Balkondan baktým yukarýdan aþaðý
Herkes gidiyor bir yukarý bir aþaðý
Fakirin elinde bir ekmekle sefer tasý
Zenginin ise bir tek para çantasý
Baþlamýþ o günün yaþam kavgasý

Zavallý dönmüþ evine yorgun argýn
O günü de geçmiþ hayata dargýn
Çorbasýný yudumlarken uyuyakalýr
Zenginin hali ýse bambaþkadýr
Yaþam kavgasýna gözünü kapatýr

Hasta olsa kapýdan bakaný olmaz
Halini gelip kimseler sormaz
Milyonerin baþucunda çiçeði solmaz
Çünkü dostlarý dolaþmadan durmaz
Yaþam kavgasýndan haberleri bile olmaz

Kar yaðar fakiri üþütür
Varýný yoðunu bitirir tüketir
Seninki koltuðunda piposunu tütürür
Gururundan yemeðini ayaðýna getirtir
Yaþam kavgasýný rahatlýkla tüketir

Paran çoksa konuþmayý öðretir
Elbisen yeni ise yürümeyi öðretir
Dertler insana isyaný öðretir
Hayat iþte insaný böyle eðitir
Yaþam kavgasýna boynunu eðdirir

Býrak gitsin hayatý kendi reyine
Döner gelir bir gün senin lehine
Bakmýþýn ummadýðýn bir gün
O da düþer senin seviyene
Cebi boþ karný aç olunca
O da anlar yaþam kavgasýnýn
Deðeri ne