"Uykusuzluğun en iyi ilacı, yarın sabaha bırakılacak bir işin olmasıdır." - Franz Kafka (kurgusal)"

Şiir > Garip

nostaljik

Tarih

bir sonbahar ekim akşamı / dökülür eski yapraklar bir bir / ağır

olumlu

düpedüz

Şimşek, / Gök gürültüsü, / Ve cama vuran yağmurun sesi...

üzgün

Garip Şiir

Ve yine geceye düştü yüreği şairin / Sarsıldı / Silkindi

karmaşık

Acılar

Umutsuzluk sarmışsa, / Her yanını hayat ta. / Umutların zamanı,

olumlu

yaprak gibi

Baharın son yağmurları yağıyor / Üzerimize,üzerinize / Ve toprağa,

üzgün

Şehirler

bu şehrin kir tutmuş yüzüne benziyor, paslanmış yüreğin. / aynı onun kadar karanlıksın,

dramatik

Sancı

Yüksek kareler, / Dev renk oyunlarıyla, / Esiyor bilince.

üzgün

Son Maç

Dün akşam maç izliyorken ağlıyordum az kalsın / Öyle kendi takımım yeniliyor diye

nostaljik

Gece ve Ben

(ve yine ansızın / belli belirsiz yerinde gecenin / uyanıyorum

nostaljik

Bu Havada

sana anılarımızı bıraktım / çocukluk hayâllerimizi / düşlerimizi bıraktım

üzgün

Yaprak Tekrarı

belki hüzünler ırkından gelmeyim ben / belki yüzümdedir sizlerin taşıyamadığı izler

Başa Dön