Ýnsan Ýslam fýtratý üzerine yaratýlmýþtýr ancak apaçýk düþmaný olan þeytan, insanýn fýtratýný bozarak sýkýntý içinde bir hayat sürmesine vesile olur. Bu yüzden insanýn en fazla dikkatli olmasý gereken varlýk, þeytandýr. Ýnsan, her an açýðýný arayarak kendisine sokulmaya çalýþan ve onu Rabb’inin dosdoðru yolundan saptýrmaya çalýþan þeytanýn ve ordusunun hedefidir.

Þeytan asla boþ durmaz; iyiyi kötü, kötüyü iyiymiþ gibi gösterir. Ýnsanýn zayýf anýný bekler; adeta beyninde bir noktaya dokunur gibi vesvese verir ve kiþiyi kötüye yöneltir. Ancak insanýn kafasý Rabb’iyle, yarattýðý kaderle, cennetle dolu olursa þeytan sokulacak yer bulamaz. “Þeytan sakýn sizi (Allah’ýn yolundan) alýkoymasýn. Gerçekten o, sizin için açýkça bir düþmandýr.” (Zuhruf Suresi, 62) buyrulur ayette. Bu nedenle insan Allah’ý anmaktan uzak kalmamalýdýr. Allah’ý unuttuðumuz zaman Allah da bize kendi nefsimizi unutturur; þeytanlarý yollar, kabuk baðlattýrýr. Eðer beynimizin tamamý Allah ile dolu deðilse, þeytana da orada yer var demektir. Allah’a yakýn olursak güçlü oluruz. Þeytan insanýn gücünü götürür; tüm kuvvet ve kudret sahiplerinin üzerinde olan Allah ise insana güç verir.

Ýnsanýn önünde iki yol vardýr; dostu olan Rabb’inin yolu ve düþmaný olan þeytanýn karanlýk yolu. Bazen insanlar her iki yolda da yaþayarak, Allah’ý razý edebileceklerini düþünürler. Allah’ýn yolu Kur’an’da tarif ettiði dosdoðru yoludur. Bir tek dosdoðru yol vardýr; tali yollar þeytana çýkar. Ýnsan, içinde duyduðu iki sesten vicdanýna ait olana uyduðunda Allah’ýn, nefsininkine uyduðunda ise þeytanýn yolundadýr. Nefis þeytanýn kontrolündedir. Þeytan ise en çok müminlerle uðraþýr. Çünkü diðerleri zaten onun fýrkasý olmuþtur. Þeytan yavaþ ilerler, gizliden gizliye faaliyet gösterir. Hz. Adem’e de sinsi bir þekilde yaklaþmýþtý; bize de ayný þekilde yaklaþýr. Þeytandan söz eder insanlar ama yapabileceklerine tam olarak inanmazlar. Oysa insan önünden, arkasýndan, saðýndan, solundan þeytan ve taraftarlarýyla sarýlmýþ durumdadýr; ancak Rabb’ine sýðýnarak kurtulabilir.


Þeytan istediði kadar telkinlerde bulunsun, vesvese versin; samimi kullar üzerinde zorlayýcý gücü yoktur. Nefsimizi bir kenara býrakýrsak, yaþadýðýmýz herþeyi Allah’ýn lütfu olarak görürüz. O zaman hiçbir þey zor gelmez. Her an þuuru açýk tutmak þeytaný zorlar. Þeytana yenik düþmemek, Allah’ýn çok beðendiði bir davranýþtýr. Gelen musibete kader gözüyle bakýp, Allah’tan olduðunu düþünerek tevekkülle karþýladýðýmýzda, þeytanýn bütün sistemi çöker.


Þeytanýn baðýmsýz gücü yoktur; bu yüzden sadece tek üstün güç olan Allah’tan korkmalýyýz. Allah bize þahdamarýmýzdan daha yakýn ve sonsuz güç sahibidir. Ýnsan güçsüzün yanýnda olmak istemez; hep güçlüyle olmak ister. O halde güçsüz olaný seçmek neden?..


Ýki taraftan birini seçmek gerekir; ya çoðunluðun uyduðu þeytanýn sistemini ya da azýnlýðýn uyduðu Allah’ýn sistemini. Ýkisinin arasýnda olmak gibi bir düþünce insanýn kendisine karþý samimiyetsizliðidir. Azýnlýðýn tarafýna geçen insan, þeytanýn sistemindeki davranýþlarý için önce tevbe eder ve bazý þeylere hazýr olur. Çünkü doðru bildiði pek çok þeyin doðru olmadýðýný görecektir. Þeytanýn sistemindeki kurallarý býraktýktan sonraki kurallardýr bunlar. Bu kurallarý sadece bilmek deðil, tümünü yaþamaktýr önemli olan.


Yapýlan her harekette itaat vardýr. Bu ya Yüce Allah’a, ya da þeytanadýr. Vicdanýmýza uyarsak Allah’a, nefsimize uyarsak þeytana itaat etmiþ oluruz. Kendimizi itaatten çýkmýþ þeytan gibi görmek istemiyorsak, Allah’a koþulsuz itaat etmeliyiz.

Dünya üzerinde yaþamýþ, yaþayan, yaþayacak hatasýz hiçbir insan yoktur. Sevabýmýzla övünmeyiz, hatamýzla da yerinmeyiz. Þeytanýn kandýrdýðý konulardan biri de budur. Ýþlediðin hata ya da günahla ilgili olarak, “bir þey deðiþmez boþuna uðraþma, senden asla bir þey olmaz” diyerek aldatýr.

Ýmaný derinleþtirmek gerekir; derin iman önemlidir. Mümindeki imanî derinliði gören þeytan ona yanaþamaz. Çünkü þeytan sýðdakilere yanaþýr, onlarla uðraþýr. Allah’ýn dediðini yapmadýðýmýzda þeytan yanýmýzdadýr. Kurtulmak için Allah’a yöneliriz. Böylece tüm yaþadýklarýmýzdan ders alýrýz ve bozulan fýtratýmýz deðiþir, güzelleþir.

Gün içinde yaptýðýmýz herþeyi Allah’a baðladýðýmýzda, nefsimiz mesai yapamaz; dolayýsýyla þeytan da… Çünkü o sadece çaðýrýr; zorlayýcý gücü yoktur. O halde þeytandan etkilenmek, zorlanmadan gitmektir. Allah’tan isteyelim, için için dua edelim; Rabb’imiz nefsimizin kapýlarýný þeytana kapatsýn...