• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1441
|
|
|
|
Maddi açýdan zorlandýðýmýz zamanlarda, dostlarýmýzýn ortadan kaybolduðunu, ya hiç kalmadýðýný, ya da bir iki kiþi ile sýnýrlý kaldýðýný hepimiz biliyoruz zaten. Gerçek bir dosta sahipseniz eðer, dünyanýn en þanslý insanlarýndan birisiniz demektir. Paranýz varsa, dostlarýmýz da yanýmýzdadýr, bu nedenle birinci planda maddi açýdan güçlü limanlarýmýz (birikimimiz) olmalý demek zorundayým. Dostlarýmýz da olsun, ama bu limanda güvenli olabileceðiniz þüphelidir. Tercih sizin, ya son derece güvenli liman, ya da þüpheli, tehlikeli bir liman.
|
|
1442
|
|
|
|
Keþke eski ahþap radyonun etrafýna sýralanan bir avuç çocuk olsaydýk da, büyüklerimizin ajans dinlediði zamanki ciddiyetlerini kendimize þiar edinseydik. |
|
1443
|
|
|
|
Umutta, sabýrda öyle kolay kolay kaybedilmeyecek bir sýrdýr aslýnda her birimizin hayatýnda.Bu iki kelimeyi unutmadýkça ve kaybetmedikçe hayat her zaman bize gülümseyecektir... |
|
1444
|
|
|
|
Ýnsanýn savaþ tutkusu üzerine bir deneme |
|
1445
|
|
|
|
Dýþarý çýkýp bu soðukta biraz yürümenin bir faydasý olur belki diye düþünüyorum. Ama gece saat 01.30 cesaretim var mý? Hayýr! Tabii ki hayýr, çýkmam imkânsýz. |
|
1446
|
|
|
|
BEN.. Nereye gidersem BEN... Ben'imle gelen...
|
|
1447
|
|
|
|
Umutsuzluk öldürür insaný, bitirir... Umut ise yaþatýr alabildiðince... Hayallerin kapýsýný aralayýp gülümser umut... |
|
1448
|
|
|
|
Yürekleri daðlayan bir çýðlýkla baþlar her þey... |
|
1449
|
|
|
|
Öyküler vardýr sanal dünyanda; yaþamak isteyip de korktuðun. Masalsý eleþtirel konuklardan saklanan, yasaklanan, sakýncasal..
Oynarsýn; Kelebek kanatlarýnýn zarif renkli çýrpýnýþlarý gibi, beyne konarsýn dolaysýz anlamlarýnla haklanarak. Kazanýlan anlamlara dokunur, uçurumdan aþaðýya düþerken bile bilinçli bir rolsel manyaklýkla gülersin; göbeðin katýlarak oynaþýr, gözlerin boncuk ýþýðý..
|
|
1450
|
|
1451
|
|
|
|
þuan varým yarýn var olabileceðimin garantisini ne alabilirim nede verebilirim- |
|
1452
|
|
|
|
anne þefkatini mi özledim,, baba güvenini veya canan omzunu... kaos ortamýndan kurtarmaya çalýþýyorum hayatý.. ve biliyorum ne kadar çýrpýnýrsam o kadar batacak yürek en derinlere.. |
|
1453
|
|
|
|
Saniyelik kararlar daha sonralarý insanlarýn 'kader' diyerek arkasýna sýðýndýklarýný yaratýyorlar sanýrým. |
|
1454
|
|
|
|
kendimi buluyorum yýllar sonra bu eskimiþ zihnimde. zihnimin çürümüþ, kararmýþ duvarlarý arasýnda öylece duran ben, beni öylesine özlemiþ ki... |
|
1455
|
|
|
|
O’nun için akan her bir damla göz yaþým yol olup aksa da O’na götürse keþke beni.. |
|
1456
|
|
|
|
Korkularýmla olduðum yerde kaldýðýmý düþünüp kaldýðýma inanýrým. O korkular yüzünden belki kopuþlar |
|
1457
|
|
|
|
" Sandalyeler, masum görünüþlü afacan çocuklara da benzer." |
|
1458
|
|
|
|
- Yine gece… uykumda konuþuyorum seninle…
|
|
1459
|
|
|
|
UYUMAYI BEKLERKEN ÇOÐU BEDEN YORGUNLUKLA,VÝCDANIMIZ UYANMALARA SEBEP OLMUÞMUDUR NÝCEMÝZÝN,ARDINDAN BÝR YASTIK ALIP NEFESÝNÝ KESMEYE ÇALIÞMIÞIZMIDIR NEFSÝN. |
|
1460
|
|
|
|
Hani bakýyorum da þöyle etrafýma, çevremdeki herkes o kadar mutlu ve öylesine keyifli görünüyor ki.. Saðým solum önüm arkam Polyannalarla dolu irili ufaklý.. Herkesin yüzünde ayrý bir gülümseme, þen kahkahalalar evrende yankýlanmakta.. Bu durumlarda aklýma ister istemez Halil Sezai geliyor.. Diyor ya "Tuhaflýk bende mi?" Ey mutluluðun pirleri, ey sýr sahipleri; söyleseniz de bu çekirge kulunuz da bilse bu mutluluðun formülünü ya? Hep size hep size ayýp oluyor ama! Hani gerekirse yazýn kitabýný da, bakýn söz çok paraya satmazsanýz almazsam adam deðilim icabýnda.. |
|