..E-posta: Þifre:
ÝzEdebiyat'a Üye Ol
Sýkça Sorulanlar
Þifrenizi mi unuttunuz?..
Aþkýn aldý benden beni. -Yunus Emre
þiir
öykü
roman
deneme
eleþtiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katýlýmý
Yazar Kütüphaneleri



Þu Anda Ne Yazýyorsunuz?
Ýnternet ve Yazarlýk
Yazarlýk Kaynaklarý
Yazma Süreci
Ýlk Roman
Kitap Yayýnlatmak
Yeni Bir Dünya Düþlemek
Niçin Yazýyorum?
Yazarlar Hakkýnda Her Þey
Ben Bir Yazarým!
Þu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm baþlýklar  


 


 

 




Arama Motoru

ÝzEdebiyat > Þiir > Öyküsel > Aysel Denizeri




15 Ocak 2002
Hayalimiz Almanya  
Aysel Denizeri

:BJGA:

Bir sabah kalktýk aman Allah o da ne !
Gazetelerde kocaman harflerle bir yazý
Radyo ajanslarýnýn sesinden etraf gürlüyordu
Belli ki önemli bir haber veriliyordu
Komþular bir araya toplanmýþ
Herkes sesini soluðunu tutmuþ dikkat kesilmiþ
Büyük bir heyecan içinde haberleri dinliyordu
Büyük müjde taþý topraðý altýn Almanya
Türkiye’den iþçi alýyor müjde müjde !
          
Ýþte böyle baþlamýþtý Almanya hikayesi
Artýk tutabilir misin sen milleti
Birde baktým ki herkesin elinde gazetesi
Bir anda karýþýverdi mahallenin caddesi     
Yaþlýsý genci þehirlisi köylüsü
Hepsi böylece oldu Almanya sevdalýsý
Sonra baþladý ailede Almanya kavgasý
Kimisinin kocasý kimisinin karýsý
Hepsinin düþleri oldu Almanya hülyasý
Hazýr ekmek hazýr su , parasý da bol
Aman ne güzeel ! Balýndan yenmez vallahi
          
Herkesin elinde iki resim bir nüfus kaðýdý
Aþýndýrdýlar iþçi bulma kurumunun kapýlarýný
Memurlar yazmaya yetiþtiremezdi kayýtlarý
Kýsa sürede hemen gelirdi yanýtlarý
Nereden bilirdiler baþlarýna gelecekleri
Sevinçten gülerdi herkesin etekleri
Çoluk çocuk sefilleri oynarken kalýr
Çeker giderdi evin erkekleri
Artýk þansa kalmýþtý kadýnlarýn kaderi
Ya geri dönecekti kocasý onu da alacaktý
Ya da dönecekti yanýnda Alman sevgilisi
Kadýnýn yetmiyormuþ gibi hasretlik çilesi
Bir de üstüne eklenir kaynananýn çenesi
Çare yok dayanacaktýr kadýn sersefil
Çünkü bu kavga baþka kavga ekmek meselesi

Ne iþ olursa olsun her þeye razýydýk
Yeter ki hayal dünyasý Almanya olsun
Borç harç komþulardan para bulduk
Ýstanbul Mecidiyeköy’ün yolunu tuttuk
Ýsmi okunanlar demir merdivenlerden yukarý
Koþarak uçarcasýna sevinerek çýktýk
Genel kontroldan geçtik saðlam çýktýk
Sevdiklerimizi geride aðlarken býrakýp
Trene binip Almanya’nýn yolunu tuttuk
Aman ne güzeel ! Çok para kazanacaktýk
          
En sonunda geldik hayal dünyamýz Almanya’ya
O zamanlar çok kýymetliydik sanki kýraldýk
Kocaman çiçeklerle karþýlandýk çok sevindik
Sonra koyun sürüsü gibi gara indirildik
Ayý kavala bakar gibi onlar söyledi biz dinledik
Ne dedilerse onu yaptýk kýsým kýsým ayrýldýk
Sonra fabrikalarýn evlerine gönderildik
Tek tek odalarýmýza yerleþtirildik
Tencere tabak elli Demark avans aldýk
Elbebek gülbebektik çok sevildik
Buna bizde þaþtýk kaldýk sevinçten öldük
Þu paraya bak bee ! Aman ne güzeel ! Dedik
          
Bedava Demark olur mu hiç a kafa !
Ayaðýmýzýn tozu ile götürüldük fabrikaya
Ýlk gün tanýþtýrýldýk usta baþlarýyla
Nezaketli konuþmalardan sonra ; biz köleler
Kayýtlara geçtik damgalandýk , kartlarý aldýk
Acemiyiz iþe baþladýk , ne yapacaðýz eyvaah !

Almanlarýn kurallarý saat yedide iþ baþý
Saat dokuzda yapmak zorundasýn kahvaltý
Oniki olur bu kez öðle yemeði molasý
Bu arada çok önemlidir meyve yenmesi
Ne kadar kolaymýþ bu memlekette çalýþmasý
Saat onaltý oldu iþ bitti ; aman ne güzeel !
          
Boru çalýnca hemen paydos fazladan iþ yok
Giyinip doðru sýraya , sakýn ha gürültü yok
Sonra tek tek aranýr herkesin çantasý
Açýlýr kýþlanýn kapýsý herkes fýrlar dýþarý
Yorgun argýn gelir alýþ veriþ zamaný
Acele et þimdi yemek piþirme zamaný
Sonra bulaþýk yýka çanta hazýrla derken
Saat olur akþam dokuz , geldi yatma zamaný
Aman Allahým ayni bir dam gibi ; zor iþ yaa !

Sabah olur saat hiç unutmaz gelen zamaný
Acý acý kýyameti koparýr kalkma zamaný
Bir saniye bile uyuyamazsýn fazladan
Hadi acele et otobüsü kaçýracaksýn o zaman
Her yerin dövülmüþ gibi kýyýlýr yorgunluktan
Uyumak istersin kalkamazsýn yataktan
Yoksa atýlýrsýn fabrikadan ; zormuþ yaa !

Almanlar çok nazikti o zamanlar
Frav Ayþe her Ahmet diye kibarca
Hitab ederlerdi bizlere
El hareketleri her þeyi öðretirdi bizlere
Onlar hem kibar hem kurnazdýrlar
Tatlý dil güler yüz derken
Fabrikanýn en kötü pis iþlerini
Anlamadan yaptýrýrlardý bizlere ; olsuun !

Ýlk aylýklarýmýzý aldýk hemen hesaba oturduk
Oh oh , Türk parasý milyonlarý kazandýk
Þap gibi açtýk gözümüzü , bu kadar para haa !
Artýk baþladýk daha çoðunu aramaya
Önce Almanlarla kaynaþtýk bir yol aradýk
Artýk ister istemez Almanya’ya alýþtýk
Onlar gitti biz mesayiye kaldýk
Fazla para uðruna canla baþla çalýþtýk
Ayýn sonunda havamýzý aldýk ; dedik olsuun !

Sýra geldi memlekete para göndermeye
Hesap kitap yemeklik Türkiye derken
Elde kalan parayla caným çýktý makarna yerken
Postaneye gittik þaþýrdýk kaldýk
Herkes çok nazikti bizde uyduk sýraya girdik
Güler yüzlü memur sordu Almanca
Biz konuþtuk ona Türkçe
Hiç kimse gülmedi halimize
Hepsi koþtu birden yardýmýmýza
Dil bilmiyorduk utandýk kaldýk ; ama olsuun !

Günler bir bir derken aylar geçti
Artýk memleketten mektup geldi
Birisinin karýsý ötekinin kocasý
Onlarýn da tuttu Almanya sevdasý
Kolay mý burada ev bulmak a kadýn !
Ýþte þimdi sorunlar baþladý ; olsuun !

Madem ki geldik buraya maceraya
Dolu dolu yaþayacaktýk onu mutlaka
Tek kelime Almanca yok düþtük yollara
Ev aramaya , ne maceraydý ama haa !
Elimizde resimler iþaretle anlattýk
Derdimizi onlara acýdýlar bizlere
Fýrsatlarý kullandýlar hem karýna
Hem de sevabýna dercesine
Kapý geçitlerini , tavan aralarýný
Tuvaleti dýþarda eski evlerini
Kibarca kiraladýlar bizlere
Baþýmýzý soktuk ya ; onada dedik olsuun !

Hepimiz çil yavrusu gibi daðýldýk bir köþeye
Arkadaþ baðlarý koptu dertler geçti baþköþeye
Alman kadýnlarý ihtiyarý genci
Yakaladý bizim avanak Türkleri
Kaptýrdýlar onlarýn cilvesine kendilerini
Çabucak unuttular anasýný bacýsýný
Memlekette açlýktan aðlayan çocuklarýný
Almanya sevdasýndan yýkýldý kutsal yuvalarý
Eee ! Kazanýyoruz ya Demarký
Onada dedik olsuun !

Kafasýzlar kapýldý Almanya rüzgarýna
Feleðini þaþýrdý döndü þaþkýna
Akýllýlar ailesini getirdi baðlandý yuvasýna
Kimisi tutuldu ehliyet aþkýna
Köyünde eþeðe binemeyen zavallýlar da
Burada bindiler Alman arabasýna
Þaþýrdýlar dediler ne oldu bana
Sonunda girdiler kara topraðýn altýna
Herþeyi kabul ettiðimiz gibi
Onada dedik olsuun !

Memlekette kadýnlar çalýþmazdý dediler
Burada da uygulandý ayni kurallar
Bir gün gurur iki gün gurur derken
Erkekler baktý ki pabuç pahalý
Gönderdiler fabrikaya onlarda karýlarýný
Aybaþý gelince getirdi kadýnlar eve
Avuç dolusu üstü kartallý parayý
Erkekler unutuverdi yöreyi töreyi
Gözleri görmez oldu hiç bir þeyi
Kýzdýrmak yoktu altýn yumurtlayan tavuðu
Karýsý çalýþýyor dedikodu olurmuþ ; olsuun !

Gün ola harman ola derken
Býktý artýk Almanlar bizlerden
Araþtýrma yoluna girdiler bizleri nasýl
Geri göndersinler memleketlerinden
En sonunda buldular iþin kolay yolunu
Özendirici primler verdiler avuç dolusu
Türkler sevinçle doldurdular ceplerini
Memlekete döndüler otobüsler dolusu
Zengin olmuþlardýr artýk yoktur korkusu
Var mý onlardan mutlusu ; aman ne güzeel !

Gün gün geçti memlekette cicim aylarý
Çok zor oldu onlarýn uyum saðlamalarý
Bir zamanlar gurbette ikinci sýnýf vatandaþ
Þimdi de memlekette ikinci sýnýf vatandaþ
Ýsyan ettiler burasý bizim memleketimiz arkadaþ
Yine çýkmayý düþünüyorlardý yollara
Alýþmýþlardý buradaki rahat yaþama
Doðru yola saf kurallara
Hasret kaldýlar Almaya’nýn Demarkýna
Onlar vatanýna deðil kýzýyorlardý insanlara
Yolsuzluklara hazýr yiyenlere vicdansýzlara
Artýk dönemediler onlar buralara
Ýster istemez kaldýlar anavatanda ; ne güzeel !

Özeniyorlardý burada kalanlar onlara
Giden bin piþmandý memleketinde
Kalan bin piþmandý gurbet elinde
Madem ki buradasýn , çalýþmaya devam
Sonra memleketten bir ev derken iki
Ýki ev derken evler buldu beþi
Yaþ yirmibeþ derken buldu altmýþbeþi
Artýk bizlerin gelmiþti emeklilik yaþý
Geriye dönüp bakýnca hiç yaþanmamýþ gibi
Mazide kalýverdi o güzel gençlik günleri
Çaresiz alýþtýk onada dedik olsuun !

Hayat insanlarýn sandýðýndan da acý
Hepsi bir hayal rüzgarý sonucu
Çare yoktu düþmüþtük artýk bu ovaya
Karþýdan göründüðü gibi yaþanmýyordu burada
Zavallý bizlerin dirisi geldi buraya
Ölüsü koþarak götürüldü Türkiye’ye
Hepimiz saðlam geldik bu ellere
Çürüdük bittik hasta döndük Türkiye’ye
Her þeye boyun eðdik konuþamadýk sustuk
Tecellimizmiþ ne yapalým ; onada dedik olsuun !

Günler aylar durmadan hýzla geçti
Aptallar yýllarca iþçi kaldý emekli oldu
Patronun kesesi çil çil para doldu
Açýkgözler kafasýný kullandý iþ adamý oldu
Bizler ihtiyarladýk çoluk çocuk büyüdü
Türkiye’ye dönmek artýk hayal oldu
Çare yoktu bütün Türkler Alman oldu
Sonuçta deðiþen hiç bir þey yoktu
Sen yabancýsýn yine yabancý
Bir gün kendini bilmez bir avuç ýrkçý
Türkleri hedef aldý yaktý geçti
Günahsýz tenleri kül oldu tarihe geçti
Bizler hep sustuk barýþ uðruna
Sabýr ettik onada dedik olsun

Böylece günler aylar rüya gibi derken
Seneler hýzla uçtu gitti ömür bitti
1970 ten 2000 e geldik daha dün gibi     
Hayatýmýz geçti esen bir rüzgar gibi
Bu hikayede geldi geçti sona erdi
Aniden gelen bir yaz yaðmuru gibi
Geçen yýllar geri gelir mi hiç ?
Ýnsanoðlu yeniden doðar mý hiç ?
Çare var mý ki artýk ? Yine dedik olsun
Ýþte ömür ! Ýþte hayat ! Kýsacýk bir gün gibi
Ayni solan bir gül gibi



Söyleyeceklerim var!

Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazýlarý yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz, yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.

Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.


 


ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.

Yazarýn öyküsel kümesinde bulunan diðer yazýlarý...
Eþyalar Da Aðlar
Yalnýzdýr O
Serçem
Bizim Türkler

Yazarýn þiir ana kümesinde bulunan diðer yazýlarý...
Yudum Yudum Hayat
Sevgi
Kelimeler
Hatýralar
Hakkýn Ödenmez Be Anam
Akþam
Ah O Bekleyiþ
Ne Kaldý Ki Maziden
Þu Ölüm OLmasa
Deprem

Yazarýn diðer ana kümelerde yazmýþ olduðu yazýlar...
Gerçek Þahit [Öykü]


Aysel Denizeri kimdir?

Yudum yudum hayatýn içinden, bir nefes insan.

Etkilendiði Yazarlar:
Yok.


yazardan son gelenler

bu yazýnýn yer aldýðý
kütüphaneler


 




| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk

| Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim Yapým, 2024 | © Aysel Denizeri, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr.
Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz.