"Yazmak, aslında ölümü taklit etmektir; çünkü her biten cümle, bir vedadır." – Franz Kafka (Kurgusal)"

Şiir > Aşk ve Romantizm

üzgün

Dilenci

Sen hergün köşebaşlarında / Yırtık urbanla kirli ellerinle / Avuç

olumlu

Korunak

Benim tanıdığım en güçlü insan annem, / ona güç vereni de sadece 12

nostaljik

. İki

Güneşe sürüyorum yüzümü / Gölgem çıkıyor / İki oluyorum

üzgün

Aşk Mıydı?

Aşk mıydı? / Çaresizliğin derinliklerinde kaybolup / Onca acıyı çektiren

üzgün

Fırtına

Seninle ağladım, seninle güldüm / Hasret acılarını gözyaşlarımla sildim /

üzgün

Akrep ile Yelkovan

Bugün günlerden sensizlik,saatler ise seni sensizlik gösteriyor. / Zaman bile yanlızlığı simgeliyor,hani şu

Başa Dön