|
|
• ÝzEdebiyat > Öykü > Gülmece (Mizah) |
221
|
|
|
|
|
Bizim iþimiz gücümüzde meslektaþ Mehmet ile satranç oynamak. Öyle bir baþladýk mý bir iki saat sürüyor bir parti. Baþýmýzada anlayan anlamayan herkes toplanýr seyreder. Tavlada ki gibi bizde de kýzdýrmaca var, ancak sinirlerine hakim olan taraf tabi ki her zaman daha avantajlý. Bir de Tuðrul abimiz var o da biraz birþeyler öðrenmiþ kýrkýndan sonra arada onun ile de oynarýz.
|
|
222
|
|
|
|
|
Öyle uzanmýþtým bir tatil günü gecenin onikisinde... Kanepe rahat, elimde kumanda, zap yapýp duruyorum. O kanal senin, bu kanal benim, baþka bir kanal Ali Baba ve Kýrk Haramilerin. Yok caným, yok tabi ki kanal benim kanalým, söz temsili geziniyorum kanallarda... Ýnsan kanepeye de uzandýðýnda hem de gecenin ilerleyen saatlerinde iyice tembelleþiyor... |
|
223
|
|
|
|
|
Yavaþ yavaþ, yenen kýsýmlarý sararmýþ. Sararmýþ sararmasýna da, yine de sapý üstte heybetinden geçilmiyor... Bana oradan laf sokuyor gibi ''Beni yedin bitirdin ulan.'' diyor gibi geldi bana... Yok ya, yemeyecektim de ne yapacaktým? Turþunu mu kuracaktým? Sahi ya elma turþusu diyede bir þey var mý ki acaba? Olsa da fena olmazdý hani...
|
|
224
|
|
|
|
|
Bazen marketlerde ayrý ayrý takýlýrlar, çoðu zaman bir araya gelemezlerdi, karþýdan birbirlerine el sallarlardý. Ancak bir hayýrsever onlarýn ikisini birden yanýna alýrsa ki çoðu zamanda bu cumartesi ve pazar günleri gerçekleþirdi, ikisi de o günleri yani cumartesi ve pazarlarý iple çekerlerdi. Tatil günleri kavuþma günleriydi, birbirleri ile kaynaþma, sevme ve birbirlerinin içinde kaybolma günleriydi. Öyle bir aþktý ki bu buluþup kaynaþtýlar mý yok olana kadar seviþirlerdi ama bu yok olmak onlar için bir acý sebebi deðil mutluluk vesilesi idi, yok olarak mutlu oluyorlardý... |
|
225
|
|
|
|
|
"Rahat ol efendim, rahat ol, hacca da gidersin, Þam'a da gidersiniz, isterseniz Tayland'a bile gidersiniz. Bizler olduðumuz müddetçe bu vatan bölünmez diyorum ya, eþkiya'nýn eninde sonunda iþi bitecektir.Ordu, millet, sizler, bizler, cemaat, karakol el ele bu vataný böldürmeyiz.Merak etmeyin siz... " |
|
226
|
|
|
|
|
Evet, bu öyle bir tartýþmaydý ki site de, tartýþanlar neredeyse birbirlerine gireceklerdi, büyük kavga son an da önlendi. Neydi mesele? Bir daha hatýrlayalým.
Asansör kullanma taraftarlarý ile merdiven kullanmadan yana olanlar bu sitede her gün didiþiyorlar, aðýz dalaþýna giriyorlar... |
|
227
|
|
|
|
|
Bir düþünelim bakalým, neler yaparýz neler? Üç yüz beþ yüz tane daire alsak da kiraya mý versek? Ya da yok, yok, arsa alsak beþ on bin dönüm, patates soðan, domates biber eksek diyorum. En iyisi borsaya girsek, hisse senedi alsak, yok ya o da pek aklýma yatmadý... Dolar alýp beklemeli veya yuro alsak, o da olmadý Japon Yeni alsak. |
|
228
|
|
|
|
|
Zaman öðle saatleri, bir þey yalamam lazým, diye düþünürken, tam da o Laz Komþularýmýn pastanesinin önünden geçerken o sesi duydum ’’Yala beni yala beni.’’ diyordu adeta... Allah Allah bu ses de nereden geliyor, halüsinasyon görüyorum herhalde... Saða sola bakýnýyorum, kimsecikler yok... Sapýk mý bu ne, bir yerden saklanýp bana mý trip atýyor yahu!
