• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
581
|
|
|
|
Bugün “Sen Ölünce Kim Aðlar?” kitabýný okuyanlar kadar hayatý en güçlü yanýmla yeniden tanýmak istiyorum… Yaþamýn bana sunduðu seçenekler içindeki þansýmý, hüzünden ve korkularýmdan yana kullanarak bana sunulaný nasýl eskittiðimi görmek için henüz geç deðil… Erdem! Ýnsan yanýmýzýn korunmasý gereken en sýký bahçesi… Sonrasý ise verilene dokunup kendini yaðdýrmak güzel olana, dirhem dirhem… |
|
582
|
|
|
|
Emeðin kutsandýðý 1 mayýsta, insanlýðýn serüvenine aykýrý bir bakýþ. |
|
583
|
|
|
|
Hâlâ sorunlarý ve anlayamadýklarý vardýr elbette. Olacaktýr da yaþam sürdükçe. Ýnsan beyninin kötümser olduðu düþünülenlere göre yüzde onu, iyimserlere göre yüzde yirmi beþi etkindir. Hangi oraný ölçü alýrsak alalým, geride büyük bir oran vardýr ve yapabileceklerini beklemektedir. Yapabileceklerini düþünmek, düþünürken bile baþ döndürücüdür. |
|
584
|
|
|
|
Bazen yaþanýlan kayýplar, insan hayatýndan parçalar alýr götürür. Bu parçalarýn býraktýðý boþluk öyle acý verir ki bu boþluðun verdiði acýyla dizlerininizin üzerine yýkýlýrsýnýz. Yýkýldýðýnýz an içinizde ki güçle yeniden ayaða kalmanýz gerektiðini bildiðinizden bir müddet dizlerinizin üzerinde kalsanýz bile yeniden ayaða kalkarsýnýz. Sebebler bulursunuz kalkmak için ya da güvendiðiniz sevdiklerinize tutunursunuz bazen de beklenmedik bir el uzanýr, siz kalkmak istemediðiniz anda bile sizi ayaða kaldýran sýmcýcak tutulasý bir el.
|
|
585
|
|
586
|
|
|
|
Hayat iþte, karanlýktan sonra aydýnlýða varacak, bilinmezliklerdeki bilineni hep arayacak, hayallerden asla vazgeçmeyecek, yine bekleyecek ve yine bekletecek. Hayat iþte… |
|
587
|
|
|
|
Aklýmdan geçen birkaç þey. |
|
588
|
|
|
|
Kadýn sever zaten renkleri!
Ama renklerini ondan calmazsan ADAM! |
|
589
|
|
|
|
Hesapsýz, þekilci ve umursamaz bir tavýrla yarýnýn getireceklerini bekliyor gibi kimi insanlar... Sorular sormak, cevabý alýnsýn ya da alýnmasýn elzem deðil sanki.. Yollar tutturulmuþ, herkesin yönü farklý. Ayný yoldan gidenler arasýnda da ayrýlýklar var. Hepsi bir yere çýksa da, istenilenler ve sonuçlar birbirinden farklý. Nereden bakýyorsan bir konuya o þekilde konumlandýrýyorsun ister istemez..
|
|
590
|
|
|
|
güldüðüm gün yeniden seveceðim insanlarý...
(teþekkürler güzel insan...) |
|
591
|
|
|
|
Siz hiç kan kýrmýzýsý gelincikler gördünüz mü? Ben gördüm. Anadolu’nun baþtan baþa gelinciðe kestiði bir mevsimde gördüm üstelik. Ancak bir farkla; Anadolu’nun hiçbir yerindeki gelincikler bu kadar kan kýrmýzý deðillerdi. Böyle can alýcý bir kýrmýzýya ancak Çanakkale’de rastlarsýnýz. Dað, taþ , ova, her yer gelinciðe kesmiþken Çanakkale’de, iþte o zaman …O zaman fark edersiniz gelinciklerin neden o kadar kan kýrmýzý olduðunu.Aylar, yýllar demeden þehit kanlarýyla sulanan bu topraklar, besledikleri gelinciklerle þimdi o þehitlerin ruhuna dua eder gibi salýnýr dururlar bir o yana bir bu yana…
Ýçiniz titrer, ürperirsiniz. Çünkü her biri selam durmuþ gibidir onca kahraman yiðidin, askerin anýsý önünde.Durup dokunamaz, kýyýp koklayamazsýnýz o gelincikleri, koparamazsýnýz.Her biri bir Mehmetçiðin kanýndandýr çünkü , olmaz…
|
|
592
|
|
|
|
Garip bir sevinç dalgasý yükselip dururken içimde, hayatýmdaki üç erkeðe de þükrediyorum. |
|
593
|
|
|
|
Suçlu muyum?
