"“Yazarlar, kelimelerle oynayan büyücülerdir; ve unutmayın, büyü bazen yanlışlıkla komediye dönüşür.” – Mark Twain"

Emanetsin Sonsuzluğun Sahibine

Sen, üşüyordun. Bir karlı günde kavuştun, Sonsuzluğun sahibine. Ruhunu dinliyorsun beyazların içinde. Şimdi seni özlüyor peygamber çiçekleri. Güne, gülümseyemiyor papatyalar eskisi gibi.

yazı resim

Sen, üşüyordun.
Bir karlı günde kavuştun,
Sonsuzluğun sahibine.
Ruhunu dinliyorsun beyazların içinde.
Şimdi seni özlüyor peygamber çiçekleri.
Güne, gülümsemiyor papatyalar eskisi gibi.
Dualar yükseliyor gönüllerden senin için.
Sığmıyorsun kederlerin içine.
Yakışırsın tertemiz yüreğin ,yiğit çehrenle,
Cennetin her yerine.

Seni,
Bizden çok sevdi sonsuzluğun sahibi.
Kayıp gittin göğümüzden,
Bir yıldız gibi.
Kekik kokulu koyaklar öksüz,
Güvercinler ülkesi göksüz.
Kapandı mahşere dek penceremiz.
Baştan ayağa elemiz.
Seni rızayı bari için sevenleriz.

Bir ateş düştü beyazların üstüne,
Milletin yüreğine.
Gayrı,
Buluşmak mahşere kaldı.
Seni bizden,
Her faninin değişmeyen kaderi ölüm aldı.

Tarihe geçtin,
Adın gibi tertemiz.
Mekanın cennet,
Ruhun şad olsun.
Sevgililer sevgilisi komşun olsun.
Sen üşüyordun,
Bir karlı günde kavuştun,
Sonsuzluğun sahibine.
Senin için yürekten dualar,
Yakışırsın tertemiz yüreğin;
Yiğit çehrenle cennetin her yerine.
Ankara,26.03.2009 İ.K

Yorumlar

Başa Dön