Yaþadýðý toplumun sancýlarýný hisseden, yüzyýllarýn deðiþtirilememiþ kaderini, çaresizce çareler arayarak yaþayan bir yürekte, yeni filizlenen bir aþkýn hikâyesi bu... Umutsuz çarelerin kamçýladýðý ve bu aþkla huzuru tadan bir yüreðin hikâyesi bu… Bu yüreðin, ondan uzak kalamadýðý, yakýn olmak içinde çabalamadýðý bir hikâye… Kalkýndýðý her giriþimi eline yüzüne bulaþtýran bu yürek, þimdi piþmanlýklarýn ve yitirdiði hayallerin yasýna kapanmýþ, mutluluðu hayallerde arýyor…
Yüreðinde ki aþkýn verdiði tatlý heyecana kapýlmýþ ve dünyadan uzaklara sürüklenmiþ, hayallerin mutluluðunda coþan bir çift göz, aynanýn karþýsýnda boþluðu süzüyordu. Gözlerin karanlýk yolculuðundan sonra, derinliklerde gizlice yaþanan hayali yaþamaya baþladýk.
Kalabalýk bir servis yolculuðuydu; sýkýcý ve yorucu günün ardýndan baþlamak üzere olan. Herkes serviste bir yerlere oturmuþ, yorgun gözlerle etrafa bakýnýyordu. Kahramanýmýz S servise girer girmez o gözlerle buluþtu. Kýz, kara gözlerini kýsmýþ S’ ye bakýyordu. S kýzý uzun zamandýr görüyor ve gizliden gizliye âþýk oluyordu. S, kýza doðru yaklaþýrken heyecaný iyice artmýþ ve beynini esir almýþtý. Hiçbir þey düþünemiyor ve hatta görmüyordu. Tüm vücudunun titrediðinin bile farkýnda deðildi. Kýzýn bakýþlarý onun bütün hareketlerini izlemiþti.
Kýzýn oturduðu koltuðun yanýna geldi ve titreyen eliyle cebinden bir kâðýt çýkardý. Bu sýrada kýzýn gözlerine bakýyordu. Bu an, O’na en çok yaklaþabildiði andý. Esmer yüzünün sol yanaðýnda, kahverengi ve çok yakýndan ve dikkatli bakýlýnca görülebilen bir leke vardý. Kara gözlerini kýsmýþ, kýzgýn bakýþlarla S’ye bakýyordu. Aslýnda O da çok heyecanlý ve mutluydu. Sadece bakýþlarý dýþarýdan böyle görülüyordu. Titreyen eliyle kâðýdý kýza uzattý. Ýþte bu anda gözlerinde tuzlu bir mutluluk titremeye ve yanaðýna doðru süzülmeye baþlamýþtý. Kýz kâðýdý aldý ve avucunun içinde sakladý. Ama baþýný çevirip S’ ye hiç bakmadý. Gözlerini, S cebinden kâðýdý çýkardýðýndan beri kâðýttan ayýrmýyordu. S, servisten indi. Kýz, avucunun içinde tuttuðu þeyin bir kâðýttan ve hatta bir aþk mektubundan çok daha fazla bir þey olduðunu, bir gencin O’na karþý hissettiði duygular olduðunu ve karanlýk bir gecede kurulmuþ hayaller ve belki de büyük bir umut olduðunu düþünüyordu.
S, servisten indikten sonra servis hareket etti. O, eve yürüyerek gitmeye karar vermiþti. Servisin arkasýndan bakarken, yaþlý gözleri gülümsüyor, içinde kopan neþeli fýrtýnalar yüreðine büyük bir heyecan veriyordu. Birdenbire düþüncelerini, bu neþeyi bastýran bir korku kapladý. “Ne söyleyeceðim? Ne diyeceðim? Nasýl konuþurum? gibi utangaçlýðýn, çekingenliðin gölgesinde geçen uzun yýllarýn çözülmesini zorlaþtýrdýðý sorular, neþesini bastýrdýðý gibi O’nu korkutuyor ve panikleyip saçmalayacaðýný düþündürüyordu. Yol boyunca bu sorularýn paniði içinde korkulu düþüncelerle boðuþtu.
Sonra gözlerin derinliklerinde þahit olduðumuz hayal, birden bire karardý ve deðiþti. Aðaçlarýn gölgesinde, yeþillerin, çocuk cývýltýlarýnýn arasýnda çok güzel bir parkta, S, parkýn giriþini gören bir yere gizlenmiþ heyecanlý bir þekilde bir þeyleri ya da birilerini bekliyordu. Heyecanýndan yerinde duramýyor, bir o yana bir bu yana dolanýyordu. Giriþte biri belirince, heyecan içinde hemen o yana bakýyor ve sonra derin bir oh çekip tekrar beklemeye koyuluyordu.
Az sonra, giriþte, S’nin serviste kâðýt verdiði kýz belirdi. Simsiyah saçlarýný baþýnýn arkasýnda toplamýþ ve sol yanýndan bir tutam saçýný alnýnýn üzerine salmýþtý. Bu onun tatlý yüzünde dayanýlmaz bir masumiyet oluþturuyor ve S’nin yüreðine huzur veriyordu. Yuvarlak yüz hatlarýnda herhangi bir gerginlik yoktu ve gayet sakindi. Belki O’da S gibi heyecanlýydý ama içinde bastýrmaya çalýþýyordu. Yüzü, gayet mutlu görünüyordu. S, O’nu görünce, önce içindeki neþe, gözlerinde parýldadý ve bir gülümsemeyle yüzünde belirdi. Fakat sonra yine o sorunun korku ve paniði, neþeyi alýp götürdü, gözlerinden ve yüzünden. “Ne yapacaðým þimdi?” sorusu kafasýnda yankýlanýyordu. Ama nereden geldiði bilinmez, birdenbire: “Kendini o anýn heyecanýna býrak ve o anýn heyecanýný yaþa. Mutlaka güzel þeyler yaparsýn.” Fikri bu cevapsýz soruyu cevapladý. “Evet” dedi kendi kendine. “Bu sefer olamayacak… Bu kadar yaklaþmýþken mutluluða, utangaçlýða yenilmeyeceðim.” Dedi.
Kýz, bir banka oturdu ve beklemeye baþladý. Parka girdiðinde etrafýna bakýnmýþ fakat S gizlendiði için O’nu görememiþti. “Herhalde daha gelmedi.” Diye düþünüp beklemeye koyulmuþtu.
Beklerken cebinden S’nin O’na verdiði kâðýdý çýkardý. Avucunun içinde tuttuðu þeye gülümseyen bakýþlarla bakýyordu. Çünkü o bunun bir kâðýttan daha fazla bir þey olduðunu düþünüyor ve ona saygý duyuyordu.
“Aldýðým ilk mektup… Çok tatlý bir duygu bu… Birine sevgi ve heyecan verebilmek… Bu hisleri, O’nun gözlerinde bulabilmek…” diye aklýndan geçirirken, birdenbire bankýn arkasýnda S belirdi. Kýzýn kulaðýna eðildi. Kýz, O’nu hala fark etmemiþti. Sonra S kýzýn kulaðýna yaklaþtý ve bir þarký söylemeye baþladý:
Konuþmadan gözlerinle
Beni sevdiðini söylesen
Ölene dek gözlerini
Yüreðime mühürlesem
Sesi çok hoþ ve huzur doluydu. Ýlk kelimelerden sonra heyecanýný yenmiþ sakinleþmiþti. Kýz, sesi ilk duyduðunda biraz korktu ve baþýný yana çekti. Sonra O’nun olduðunu anlayýnca, tekrar yaklaþtýrdý. Fakat gözlerini, kâðýttan hiç ayýrmadý. Korktuðu an, gözlerinde ki gülümseme bir an kayboldu fakat sonra tekrar yerini aldý. S, þarkýyý söylemeye devam ederken bankýn yanýndan dolaþýp kýzýn yana oturdu. Kýz hala avucunda ki duygu elçisi saydýðý kâðýda bakýyordu. Mektuplara çok deðer verirdi ve onlarda ki duygularýn kalýcý olduðunu sahte telefon görüþmelerinden daha anlamlý olduðunu düþünürdü. S, gülümseyen bakýþlarla, kýzýn güzel yüzüne bakarken þarkýyý bitirdi. Kýzýn bir elini avucunun içine aldý ve dudaklarýna götürdü. Öptü… Kýz, gülümsüyordu. Birden gözlerinden süzülen bir damla, yanaðýnda parýldadý. Bu parýltýda mutluluðun ýþýltýsý gizliydi ve kýz gülümseyen fakat yaþlý gözlerle baþýný usulca S’ye çevirdi. Gözlerinde yaþlar titriyordu. Göz göze geldiklerinde S, teninin sýcaklýðýný dudaklarýnda hissettiði an, içinde beliren ve çýðlýklarla kalbinde yankýlanan mutluluðun verdiði heyecanla, hayalini bitirdi.
Aynada tekrar karþýlaþtýðýmýz ve gülümserken býraktýðýmýz gözlerde yaþlar, piþmanlýk olmuþ yanaðýna süzülüyorlardý. “Gözyaþlarýmla piþmanlýðýmý içimden, yüreðimden söküp atabilecek olsam hiç durmam günlerce aðlarým.” dedi. Mutlu býraktýðýmýz yüzünü kýzgýnlýk sarmýþtý. Utangaçlýk ettiði için bu mutluluðu yaþayamamýþtý. Ve bu piþmanlýk yüreðinde sýzlýyordu. Kýzgýnlýðý kendineydi. Acýyla baðýrmaya baþladý ve kafasýný duvara vuruyordu.
Zamaný, iyi deðerlendirmeli ve yapmayý düþündüðümüz, yürekten istediðimiz þeyi, hiç vakit kaybetmeden yapmalýyýz. Hiçbir engele ve doðamýzdan gelen insani duygulara esir etmemeliyiz duygularýmýzý. Kaçýrýlan her an, yüreðimizde bir piþmanlýk olup, ömrümüz boyunca orada sýzlayacaktýr.

þarký: Gülay , cesaretin var mý aþka