
|
|
Kime göre ne doðru?
Bazen düþünür dururum; insanlar kendileri doðruyu söyler, karþý tarafta yanlýþ ...(tartýþma programlarýndaki olaylar gibi )
Ama kime göre ne doðru...sonuçta herkes insan ve düþüncelere gem vurulmaz , yorum vardýr ama gerçek yoktur |
|
1622
|
|
|
|
Güzel bakan, güzel görür... |
|
1623
|
|
|
|
Þehir dondu kaldý, onlara anlam veremeden, korkudan sessiz sessiz titredi. Sanki bir çýtýrtý onlarý daha çok kýzdýracak, daha çok azdýracaktý. Koca þehir çýtýný çýkaramadý.
Þehir maðluptu, onlar muzaffer…
|
|
1624
|
|
|
|
alýþtým bir kere sensiz yaþayamamki |
|
1625
|
|
|
|
yegenimin dogum gunune yazilmistir.... |
|
1626
|
|
|
|
Ve birilerinin peþine takýlýp kaybolmaktan ise kendi fikirlerimle yalnýz olmayý yeðliyorum.
Bir de ben ve ben gibilere uzak insanlara bakýyorum, bir kolaycýlýk yarýþý almýþ gidiyor baþýný.
|
|
1627
|
|
|
|
Bir anda bir ambulansýn sireni, sadece davulun sesini deðil, köyün bile nefesini kesiyor. Köye aniden giren yeþil renkli arabalarý kimsenin gözü görmüyor. Ambulans saniyeler sonra düðünün ortasýna giriyor. Gökyüzü yavaþ yavas kararmaya baþlýyor. Kuþlar bir anda izini kaybettiriyor. Sonsuzluða doðru kanat çýrpan kýnalý kuþlar.. Sonsuzluðun da sonunu hatýrlatýr gibi uçan kuþlar.. |
|
1628
|
|
|
|
Ýnsan dünyasýnda yalnýz.Issýz...Her insan kendi baþýna bir dünya da ondan bu yalnýz kalýþ.Kimi zaman misafirler giriþ-çýkýþ yapsa da korkmayýn dünyanýz sizinle fani; sizinle baki. Siz dünyanýn sahibi,dünya sizin sahibiniz... |
|
1629
|
|
|
|
Dönmek yoktu yaþam denen bu yoldan. Mola vermek, dinlenmekte yoktu. Ýlle yürünecekti. Yüründükçe acýtan bir yol... Acýttýkça yürünen, yüründükçe acýtan bir yol.
|
|
1630
|
|
|
|
bu yazýyla ilgili söyleyebileceðim tek þey, ilginç bir yazý. ötesi hakkýnda hiç bir fikrim yok. ne zaman yazdýðýmý bile hatýrlamýyroum. |
|
1631
|
|
|
|
Peki sizin hiç alýp baþýnýzý gitmek tüm sorumluluklarýnýzý ardýnýzda býrakmak, istediðiniz olmadý mý?Can Yücel'in bir þiirini okudum bugün. Benim gibi baþka insanlarýn da olduðunu düþünmek bir rahatlýk hissettirdi bana.Malum bahar kapýda geleyim g |
|
1632
|
|
1633
|
|
|
|
yazmanýn nasýl bir tutku olduðunun anlatýlmasý... |
|
1634
|
|
|
|
Bu yaþýna kadar neler yaþadýðýný anlatmasý istense, anýlarý muhtemelen birkaç saatte bitecektir. Ýþte o uzun yýllarýn tamamý yalnýzca bu kadardýr. |
|
1635
|
|
|
|
'ben' kelimesinin dünden bugüne deðiþmeden kullanýlmasýnýn yarattýðý anlam karmaþasý... |
|
1636
|
|
|
|
Aþk, baþka bir þey olur, ya da yeniden kendisi... |
|
1637
|
|
|
|
Ýnandým ve aldandým…
Kabulüm…
|
|
1638
|
|
|
|
artýk aðlamazsýn, son iki damla kalýr göz pýnarlarýnda. koca bir okyanusa açýlýr yüreðin. sadece kendine güveneceðine çýkar nemli sevgin |
|
1639
|
|
|
|
sessiz ve derin bi haykýrýþ, aðlarken sakýz çiðnemek göz yaþýnýn dudaða temasý ve sonrasýnda sakýzda hafif tuzlanma.
sakin daha sakin daha huzurlu ama derin bir nefes öncesinde, elindeki sigarayý kül tablasýna býrakýp. |
|
1640
|
|