|
|
229
|
|
|
|
|
Ablalarýn ablasý hatta bizlerin hepimizin ve de yýlýn ablasý Özüm Abla ben daha ergenliðe yeni adým atmýþ bir erkeðim, yeni adým atmýþ dediysem de o kadar hafife alma beni ablacým. Mahalle de bir kýzý seviyorum. Uzaktan uzaktan, pencereden pencereye bakýþýyoruz ablacým. Hatta geçen gün pencereden bana el bile salladý bir de öpücük attý, benim de o zaman yüreðim pýr pýr etti aklým tavana vurdu be ablacým. Geceleri bu kýzýn yüzünden uyuyamýyorum, acaba o da uyuyamýyor mudur, benim yüzümden yoksa mýþýl mýþýl uyuyor mudur? O benim rüyalarýma bile giriyor da ben onun rüyalarýna niye giremiyorum sayýn saygýdeðer Özüm ablacým? Acaba annem ile elimize çikolatýmýzý, Hacý Bekir lokumumuzu da alýp gitsek sonrada Allah'ýn emri peygamberin kavli ile istetsem bana varýr mý be ablacým? Acele cevabýný bekliyorum ablammm benim... |
|
230
|
|
|
|
|
Anamýn bir þey dikkatini çekmiþ olmalý ki,
‘’Hayýrdýr Neco Baba’’ dedi gülerek. ‘’ Attan inip eþeðe binmiþsin… Marlbora gitmiþ yerine kýsa Samsun gelmiþ’’ |
|
231
|
|
|
|
|
Neymiþ efendim çocuklar mýçýyormuþ da biz de temizliyormuþuz. Mýçmasýn efendim bu çocuklarda. Amma çok oluyorlar... Bir sofra bezi ya da yer bezi olsaydým diye çok düþünmüþüzdür ben ve arkadaþlarým ultra olan mirimalar... O zaman öyle bir sefer kullanýp da bizi çöp sepetine atamazlardý deðil mi? |
|
232
|
|
233
|
|
|
|
|
Komþu Fatma Yenge'nin berduþ oðlu Niyazi, Alamanya'ya iþçi yazýlýp yýlýna varmadan, kolunda sarýþýn bir Alman dilberiyle dönünce, mahalleliyi bir meraktýr sardý. |
|
234
|
|
|
|
|
-Elektrik faturasý gelmiþ
-Ýnþallah kabarmamýþtýr bu ay haným?
-Ben üþüdüðüm zaman ýsýtýcýyý çalýþtýrmýþtým birazda haliyle kabarýk azýcýk.
-Üfff! Bu ne ya haným bir yanlýþlýk mý var biz bu evi doðal gaz ile ýsýtmýyor muyduk, yoksa elektriðe dönüþüm oldu da ýsýtma þeklimiz benim mi haberim yok bundan?
-Vallahi ne bileyim Ahmet azýcýk yakmýþtým halbuki.
-Ooo! bu elektrik çarptý biraz. |
|
235
|
|
|
|
|
Yok, yok baþlýða bakýp da hayatta ki son günüm diye düþünmeyin... Kýyamet de kopmayacak. Onu da zaten herhalde sadece Cenabý Allah bilir... Son günüm dediðim diyete, diyetisyene baþlamadan önceki son günüm. Girdik mi diyete ve de diyetisyenin odasýna bir kere, kendimize çeki düzen vermemiz lazým. Yoksa biz bir þeyleri ham yapalým derken, diyetisyen abla bizi ham yapar. Abla diyorsam da benden on yaþ küçük aslýnda caným, saygýdan saygýdan bizim Abla hitabý... |
|
236
|
|
|
|
|
Annem bazen pýrasa yemeði yapar, ýýýýýýýh o da ne? Ben yemeeeeem! Yemezlerrrrr... Bir yeme iki yeme, üç yeme, gelsin köfte patates yine sofraya... Bir de þu senede bir yaptýklarý tatlý var, o da ne öyle, içine her þeyi koyuyorlar. Aþure miymiþ neymiþ adý... Annem bir kaþýk, iki kaþýk vermeye kalktý, yemedim tabi, yer miyim... Çikolata varken lokum varken, aþure de neymiþ...
|
|
237
|
|
|
|
|
Maaþýnýzý taþýrken ne kamyon ne at arabasý, ne uçak, ne de baþka bir araç tutmanýza gerek yok. Getirin nüfus cüzdanýnýzý, hemen bizim Kâr Bank ile evlendirelim sizi... Kim ne veriyorsa size, biz onun beþ fazlasýný, on fazlasýný bile veririz...
|
|
238
|
|
|
|
|
Lise 1. sýnýfta gümlemiþiz. Sýnýf tekrarý yazýlmýþ alnýmýza. Okul baþladýktan bir müddet sonra, aksilik bu ya sarýlýk hastalýðýna yakalandým. Ýlaçtý, doktordu derken, bir ay kadar okula gidemeyeceðim, ev de istirahat verdi caným cicim doktor. Kesinlikle dýþarý çýkmakta yok. Ancak dinlene dinlene geçermiþ bu illet hastalýk. Tüh ki tüh! Ýki gün sonrada cumartesi, kýzýn biriyle randevulaþmýþtýk, sinemaya gidecektik. Ne yaparým ki ev de sýkýntýdan patlamaktan baþka? Yat, kalk, yemek ye, uyu, tekrar yemek ye, evin içinde hapishane voltasý at, duvarlar ile konuþ, onlar cevap vermesin sana, yine sinirden patla bir kez daha. Ufff ki ufff!!! Homurdanýyorum ve burnumdan ve dahi her bir tarafýmdan soluyorum sizin anlayacaðýnýz... |
|
239
|
|
|
|
|
Ýnsan, kazdýðý kuyuya nasýl düzer........ |
|
240
|
|
|
|
|
Abi o gözler,o kaþlar o endam,o saçlar... Abi allah seni inandýrsýn mýmmm biriçim su be... |
|
|
|
Anasayfa
