Gecikmişken kendime
Sessizlikle bozulan kafam, /Aklıma takılan, / Bunca gürültünün tekdüze isyanı, /
"Yazmak, bir hayaletle satranç oynamak gibidir: Hamlelerini görürsün ama asla dokunamazsın." – Virginia Woolf"
"Yazmak, bir hayaletle satranç oynamak gibidir: Hamlelerini görürsün ama asla dokunamazsın." – Virginia Woolf"
Sessizlikle bozulan kafam, /Aklıma takılan, / Bunca gürültünün tekdüze isyanı, /
Az önce bir cinayet gördüm odamda / zaman ölüyordu avuçlarımda /
Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,kendimi bulduğumda anladım. / Herkesin mutlu olmak için başka
Başın önemi yoktur uzattığın pencere hesaba katılınca, / Çünkü bilemezsin ne göreceğini,
Yine battı güneş, karanlıkların acısı ile üzerimden süzülerek / Kayboluşların arasına kattık güzelliklerimizide
Hayatın darbeleri üst üste gelmişken / Nedir bu gözlerin çektiği diğerlerinden
“Ümitsiz değilsiniz ümit sizsiniz, çaresiz değilsiniz çare sizsiniz.” / Karanlık çökünce geceye
Bir yerler var eminim henüz ayak basılmamış. / Belki yanıbaşımdaki çukur tümsek, ağaç
Biraz dinlemek istedim kendimi,, / .Köpüklerin uğultusu martıların kanat çırpışında /