"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."

Şiir > Bireysel

üzgün

Sen mi Öldün?

Ölüğünü söylememişlerdi / Kalabalık ya düğün ya ölüm / Şarhoştum

nostaljik

O

Soğuk bir İstanbul sabahı, / Deniz kenarındayım. / Dalgaları dinliyorum,

üzgün

Pat

Kahroldum yalnızlığımda, / Bir kez daha, / Sana inat...

olumlu

Gibiyim

\] / Artık kıyıya çektim sandalımı / Seherde uyuyan sular

karamsar

Sen

Sen, / gönlümün arka sokaklarını / mesken tutan serseri.

nostaljik

Mor Güller

Mor güller ; Dönülmez an, yüreğe dokunan renk / Mor güller ; Sevgiliyi

nostaljik

Hayatım

Sanırdım ki akan sizin hayatınız ve ben bir kaya parçasıyım , dik ve sabit ırmaklarınızda.

karışık

İzler

Saçlarımda beyazlar / Yüzümde yılların izi var / Neler çekti

karamsar

Gri

Adı konmaz, sonu gelmez dakikalara sığdı ömrüm, / Hastane kokulu, sirk tadında, en

KİTAP İZLERİ

Gözyaşı Konağı

Şebnem İşigüzel

Osmanlı Sürgününde Modern Bir Kadının Sesi Şebnem İşigüzel, Gözyaşı Konağı’nda, 19. yüzyıl Osmanlısının boğucu atmosferini, ataerkil bir ailenin baskısıyla Büyükada'ya sürgün edilen genç bir kadının
İncelemeyi Oku
Başa Dön