Şiir > Öyküsel
üzgün
Ağlayangelin Çiçeği
Elbette! bir hikayesi vardır ıssız dağlarda açan ağlayangelin çiçeğinin / Kimse bilmez neden
karamsar
Son Durak
Dilime bir matem tutturasım var. İzbe bir sahil kahvesinde, nemden yaşlanmış tahta kokusu eşliğinde. Buruk taze
üzgün
Zaman Su Gibi Akıp Gider
Zaman su gibi akıp gider , aylar geçer mevsimler döner, / Farkına bile
üzgün
İç Hesaplaşmalarımda Açık Var
Ve işte yine; telefon çalıyor kelimeleri, sessizlik çoğalıyor... / Bir elimle ahizeyi kulağıma
olumsuz
Zaman Geçmişin Aynası...
Zaman geçmişin aynası; ‘-Seni seviyorum…’ demişti adam, / Tüm şaşkınlık belirtilerinden yoksun kadın,
dramatik
Duha Koca Oğlu Deli Dumrul (Dedekorkut Destanı"ndan)
\] / Duha Koca oğlunu / Yiğit Deli Dumrul’u,
nostaljik
Çocuktuk
Kağıt gemiler yüzdürürdük biz büyük okyanusta, / Bir elimiz amazon ormanına,bir elimiz himalayalara
üzgün
Hayatın Kundurası Kaydı
Bir kız çocuğunu sever gibi seviyorsun kaç gündür beni / kadınlığımı unuttun belli,
KİTAP İZLERİ
Kapak Kızı
Ayfer Tunç
Ayfer Tunç’un "Kapak Kızı" Romanı: Çıplaklığın Katmanları ve Toplumsal Yüzleşme Ayfer Tunç’un ilk olarak 1992’de yayımlanan ve daha sonra "zemin aynı zemin, inşa aynı inşa"
İncelemeyi Oku