Aþkýn aldý benden beni. -Yunus Emre |
|
||||||||||
|
Bir sabah kalktýk aman Allah o da ne ! Gazetelerde kocaman harflerle bir yazý Radyo ajanslarýnýn sesinden etraf gürlüyordu Belli ki önemli bir haber veriliyordu Komþular bir araya toplanmýþ Herkes sesini soluðunu tutmuþ dikkat kesilmiþ Büyük bir heyecan içinde haberleri dinliyordu Büyük müjde taþý topraðý altýn Almanya Türkiye’den iþçi alýyor müjde müjde ! Ýþte böyle baþlamýþtý Almanya hikayesi Artýk tutabilir misin sen milleti Birde baktým ki herkesin elinde gazetesi Bir anda karýþýverdi mahallenin caddesi Yaþlýsý genci þehirlisi köylüsü Hepsi böylece oldu Almanya sevdalýsý Sonra baþladý ailede Almanya kavgasý Kimisinin kocasý kimisinin karýsý Hepsinin düþleri oldu Almanya hülyasý Hazýr ekmek hazýr su , parasý da bol Aman ne güzeel ! Balýndan yenmez vallahi Herkesin elinde iki resim bir nüfus kaðýdý Aþýndýrdýlar iþçi bulma kurumunun kapýlarýný Memurlar yazmaya yetiþtiremezdi kayýtlarý Kýsa sürede hemen gelirdi yanýtlarý Nereden bilirdiler baþlarýna gelecekleri Sevinçten gülerdi herkesin etekleri Çoluk çocuk sefilleri oynarken kalýr Çeker giderdi evin erkekleri Artýk þansa kalmýþtý kadýnlarýn kaderi Ya geri dönecekti kocasý onu da alacaktý Ya da dönecekti yanýnda Alman sevgilisi Kadýnýn yetmiyormuþ gibi hasretlik çilesi Bir de üstüne eklenir kaynananýn çenesi Çare yok dayanacaktýr kadýn sersefil Çünkü bu kavga baþka kavga ekmek meselesi Ne iþ olursa olsun her þeye razýydýk Yeter ki hayal dünyasý Almanya olsun Borç harç komþulardan para bulduk Ýstanbul Mecidiyeköy’ün yolunu tuttuk Ýsmi okunanlar demir merdivenlerden yukarý Koþarak uçarcasýna sevinerek çýktýk Genel kontroldan geçtik saðlam çýktýk Sevdiklerimizi geride aðlarken býrakýp Trene binip Almanya’nýn yolunu tuttuk Aman ne güzeel ! Çok para kazanacaktýk En sonunda geldik hayal dünyamýz Almanya’ya O zamanlar çok kýymetliydik sanki kýraldýk Kocaman çiçeklerle karþýlandýk çok sevindik Sonra koyun sürüsü gibi gara indirildik Ayý kavala bakar gibi onlar söyledi biz dinledik Ne dedilerse onu yaptýk kýsým kýsým ayrýldýk Sonra fabrikalarýn evlerine gönderildik Tek tek odalarýmýza yerleþtirildik Tencere tabak elli Demark avans aldýk Elbebek gülbebektik çok sevildik Buna bizde þaþtýk kaldýk sevinçten öldük Þu paraya bak bee ! Aman ne güzeel ! Dedik Bedava Demark olur mu hiç a kafa ! Ayaðýmýzýn tozu ile götürüldük fabrikaya Ýlk gün tanýþtýrýldýk usta baþlarýyla Nezaketli konuþmalardan sonra ; biz köleler Kayýtlara geçtik damgalandýk , kartlarý aldýk Acemiyiz iþe baþladýk , ne yapacaðýz eyvaah ! Almanlarýn kurallarý saat yedide iþ baþý Saat dokuzda yapmak zorundasýn kahvaltý Oniki olur bu kez öðle yemeði molasý Bu arada çok önemlidir meyve yenmesi Ne kadar kolaymýþ bu memlekette çalýþmasý Saat onaltý oldu iþ bitti ; aman ne güzeel ! Boru çalýnca hemen paydos fazladan iþ yok Giyinip doðru sýraya , sakýn ha gürültü yok Sonra tek tek aranýr herkesin çantasý Açýlýr kýþlanýn kapýsý herkes