"Tanrı'ya şükür, yaşamak için okumak zorunda değilim – bu beni okumaktan soğuturdu." – Vladimir Nabokov"

Bir zamanki ben yaşayamıyorum

Bir zamanki, Anlatamıyorum, Seyrediyorum sevdalısına sarılan bir yüreği, Karşı kaldırımda gece oluyor, Bense özlemekle kalıyorum...

yazı resim

Bir zamanki,yaşayamıyorum,
Koskoca bir sessizlik artık bana kalan,
Denizlerim suskun,
Bulutlarım günden yoksun,
Sonbaharda ölmek varmış be yüreğim,
Artık benimde yapraklarım solgun,
Şimdi,
Yağan yağmura vermişim yüzümü,
Düşünüyorum,
Sadece yüreğime saplanan bir boşluğu,
Zamanla dolduruyorum,

Bir zamanki,
Anlatamıyorum,
Seyrediyorum sevdalısına sarılan bir yüreği,
Karşı kaldırımda gece oluyor,
Bense özlemekle kalıyorum,
Ağlayan bulutları sayıyorum,
Gizlice eşyalarını toplayıp giden bir sevdanın,
Bıraktıklarıyla nefesleniyorum,

Ve kalan,
Bir zamanki sorma be yüreğim,
Ben yaşayamıyorum...

KİTAP İZLERİ

Engereğin Gözü

Zülfü Livaneli

İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön