Yazar mýsýn? Bu soruyu sorduklarýnda afallayýp kaldýðým olur zaman zaman. Kendime dönüp ben yazar mýyým sorusunu sorarým. Bazýlarýna göre yazarým, hem de keskin kalemi olan biri, nereden neyi nasýl aktaracaðý belli olmayan, düþündüklerini gizlemeden kaðýda aktaran bir yazarým. Bana göre yazar mýyým?

Yazmak yüreðindeki incileri satýrlara iþleme eylemiyse ben yazarým. Bu uðurda yaþamýný harcayacak kadar fedakarlýkta bulunduðumun farkýndayým. Peki, bende eksik olan ne? On yýlý aþkýn bir süredir profesyonel olmak baðlamýnda bu camianýn içinde yer almak için çalýþmakta mýyým? Evet, edebiyat dünyasý içinde var olmak için mücadele ediyorum. Bu süre içerisinde neler gördüm ve duydum. Gördüklerim ve duyduklarýmdan sonra kendime döndüm. Kendimde, iç âlemimde yolculuða çýkýp; yazma eyleminden ya da baðýmlýlýðýndan kurtulmak adýna savaþtým. Öyle bir illet ki yakamý býrakmadý bir türlü… Yine aldým elime kalemi diyeceðim ama kalem yerine bilgisayarýn tuþlarýný kullanmaktayým. Yanýmdan ayýrmadýðým üç nesneden biri nede olsa.

Baþarýsýzlýðýmýn nedenini araþtýrýrken neler gördüðümü anlatmaya çalýþayým mý? Aslýnda baþarýsýzlýk demek yanlýþ olur. Ben ve benim gibiler yazarlýðý popülarite olarak algýladýðýmýz için yanýlgýya düþüp krizler geçirmekteyiz. Bir gece içerisinde yazar olanlardan eksimiz ne diyerek isyan ediyoruz. Eksik olan bir þey yok hatta fazla olan deðerlerimiz var. Bizde ki etik anlayýþ onlarda olmadýðýndan bir gecede yanýp ikinci gecede sönmekteler. Yanýp yanýp sönmek yerine hafif ýþýkta yol almak en uygun olaný…

Her camia gibi bu camia da kokuþmuþ her geçen gün kokuþmakta… Biraz fizik biraz cilve ile iþ halledenler mi istersiniz? Adým attýðýnýz her mekanda karþýnýza bir tane çýkar. Ya da aileden maddi zenginliðiniz varsa açasýnýz bir yayýnevi yazarsýnýz iki satýr bir þey, olur size þiir ve roman… Kendi kitabýnýzý kendiniz yazýp yayýnlarsýnýz. Medyada varsa tanýdýðýnýz iki reklâm oldunuz yazar… Yazarlýk bu mudur? Yazarlýk hislerinizi duygularýnýzý, düþüncelerinizi baþka insanlarla imgesel zenginlik içinde paylaþmaktýr.

Bu durumda geriye dönmekte zor, ileriye gitmek de. Geldiðiniz noktada topluma geri dönüp toplumun diðer fertleri gibi gündelik yaþama adapte olamýyorsun. Ýleriye gidememe nedenleri de yukarýda yazdýðým þekilde. Onca kitap, dergi içinde boðuþarak geçirdiðin yýllarýn ardýndan her þeyi bir kenara býrakýp atamýyorsun. Bir çobanýn köyden çýkýp büyük þehirde yaþadýktan sonra köyüne döndüðü an yaþadýðý açlýk gibi bir þey…

Yayýn ve edebiyat sektörü kan aðlarken bu yazýyý yazma gereði duydum. Çünkü gerçek cevherler bir yerlerde hayat temaþasý içinde mücadelesini verirken; bir kýsým hiçler deðersizlikleriyle yazar diye gezinmekte.