fýrlar dýþarý Yorgun argýn gelir alýþ veriþ zamaný Acele et þimdi yemek piþirme zamaný Sonra bulaþýk yýka çanta hazýrla derken Saat olur akþam dokuz , geldi yatma zamaný Aman Allahým ayni bir dam gibi ; zor iþ yaa ! Sabah olur saat hiç unutmaz gelen zamaný Acý acý kýyameti koparýr kalkma zamaný Bir saniye bile uyuyamazsýn fazladan Hadi acele et otobüsü kaçýracaksýn o zaman Her yerin dövülmüþ gibi kýyýlýr yorgunluktan Uyumak istersin kalkamazsýn yataktan Yoksa atýlýrsýn fabrikadan ; zormuþ yaa ! Almanlar çok nazikti o zamanlar Frav Ayþe her Ahmet diye kibarca Hitab ederlerdi bizlere El hareketleri her þeyi öðretirdi bizlere Onlar hem kibar hem kurnazdýrlar Tatlý dil güler yüz derken Fabrikanýn en kötü pis iþlerini Anlamadan yaptýrýrlardý bizlere ; olsuun ! Ýlk aylýklarýmýzý aldýk hemen hesaba oturduk Oh oh , Türk parasý milyonlarý kazandýk Þap gibi açtýk gözümüzü , bu kadar para haa ! Artýk baþladýk daha çoðunu aramaya Önce Almanlarla kaynaþtýk bir yol aradýk Artýk ister istemez Almanya’ya alýþtýk Onlar gitti biz mesayiye kaldýk Fazla para uðruna canla baþla çalýþtýk Ayýn sonunda havamýzý aldýk ; dedik olsuun ! Sýra geldi memlekete para göndermeye Hesap kitap yemeklik Türkiye derken Elde kalan parayla caným çýktý makarna yerken Postaneye gittik þaþýrdýk kaldýk Herkes çok nazikti bizde uyduk sýraya girdik Güler yüzlü memur sordu Almanca Biz konuþtuk ona Türkçe Hiç kimse gülmedi halimize Hepsi koþtu birden yardýmýmýza Dil bilmiyorduk utandýk kaldýk ; ama olsuun ! Günler bir bir derken aylar geçti Artýk memleketten mektup geldi Birisinin karýsý ötekinin kocasý Onlarýn da tuttu Almanya sevdasý Kolay mý burada ev bulmak a kadýn ! Ýþte þimdi sorunlar baþladý ; olsuun ! Madem ki geldik buraya maceraya Dolu dolu yaþayacaktýk onu mutlaka Tek kelime Almanca yok düþtük yollara Ev aramaya , ne maceraydý ama haa ! Elimizde resimler iþaretle anlattýk Derdimizi onlara acýdýlar bizlere Fýrsatlarý kullandýlar hem karýna Hem de sevabýna dercesine Kapý geçitlerini , tavan aralarýný Tuvaleti dýþarda eski evlerini Kibarca kiraladýlar bizlere Baþýmýzý soktuk ya ; onada dedik olsuun ! Hepimiz çil yavrusu gibi daðýldýk bir köþeye Arkadaþ baðlarý koptu dertler geçti baþköþeye Alman kadýnlarý ihtiyarý genci Yakaladý bizim avanak Türkleri Kaptýrdýlar onlarýn cilvesine kendilerini Çabucak unuttular anasýný bacýsýný Memlekette açlýktan aðlayan çocuklarýný Almanya sevdasýndan yýkýldý kutsal yuvalarý Eee ! Kazanýyoruz ya Demarký Onada dedik olsuun ! Kafasýzlar kapýldý Almanya rüzgarýna Feleðini þaþýrdý döndü þaþkýna Akýllýlar ailesini getirdi baðlandý yuvasýna Kimisi tutuldu ehliyet aþkýna Köyünde eþeðe binemeyen zavallýlar da Burada bindiler Alman arabasýna Þaþýrdýlar dediler ne oldu bana Sonunda girdiler kara topraðýn altýna Herþeyi kabul ettiðimiz gibi Onada dedik olsuun ! Memlekette kadýnlar çalýþmazdý dediler Burada da uygulandý ayni kurallar Bir gün gurur iki gün gurur derken Erkekler baktý ki pabuç pahalý