Peygamberimiz(sav) “ölmeden önce ölün” buyurur. Ne anlama gelir ölmeden ölmek?..

Ýnsanýn kusursuz imtihan mekaný olan dünyanýn çekici süslerine aldanmayýp, ölümü sürekli hatýrýnda tutarak sonsuz ahiret yaþamý için hazýrlanmasý, bu gerçeklere göre yaþamasý ölmeden önce ölmektir. Ýnsanýn ölümle birlikte gerçekleri gördüðünde, yapmadýðý için piþmanlýk duyacaðý her þeyi yaþarken yapmasýdýr. Yaptýðý için ahirette piþmanlýk duyacaðý þeyleri de yaþarken yapmamasýdýr; insanýn dünyadan geçmesidir.

Bu anlamda bir imana sahip olmak için, Allah’ýn Kendisini tanýttýðý ve kullarýna emir ve yasaklarýný bildirdiði Kur’an’a tam olarak uymak gereklidir. Bu yüzden mümin, yaþamýnýn sonuna kadar Allah’ýn buyruklarýný yerine getirme konusunda son derece dikkatlidir. Allah’ýn beðendiði ahlaka sahip olma yolunda taviz vermeden kararlýlýkla çaba gösterir. Allah’ýn Kur’an’da, "Ýnsanlardan kimi, Allah’a bir ucundan ibadet eder..." (Hac Suresi, 11) ayetiyle söz ettiði imanýn gereklerini yaþamayan kimselerden olmamak için, hiçbir hükmü göz ardý etmeden ölene dek sabýrla uygulamaya gayret eder.

Ýmaný kalplerine tam olarak yerleþtirememiþ kimseler bir ucundan dine yönelirlerken, samimi iman sahipleri Kur’an’ý yaþamlarýnýn her anýnda kendilerine vazgeçilmez bir rehber edinirler. Ýmanlarý belirli koþullara baðlý deðildir; kayýtsýz þartsýz iman ederler.

Samimi iman sahibinin Allah’a olan sadakatinin altýnda yatan asýl sebep, onun ahirete “kesin bir bilgiyle" iman ediyor olmasýdýr. O, Allah’ýn, ahiretin, cennet ve cehennemin varlýðýna, aklý, kalbi ve vicdanýyla kesin olarak kanaat getirmiþtir. Ahiretteki sonsuz mutluluðu umut eden müminlerin bu özellikleri Kur’an’da, "Ve onlar, sana indirilene, senden önce indirilenlere iman ederler ve ahirete de kesin bir bilgiyle inanýrlar." (Bakara Suresi, 4) ayetiyle vurgulanýr.

Dünya hayatýna aldanan kiþiler, kolaylýk zamanlarýnda, kendilerince “her þey yolunda” iken dine sadýktýrlar ve yeterince içten olmasa da güzel ahlak gösterebilirler. Ancak herhangi bir zorlukla karþýlaþtýklarýnda, “rahatlarý bozulduðunda” kolaylýkla dinden ödün verebilir ve sadakatten ayrýlabilirler.

Yalnýzca Allah’a ve ahirete yönelmiþ olan kul, yaþamýný sonsuz gerçek dostunun rýzasýna uygun olarak þekillendirecek, nefsani ve dünyevi tutkularýn ardýna düþmeyecektir. Nefsinin kötülüklerinin þuurunda olan mümin, her an kendisini saptýrmaya uðraþan þeytanýn taktik ve yöntemlerine karþý hazýrlýklýdýr. Allah’tan uzak yaþayan kiþi ise nefsinin heva ve heveslerinin kendisini sürüklediði yolu göremediði için kördür.
Ýnsanýn üzerinde pis olan ve temizlenmesi gereken tek þey nefsinin fücurudur. Kiþi cennete kavuþmak için onu arýndýracak, yalnýzca dünyevi tutkularýndan vazgeçecektir. Onu kenara koyduðunda kurtuluþa kavuþacak; eðer koyamýyorsa kibrini, ardýndan da ahirette sonsuz piþmanlýðý yaþayacaktýr.

Ýnsan, nefsinin bencil tutkularýný gözeterek yararsýz ve dünyevi amaçlara yönelmekle deðil, yalnýzca Yüce Allah’a sýðýnmakla huzuru yaþayabilir. Dünyadan geçebilmek ise muhteþem güzel bir þeydir. Ýnsan dünyevi olan her þeyden vazgeçer, tüm baðlýlýklarýndan sýyrýlýp Allah’a yönelirse kurtuluþ bulur. Samimi mümin için arýnýp Allah’a yönelmek çok önemlidir. Ýnsanýn sürekli kendini gözden geçirmesi ve nelerden arýnabildiðini düþünmesi gerekir.

Allah’a kul olmak için yaratýlmýþtýr insan ve O’nun zikrinden baþka hiçbir þey ona huzur vermez. Her an teyakkuz halinde olduðunda arýnýp temizlenmesi mümkün olacak ve kiþi kendisini cennete hazýrlayacaktýr. Dünya hayatýndan vazgeçmiþ, nefsini ezmiþ, onun her türlü pisliðinden sýyrýlmýþ ve arýnmýþ olan samimi mümin, yaþarken ölmüþtür.

…Sen, yalnýzca gayb ile Rablerinden ’içleri titreyerek-korkmakta’ olanlarý ve dosdoðru namazý kýlanlarý uyarýrsýn. Kim temizlenip-arýnýrsa, artýk o, kendi nefsi için temizlenip-arýnmýþtýr. Sonunda dönüþ Allah’adýr. (Fatýr Suresi, 18)

Ýnsan dünyada yaþarken sonsuzluðu kavrayabiliyorsa, ölümün ona uzak ya da yakýn olmasýnýn önemi yoktur. Çünkü o ölmeden önce ölümü tatmýþtýr.