Vakit tamam Mavilim.Uçsuz bucaksýz derinliklere dalmanýn vakti.Gitmenin zamaný.Bak,hiç gelmeyecekmiþ gibi görünen anlar,yanýbaþýnda hüküm sürüyor þimdi…
Arkanda býraktýklarýn yok merak etme.Nereye gidersen git anýlar peþinde.Mekanlar farklýlaþmýþ olsa bile…Mavilim, ‘’vakit hatýrlamayý hatýrlama vakti þimdi.’’ Okulun bahçesindeki koca ýhlamur aðacýnýn kokusunu, o küçük kasabada ayaklarýnýn sýcak kuma deðiþini hissetme vakti…Dalgalarla savrulma telaþý…
Ha, hatýrlamayý hatýrlama vakti demiþken…Üzüldüðüne üzüldüðün zamanlar olmuþtur elbet.Gereksiz þeylere ne kadar çok deðer verdiðini düþündüðün anlar…Olsun,yaþadýk ve öðrendik.Öðrendikçe büyüdük be Mavilim.
Þimdi gitme vakti..Baþka þehirlerde tanýdýk geçmiþ arama vakti belkide…Kim bilir?Her gün batýmýnda günü kapatmanýn huzuru sarmýþken ruhunu, sana aðýr gelenleri, güneþle birlikte batýrmanýn vakti.Her gün doðumlarýnda yeniden doðma vakti…
Mavilim! Vakit mavi… Vakit, maviyi bulmak için yollara düþme vakti…Yolun açýk, bahtýn ak olsun…