Her sabah ayný saatte rastlýyorum ona...Zamaný hiç sektirmiyor. Kutsal bir görevi yerine getirir gibi, temiz ve sade giysileriyle beliriveriyor saatin sekiz otuzunda... Hep ayný palmiyenin altýnda bisikletinden iniyor, selesine koyduðu içi dolu poþeti özenle eline alýyor, sessiz, küçük ama saðlam adýmlarla deniz kýyýsýndaki minicik yeþil alaný mesken tutmuþ güvercinlere doðru ilerliyor...
Üç yýldýr görüyorum onu...Bunca yýldýr o gelmekten vazgeçmedi; ben de onu izlemekten...Bay Casper koydum adýný...En iþlek caddede, yüzlerce taþýtýn arasýnda nasýl da korkusuzca bisikletini kullanabiliyor diye þaþýyorum ona...Üstelik yüzünde eksilmeyen bir çizgi gülümseme...Hiç mi telaþla akan bir trafik içinde asýlmaz bu adamýn yüzü?..
Artýk hergün yeni senaryolar yazýyorum hakkýnda... 55-60 yaþlarý arasýnda olmalý diye düþünüyorum. Evlidir ve mutlaka çocuklarý vardýr ve çoktan ekmeðini kazanmýþtýr onlar da...Belki torunlarý da vardýr. Hem çocuklarýna hem de torunlarýna bahçeye olmasa bile, saksýya çiçek dikmeyi öðretmiþtir kesinlikle...Karýsý her sabah güler yüzle uðurluyordur onu ve þöyle sesleniyordur arkasýndan: "Yemi öyle savurup atma ha!..Telef olur sonra...Topluca bir yere at ki, çokaþýp yesin yaramazlar..."
Belki evli deðildir...Yanlýz yaþýyordur, ya da yaþlý bir annesi vardýr üzerinden hayýr duasýný eksik etmeyen...
Yaþamý çok sade olmalý diye düþünüyorum. Ama geleni, gideni, arkadaþý, dostu çok olmalý...Bir kedisi vardýr mutlaka, ya da köpeði, kuþu, balýðý...Evine hergün gazete giriyordur. Baþ sayfasýndan son sayfasýna kadar büyük bir dikkatle okuyordur onu...Bay Casper eminim dünya klasiklerini de okumuþtur. Hem de altýný çize çize...Sinemaya, tiyatroya hatta ekonomiye dair iki çift lafý vardýr söyleyecek...Bütçesi hiç açýk vermiyordur...Pahalý giysilere düþkünlüðü yok sanýrým. Topu topu iki ceketi, üç pantolonu, birkaç da gömleði var kendisini ilk gördüðümden beri. Ama onlar da her zaman temiz, her zaman ütülü...Hýrsýn, kýskançlýðýn, bencilliðin izi yok yüzünde. tam tersi öyle dingin ve huzurlu bir ifade var ki, insan kýskanmadan edemiyor... "Ben mutlulum" diyor yüzü açýk açýk..."Yaþamdaki onca olumsuzluða raðmen ben mutluyum...çünkü yaþadýðým sürece yüzüm doðaya dönük benim..."
Tanýþsak, iki çift laf etsek, kuracaðý cümleler de sade olur sanýrým Bay Casper'ýn...Uzun, karmaþýk, süslü cümlelerin büyük yalanlar gizlediðini bilir diye düþünüyorum...
Üç yýldýr görüyorum onu...Her sabah ayný noktada buluþuyoruz birbirimizi tanýmadan...Ben servise binmek için geliyorum, O, güvercinlere yem vermek için...
Bu sabah...Bu sabah Bay Casper gelmedi biliyor musunuz?...Acaba?!.. Yok caným, kötü þeyler düþünmemeliyim...Mutlaka iþi çýkmýþtýr...Belki yeni güvercin gruplarý oluþturuyordur kentin bir yerlerinde...Burda da öyle olmadý mý?..Üç yýl önce iki-üç olan güvercin sayýsý, onun sayesinde onlarcaya ulaþmadý mý?
Bakýn BAY CASPER!.. Eðer yarýn sabah da gelmezseniz, güvercinlere yem verme iþini ben üstleneceðim bilesiniz...Zaten uzun zamandýr kolluyorum bu fýrsatý.
Ama siz yine de gelin olur mu?
Çünkü benim gibi güvercinleriniz de özler sizi...
Hý Bay Casper?..