"Hayat bir roman, sonu hep aynı." - Franz Kafka (Kurgusal)"

Şiir > Yaşam

üzgün

Limansiz Yüregim

Ne sirlara liman oldu yüregim, bir kendine liman bulamadi.. / Avuçlasan parmaklarinin arasindan

olumsuz

Çaresizlik

yıldızlar vardı geceleri benimle paylaşan / bulutlar vardı yıldızlarla aramdaki o büyülü

üzgün

Korku

Yağmur varsa, hüzün vardır. / Yaşamak vardır evvela; / Kıvrılıp

olumlu

Acemi

Acemi / Masumiyetini daha da arttırmıştı / Göz kırpışlarındaki ahengin.

olumlu

Toplantı

Toplanmışlardı hepsi birden aynı yerde / Beni bekliyorlardı... / Belli

olumsuz

Hayat

Hayat hep acımasız mı olmak zorunda! / Neden hayal kırıklığına uğruyoruz?

karamsar

O

O / Kelimeleri irdelememiş / Cümlelerine dikkat etmemişti hiç

olumlu

Bayramca

Bayram geldi öyle değil mi / Şimdi, hani heyecanlı olmalıyız / Yüreğimizde çoşku olmalı bir de

üzgün

Kasaba

Hiçbir zaman olduğum yerde / değildim aslında ben... / Olduğumu

üzgün

Vuslat

Sana ulaşmak için bir yol ver bana / Bütün bahanelerimi al, bütün…

üzgün

Sonbahar ve Sen

Sonbahar yıne sensız geldi. Güneşin batışına yakın sarı yaprakların kuytu gölgesi güneş ile birlikte kaybolup gidiyor..

Başa Dön