Gönderdiler fabrikaya onlarda karýlarýný Aybaþý gelince getirdi kadýnlar eve Avuç dolusu üstü kartallý parayý Erkekler unutuverdi yöreyi töreyi Gözleri görmez oldu hiç bir þeyi Kýzdýrmak yoktu altýn yumurtlayan tavuðu Karýsý çalýþýyor dedikodu olurmuþ ; olsuun ! Gün ola harman ola derken Býktý artýk Almanlar bizlerden Araþtýrma yoluna girdiler bizleri nasýl Geri göndersinler memleketlerinden En sonunda buldular iþin kolay yolunu Özendirici primler verdiler avuç dolusu Türkler sevinçle doldurdular ceplerini Memlekete döndüler otobüsler dolusu Zengin olmuþlardýr artýk yoktur korkusu Var mý onlardan mutlusu ; aman ne güzeel ! Gün gün geçti memlekette cicim aylarý Çok zor oldu onlarýn uyum saðlamalarý Bir zamanlar gurbette ikinci sýnýf vatandaþ Þimdi de memlekette ikinci sýnýf vatandaþ Ýsyan ettiler burasý bizim memleketimiz arkadaþ Yine çýkmayý düþünüyorlardý yollara Alýþmýþlardý buradaki rahat yaþama Doðru yola saf kurallara Hasret kaldýlar Almaya’nýn Demarkýna Onlar vatanýna deðil kýzýyorlardý insanlara Yolsuzluklara hazýr yiyenlere vicdansýzlara Artýk dönemediler onlar buralara Ýster istemez kaldýlar anavatanda ; ne güzeel ! Özeniyorlardý burada kalanlar onlara Giden bin piþmandý memleketinde Kalan bin piþmandý gurbet elinde Madem ki buradasýn , çalýþmaya devam Sonra memleketten bir ev derken iki Ýki ev derken evler buldu beþi Yaþ yirmibeþ derken buldu altmýþbeþi Artýk bizlerin gelmiþti emeklilik yaþý Geriye dönüp bakýnca hiç yaþanmamýþ gibi Mazide kalýverdi o güzel gençlik günleri Çaresiz alýþtýk onada dedik olsuun ! Hayat insanlarýn sandýðýndan da acý Hepsi bir hayal rüzgarý sonucu Çare yoktu düþmüþtük artýk bu ovaya Karþýdan göründüðü gibi yaþanmýyordu burada Zavallý bizlerin dirisi geldi buraya Ölüsü koþarak götürüldü Türkiye’ye Hepimiz saðlam geldik bu ellere Çürüdük bittik hasta döndük Türkiye’ye Her þeye boyun eðdik konuþamadýk sustuk Tecellimizmiþ ne yapalým ; onada dedik olsuun ! Günler aylar durmadan hýzla geçti Aptallar yýllarca iþçi kaldý emekli oldu Patronun kesesi çil çil para doldu Açýkgözler kafasýný kullandý iþ adamý oldu Bizler ihtiyarladýk çoluk çocuk büyüdü Türkiye’ye dönmek artýk hayal oldu Çare yoktu bütün Türkler Alman oldu Sonuçta deðiþen hiç bir þey yoktu Sen yabancýsýn yine yabancý Bir gün kendini bilmez bir avuç ýrkçý Türkleri hedef aldý yaktý geçti Günahsýz tenleri kül oldu tarihe geçti Bizler hep sustuk barýþ uðruna Sabýr ettik onada dedik olsun Böylece günler aylar rüya gibi derken Seneler hýzla uçtu gitti ömür bitti 1970 ten 2000 e geldik daha dün gibi Hayatýmýz geçti esen bir rüzgar gibi Bu hikayede geldi geçti sona erdi Aniden gelen bir yaz yaðmuru gibi Geçen yýllar geri gelir mi hiç ? Ýnsanoðlu yeniden doðar mý hiç ? Çare var mý ki artýk ? Yine dedik olsun Ýþte ömür ! Ýþte hayat ! Kýsacýk bir gün gibi Ayni solan bir gül gibi
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Aysel Denizeri, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |