Şiir > Garip
nostaljik
Şair Vasiyeti
Ben ölünce üzülmeyin dostlarım. / Gülümseyerek anlatın yaşadıklarımızı. / Hani
üzgün
Bu Yangını Kim Unuttu İçimizde, Biri Şarkı Söylesin Çabuk!
Öldürsene çocuk bizi, şimdi şu an / Terliyoruz ve alkollüyüz suçlu hissediyoruz her
üzgün
Ah Çekerek Yanarsın Bir Manalısın.
Kalbim, sen hiç benim olmadın / Göz ardı ederek, bazen ağladım
üzgün
Yetim Kalmış Düşler
Bilmediğim sözlerle başlayan hayat / Önümde yanlız pencereme açılan yollar /
olumlu
Yaşama Umudum
kahvaltıya oturur oturmaz sabahları, / önce kızarmış ekmek sepetine uzanıyorum, /
üzgün
Beddua
Yağmurlu bir akşamdı.yüzüme bakarken gözlerindeki çaresizliği hissettim / Bir acı duydum içimde o
nostaljik
Beni Sen Çağırdın
Beni sen çağırdın bu yokluk ülkesine / İlk ben ses verdim yokluğun sesine.
