"Bazen, okuyucunun 'İşte bu!' dediği an, yazarın 'Ah, şimdi yandım!' dediği andır." – Terry Pratchett (kurgusal alıntı)"

Şiir > Bireysel

karamsar

Yarım Yamalak

Bir şeyler fısıldıyorum, duymasınlar diye. / Duymuyorlar. / Rüzgar, çay

nostaljik

Sevgiliye...

1\. / Tozu burnuma kaçtı neyini beklediğimi anlamadığım şu şehrin /

nostaljik

Sevgiliye - 3 -

3\. / Şarkımız olsun tenin sabah / Kuruyaprakların kıpırtıları betimlesin

karamsar

Çömlek Patladı

Bayatladım mı ne? Düşlerim küflendi işten eve, evden işe gide gele... Düşlerimi kim döktü avcuma? Oysa

üzgün

Efem

çekirdeksiz üzüm, / incir, zeytin, zehir zıkkım tütün / bide

karamsar

^^ben^^

Ben: Karlı dağların deli rüzgârı.. / Ben: Tozlu yolların demirbaşıyım. /

üzgün

Adına. /

hüzün dudakların için, / Nefesimi bıraktığım şehrin, / mümkünsüz ayrılıklara

Başa Dön