Şiir > Başkaldırı
üzgün
Aşkı Asla Tanıyamaz…
Yek parende hercümerç olduğum avare / Dili payede arzı endam ederken seninle
üzgün
Ölmeden Önce Konuşturdular Beni
ölmeden önce konuşturdular beni / adınla aralandı titreyen dudaklarım /
karamsar
ve Deniz Kadınları Hiç Olmadı ki
kıvrak bakışların zulme benzer / esrik adımların aşk arar /
üzgün
Karnaval
Bütün ünlemlerin noktalarını attım sesinden, / Yalnızlıkla başladım en erken sevişmeye,
üzgün
Hüznüm İçime Aktı?
Hüznüm içime öyle bir aktı ki, sormayın, yetişmesi için, / Kendisine teslim edilen
üzgün
Hani?
Hani meleklere ninni söyletecektin özlemlerimi avutsunlar diye / Hani gökyüzünden yeryüzüne salıncak kuracaktın
karışık
Uzakta
İyice palazlanmış olmalı beyazlığın. / Dilin şehrin kıvraklığıyla yarışıyor olmalı. /
üzgün
İnsan Neyi Karaya Bağlar?
Sayfaları çizik gözlerimin / Karalanmış tek tek / Karalar bağlanmış..
üzgün
Mavinin Karmaşası
fırtınalar kopuyor benliğimde / uçurumlarını görüyorum memleket rüyalarında / dinmiyor
karamsar
Sen Sebebi Bilinmeyen Nokta
Derindin canlı bir krater ağzı gibiydin / ve her gün devamlı atma dürtüsü
KİTAP İZLERİ
Onlar Hep Oradaydı
Sunay Akın
Sunay Akın’ın Hafıza Haritası: Tarihin Unutulmuş Patikalarında Bir Gezinti Sunay Akın'ın dünyasında Pearl Harbor baskınından kurtulan bir hastane gemisinin kurşun levhaları, Haliç'te bir caminin şadırvan
İncelemeyi Oku