• ÝzEdebiyat > Deneme > Ýtiraflar |
261
|
|
|
|
Ýlk defa birinin gözleri kelimesiz býraktý beni. Ýçimin erkek yaný sendin ve senin içinin kadýn yaný ben. Bu benzerliðin küçük gizleri vardý kimselerin anlamayacaðý. Bazen benim iç sesimi senin dudaklarýndan duymak gibi. Kelimelerin anlatamayacaðý öyle b |
|
262
|
|
|
|
Ölüm bizden uzak deðil.
Ölüm hiç kimseden uzak deðil.
Bir nefesçik canýmýz var hepimizin.
“Her canlý mutlaka ölümü tadacaktýr” diyor, Yüce Yaradan.
|
|
263
|
|
|
|
kafam karýþýk, çekip gitmelerim üzerimde, küsüp yenilgiyi kabullenip senden vazgeçtiðim gibi herþeyden vazgeçmek için cesaret arýyor gözlerimi karartýyorum.ama nafile beni sevene bir ömrü seninle sýrtlanýrým diyene kýyamýyorum...oda benim seni beklediðim kadar beni bekleyecek...ama ben senin beni acýttýðýn gibi acýtmamalýyým sevenimi...daðýlmýþým toplanamýyorum... |
|
264
|
|
265
|
|
|
|
Ey cehennemin sahibi Tanrý'm yine yüreðimi yakmaktasýn. Dersin ki ben insanýn kalbinde bulunurum. Bak ateþ içindedir duygularým söyle neredesin? Ben hep seni sevdim tek seni sevdim. Uykularýmý bölerken kabuslarým, hep dualarýmla baþýmý güven içinde sana yasladým. |
|
266
|
|
|
|
Demek duvarlarýmýn neden bu kadar yüksek ve saðlam olduðunu olduðunu merak ediyorsun... |
|
267
|
|
|
|
Nicedir filesinde yokluðu taþýyan baba yanýmla bir somun ekmeðim. |
|
268
|
|
|
|
....Bilememediklerime doðru kývrýlýyor bütün yollar.
Bildiklerimin ýþýðý ürkek ve nazlý. Aydýnlatamýyor tek bir an bile yolumu.....
"yüzümü suyun ardýnda buldum
kýyýlar bu yüzdendir öyle dediler
kýsacýk yoðun bir akþam
serin bir akþam öyle söylediler...”
|
|
269
|
|
|
|
Anlaþýlmaz yanlarýmla dalga geçiyorum |
|
270
|
|
|
|
Tv’de çok sayýda rakibim var. Onlarla nasýl baþedeceðimi bilemiyorum. |
|
271
|
|
|
|
Huþu ile alýnmýþ bir abdestten sonra kýbleye doðru çevirdiðim seccademin üstündeki Kâbe figürleri ilgimi çeker ilkin. Ardýndan sessiz bulduðum odamdan sesli bir niyet ederim. Herkes hissetmiþtir o sesi odada: Saatim, defterim, kalemim, bilgisayarým, dolabým… Bir tek ruhum hissetmemiþtir o an. Ve ellerimi bir vinç edasýyla birlikte kulaklarýma kaldýrýrken hüzünlü bir ses kaçýrýrým aðzýmdan:
|
|
272
|
|
|
|
Ýtirafým sanadýr... Ölüm gelinceye deðin...... |
|
273
|
|
|
|
Hepimiz birer korkaðýz aslýnda.Zaaflarýmýz ve biz. |
|
274
|
|
|
|
Göz göre göre ölüp giderken yaþatýlamadým!
Ve yaþatamadým! |
|
275
|
|
|
|
Derler ya hayatta her an öðrenilecek yeni birþey var diye. Haklýlar hayatta her an görülecek yeni bir yaþam, yeni bir dünya, yeni insanlar, yeni Ýstanbul varmýþ... |
|
276
|
|
|
|
Hayatta yaþadýðým çeliþkiler. |
|
277
|
|
|
|
Körlerin dünyasý diye bir þey varmý bilmiyorum . Hatta bizim karanlýk dediðimiz rengi , bizim hayal ettiðimiz þekilde mi görüyorlar onu da bilmiyorum . Kör deðilim çünkü.
|
|
278
|
|
|
|
Sevgili anneme ve babama......... |
|
279
|
|
|
|
-Zorluk cahili bocalatýr,korkaðý kaçýrtýr,akýllýya ise çözüm yolu aratýr.
-Düþ kurmayý kötü bir þeymiþ gibi göstermeye çalýþanlar büyük bir hata yapýyorlar.Çünkü her buluþ bir insanýn düþ kurmasýndan sonra ortaya çýkmýþtýr.
|
|
280
|
|
|
|
Mizansende kayýp ruhlar senfoni okestrasýnýn, sabah düþleri yaðýyor bedenime, tüyler ürperten bir melodi saatine göre.
Oysa hiç yapmazdý bunu , tek jetona bir sabah þarký çaldýrmazdý.Ýstemezdi düþlerin bedenime ondan önce deðmesini. |
|