Kendimi sorguladýðým her gecenin sonunda hayatýmla hayallerim arasýndaki o çizgiyi hep aþtýðým için suçluyum.Olmasý gerekenden daha fazla aþk istediðim için,yalnýzlýðýmý ve neden düþler dünyasýnda yaþadýðýmý insanlara anlatamadýðým için suçluyum ve kýsacasý ben kendi dünyamda yüzlerini görmediðim ama kalpten baðlý olduðum insanlarla hayali aþklar,mutluluklar yaþadýðým için suçluyum…
Ama ben buyum…
|
|
594
|
|
|
|
SAHÝ NEDÝR BU KUÞ DÝLÝ?
..... .......
SÜLEYMEN PEYGAMBER OLSAYDI DA.... |
|
595
|
|
|
|
Yaðmur tanesi kadar saf ve temiz doðar insanoðlu.. Daha dünyaya ilk merhabasýnda yaþlar akar gözlerinden týpký yaðmur gibi. Dokuz aylýk anne hasretinin sona eriþinin sevincidir kimbilir. Belki de bir bilinmeze geliþin tuhaf korkusudur.
|
|
596
|
|
|
|
Fikirlerin çarpýþmasýndan hakikat ýþýðý doðar. |
|
597
|
|
|
|
...þarkýyý tekrar tekrar söylerken, yalnýzlýðý hatýrlatan yazarlar, þarkýcýlar, þairler geçiyor aklýmdan.
Bir film sahnesinden, bir kitaba giriyorum, bir þiirden çýkýp, bir öyküde buluyorum kendimi.
Olaylar, yerler, kiþiler deðiþiyor ,fakat hissettiklerim deðiþmiyor...
|
|
598
|
|
|
|
Çekilmez bir adam oldum yine / Uykusuz, aksi, lanet
Bir bakýyorsun ki ana avrat söver gibi / Azgýn bir hayvan döver gibi
O gün çalýþýyorum / Sonra birde bakýyorsun ki
Aðzýmda sönük bir cigara gibi tembel bir türkü
Sabahtan akþama kadar sýrt üstü yatýyorum ertesi gün
Ve beni çileden çýkarýyor büsbütün
Kendime karþý duyduðum nefret ve merhamet
Çekilmez bir adam oldum yine / Uykusuz, aksi, lanet
Yine her seferki gibi haksýzým / Sebep yok olmasý da imkansýz
Bu yaptýðým iþ ayýp rezalet / Fakat elimde deðil / Seni kýskanýyorum.
Nazým ýn bu þiirini okurken hayatýn ikilemlerimizle yüklü bir yolculuk olduðunu düþündüm, iyikilerimle keþkelerimi tarttým, bir saða bir sola baktým ve yine içimi bu mektupla dýþýma attým. Þiirin sonuna bakarsak konumuz kýskanmaya daha uygun düþerdi ama derinine inince de kýskançlýkla sevdiðine güven ikilemi, sevmenin güzelliði ile kýskanmanýn çekilmezliði düalitesi karþýmda dikiliyordu.
|
|
599
|
|
|
|
Sanki tüm hayatý, yaþanmýþlýðý, sizi siz yapan duyarlýlýðý,
Ýki cümleyle beþ kelimenin içine sýðdýrabilirmiþsiniz gibi.
Adý, soyadý, doðum tarihi, çalýþtýðý iþler…
Týpký mahkeme tutanaklarý gibi.
|
|
600
|
|
|
|
Özlemek neye yarar ki hiçbir þey eskisi gibi kalmadýktan sonra. Eskiden bir kediyi sever gibi severdin beni. Ben de yanýnda süt dökmüþ kediler gibi dururdum. Þimdi ne kedi sokuluþlarý kaldý bende ne de senin sýcaklýðýný arayýþým kaldý bende. Ýnsan yaþamamak istedeðini yaþamak ister; ama elden bir þey gelmez. |
|