"“Yazmak, kelimelerle aynı gayede buluşan düşlerin tersine, çoğu zaman kendi kayboluşunu kutlamaktır.” — Franz Kafka"

Şiir > Anı

üzgün

Babam

Baba ses, baba güç / Baba hüzün ve gülünç /

üzgün

Ağlıyorsun

AĞLIYORSUN / Ağlıyorsun, çaresizliğin demir parmakların boğazında, / Bütün yelkenleri

üzgün

İzler 2

\_\_neye bakıyorsun? / \_\_kendi ayağını öpüyor çocuk / emekleyen hevesiyle

üzgün

Çocukluk Çağlarım

Bu sözleri belki bir anı defterine / Belki de dağın taşın her yerine

romantik

Kedi kiz Muhayyer

Gözlerinden kivilcimlar çikıyorsa bilirim / Uzun saçlarini belime bağlıyorsa ve bir yandan

karışık

Arkadas

Sana dünyalari vermek isterdim bilirsin dimi,arkadas, / gönlüm seninleydi, ömrüm seninle paylastigimdi

Başa Dön