Şiir > Anı
üzgün
Karanlıkta Göz İzleri
Masamın kenarından destek alan dirseklerim,elimde kalem,önümde bekleyen defterler,sensiz geçen her günün sonunda içimde kazdığım sayısız mezar...O
üzgün
Düştüm / Yüreğime Değmeden Gözlerin...
Ne büyürsün ne ölürsün yanıpta köz olursan aşk ile... / Bir deli sevdaydı
üzgün
Senin de Canın Sağ Olsun...
Bilmezdin oynadığım oyunun kahramanı olduğunu / Koşturur dururdum bu sessiz filmde
üzgün
Bitmez Yaşadıkca Bu Hikayemiz
Bitmez, Yaşadıkça Bu Hikayemiz / Şehire, karanlık tül tül inerken, /
olumlu
Seni Düşünürken
Bildiğin yerde bilmediğin duygular içinde, / Seni anıyorum gecenin en koyu deminde.
olumlu
Geçmişi Unutmak
Mutluluk geçmişten kurtulmakla mümkün / Bulunduğun anın gerinde kalan zaman /
üzgün
Siyah Ben
Gidiyorum dediğimde gözlerindeki durğunluğun / Bilirim bir o kadar da ağlamışlığın var
KİTAP İZLERİ
Kendi Işığına Yürü
M. Kemal Sayar
Karanlığın Ortasında Bir Işık: Kemal Sayar'dan Toplumsal Travmaya Edebî Bir İlk Yardım Türkiye'nin kolektif bilincinin pandemi, ekonomik krizler ve depremlerin derin yaralarıyla gölgelendiği bir çağda,
İncelemeyi Oku