Þeytan, insaný Allah’ýn yolundan saptýrmak, onu dinden uzaklaþtýrmak, boþ iþlerle uðraþtýrarak Allah’ý ve ahireti düþünmesini engellemek için her fýrsatý en iyi þekilde deðerlendirmeye çalýþýr. Þeytanýn fýrsat kolladýðý durumlardan biri de, insanýn karamsarlýða düþtüðü zor zamanlardýr.

Dünya hayatýnýn bir imtihan mekâný olarak yaratýldýðýný düþünmeyen, Allah’ýn herþeyi bir hikmet üzerine yarattýðýna iman etmeyen insanlar, þeytanýn da telkinleriyle umutlarýný tamamen yitirir, mutsuz yaþarlar.

Oysa þeytanýn –Allah’ýn dilemesiyle- verdiði her zehrin panzehiri vardýr; o ecza dolabýnda hiç eksik yoktur. Ýnsanýn yapmasý gereken, "Ya da sýkýntý ve ihtiyaç içinde olana, Kendisine dua ettiði zaman icabet eden..." (Neml Suresi, 62) ayetinin bilincinde olarak, her ne durumda olursa olsun hacetlerin bitirilmesi, ýzdýraplarýn giderilmesi için tek merci olan Allah’a güvenmek ve samimiyetle dua etmektir. "...Oysa siz, onlarýn umud etmediklerini Allah’tan umuyorsunuz..." (Nisa Suresi, 104) ayetiyle Allah, insanlara rahmetinden umut kesmemelerini buyurur. Cahiliye insanlarýnýn umutlarýný sürekli kýlacak saðlam bir güvenceleri yoktur. Bu nedenle ufak bir olayda bile ümitsizliðe kapýlýrlar. Ýman edenler ise tüm kuvvet ve kudret sahiplerinin üzerinde olan Allah’a duyduklarý güven nedeniyle, en zor zamanlarda bile umutlarýný güçlü tutarlar. Hep umutlu olabilmek de stres ve sýkýntýdan uzak, mutlu bir yaþam demektir.

Sahip olduðu nimetlerin Allah Katýndan bir lütuf olduðunu bilen bir insan için, sabah uyanabilmek dahi çok büyük bir nimettir. Adým atabilmek, yürüyebilmek, konuþup düþünebilmek bu kiþi için büyük bir mutluluktur. Ýnsan nimetlerin deðerini genellikle kaybettiðinde takdir eder. Ancak samimi inanan insan bu nimetleri verenin Allah olduðunun ve dilerse geri alabileceðinin þuurunda olduðundan, elindekilere þükreder. Müminin mutlu olmak için dünyevi nimetlere ihtiyacý yoktur.

Gerçek mutluluk yalnýzca insanýn kalbinin tatminiyle mümkündür. Kuran’da tüm insanlara bildirilen bu sýr, "…Haberiniz olsun; kalpler yalnýzca Allah’ýn zikriyle mutmain olur. Ýman edip salih amellerde bulunanlar, ne mutlu onlara. Varýlacak yerin güzel olaný (onlarýndýr)." (Ra’d Suresi, 28-29) âyetindeki ifadeyle Allah’ý anmak ve güzel iþler yapmaktýr. Kalbini Allah’a tam olarak teslim eden insan, artýk Allah’ýn yönetimindedir. Allah’a duyduðu aþkýn derinliði nedeniyle mutluluðu sürekli içinde hisseder.

Sevgisiz insanlar hem ruhsal, hem bedensel, hem de maddi yönden çökerler. Sürekli hata yapan, suç iþleyen ve þeytanýn bataklýða benzer karanlýk sisteminde yaþayan bu kimseler için de ciddi ve yararlý olacak iþler yapmak gerekir. Güzel ahlaka davet etmek, Allah sevgisinin o kucaklayýcý sýcaklýðýna insanlarý yaklaþtýrmak, gerçek sevginin ve aþkýn güzelliðini insanlara anlatmak önemlidir. O’nun yaratýp detaylandýrdýðý, nimet ve güzellik olarak katýndan sunduðu her þeye Allah aþkýyla bakabilmek, dünyadaki güzel ve mutlu yaþam için esastýr.