"Yarının ne getireceği belli olmaz, ama dün de bugün gibi bitmişti ve kimse şaşırmadı." - Douglas Adams"

yazı resim

2008
Pembe hayalller içinde yaşardı dünyasında
Karanlıktı bugünleri,yalnız yapayalnızdı tek başına
Farkında değildi,mutluyum derdi sorulduğunda
Ama buruk olurdu yüreği her cevaplayışında

Ona göre, ne olursa olsun gelecekti aradığı
Tutacaktı ellerini,gözlerine bakacaktı
Her gülümseyişinde ısıtıcaktı soğuk günlerini
Ağlayacaktı elbet yinede, onunlayken
Ama mutluluk göz yaşları ıslatacaktı sadece yanaklarını

Umulmayan anda ummadıgı bir yoldan geldi prensi
Sevdiğini haykırıyordu aldığı her nefesi,
Yeminler veriyordu herzaman yanında olucaktı
Gözleri sevdiğinden başkasına asla bakmayacaktı
2010

2011
Günler geçti aşık oldular birbirlerine
Mutlu ettiler birbirlerini ölesiye,
Acılar,zorluklar geldi geçti yıkılmadılar,
Çok sağlam bir aşk bulduklarına inandılar.

Derken çıktı bir cüce yeraltından
Girdi kızın aklına yalanla dolanla
Vaz geçti birden o çok sevdiği prensten
Aldattı onu cüce gibi bir veletlen.
Şimdi dönmek ister ama dönemez
Yüreğindeki yangın tüter ama sönmez
2012

KİTAP İZLERİ

Dokuzuncu Hariciye Koğuşu

Peyami Safa

Acının ve Istırabın Edebiyatı Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Har-iciye Koğuşu", hastalığın pençesindeki insan ruhunun zamana meydan okuyan bir keşfi olmaya devam ediyor. Edebiyatın en temel işlevlerinden
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön