"Edebiyatın acımasız kuralıdır: Okur, yazarın ölüsüyle dans etmekten daha çok zevk alır." – Edgar Allan Poe"

Şiir > Soyut

üzgün

Suzeni

Rişde-i Meryem gibi ördüm kederi / elimde bir kırık suzeni, /

karamsar

Fauna

Kanatların bir \*buğra gibi hükmediyor geceye / Bir devenin \*neyinde sıkışıyor kemiklerin

üzgün

Ne Diye?

Anne ellerime, kar mı yağıyor, / Baharı beklerken, bu kış ne diye?

üzgün

Haydi Yüreğim

\["Haydi dedim yüreğim gidelim bu şehirden bu şehir / koparmak istiyor beni özlemlerimden"

karamsar

Korku

mutlağın, / hiçlik kapısını / aralama cesareti /

karamsar

Seni...

öznesi vurulmuş bir cümleyim / devrilmişliğinin kasvetiyle kangren sancılara tüneyen /

üzgün

Kimdir Aslında?

Bildiğimiz bütün beyazları sendeleten bir sabahta / Uyandık, karası sinesinde saklı bir düşten,

üzgün

Yitti Ne Var Ne Yoksa

Göğsümün sol yanında havarlı sancılara gebe kalır özlemin, / riyakar bir gökkuşağı yedi

KİTAP İZLERİ

Kendi Işığına Yürü

M. Kemal Sayar

Karanlığın Ortasında Bir Işık: Kemal Sayar'dan Toplumsal Travmaya Edebî Bir İlk Yardım Türkiye'nin kolektif bilincinin pandemi, ekonomik krizler ve depremlerin derin yaralarıyla gölgelendiği bir çağda,
İncelemeyi Oku
Başa Dön