Bazen sað elim bazen de sol elim kaþýnýyor ama yine para filan gelmiyor... Ne bileyim geçmiþte büyüklerimizden duymuþtuk, sað elin kaþýndýðý zaman para gelecek, sol elinde kaþýndýðý zaman elinden para çýkacak derlerdi... Yoksa tersi miydi? Tam hatýrlayamýyorum þimdi...

Bir kaç gündür sað elim hatýr hutur kaþýnýyor, paradan eser yok, sanki bu, halk hikayesi, efsane gibi. Aslýnda çok da paraya ihtiyacým var þu sýralar, ama gelmiyor iþte... Sonra niye sadece el kaþýnmasý, ayak kaþýnmasýnda ya da kafa kaþýnmasýnda bir þeyler olmuyor? Kafam kaþýndýðý zaman mesela güzel fikirler gelse kafama, ne güzel olur deðil mi...

Geçenlerde yine sað elim kaþýnýyordu, annem tuttu para verdi bana. Verdi vermesine de ’’Oðlum git þu bizim bakkaldan bir paket kesmeþeker, çay, üç de ekmek al akþama misafirim var.’’ dedi... Paraysa para, geldi iþte bir yerlerden, geldiði gibide gitti, bakkalýn kasasýna, cebine þimþek gibi girdi. Bakkalýnda kesin eli kaþýnmýþtýr, para geldi diye... Bilemedim ki...

Bazen de sýrtým kaþýnýyor, o zamanda ’’Aha dayak yiyeceðiz herhalde.’’ diye aklýma bir þeyler geliyor, ama yine de dayak mayak yemiyorum. Çok þükür... Sýrtýnýzýn zor taraflarýný, eliniz uzanmadýðý için hemen kaþýyamýyorsunuz, o zamanda kapýnýn bir köþesine gidin, kapýya sürte sürte kaþýmaya çalýþýn sýrtýnýzý, bayaðý rahatlýyor insaný...

En kötü kaþýnma durumu da araba kullanýrken ortaya çýkýyor. Ufacýk bir kýl, tam araba kullanýrken sizi deli etmeye yetiyor. Böyle zamanlarda mutlaka arabayý kenara çekip, kaþýnan yerlerinizi hatýr hutur kaþýyýn, sonra da yola devam edin...

Bu atalarýmýza hayran olmamak elde mi? Maþallah her konuda fikir üretmiþler. ’’Züðürt olup düþünmektense uyuz olup kaþýnmak yeðdir.’’ demiþler... Züðürt olmayýp kaþýnanlarda artýk ya kendileri kaþýsýnlar bir yerlerini ya da kaþýyamadýklarý yerlerini yakýnlarýna kaþýtsýnlar... Kimi zaman bize düþman olanlarýn bir yerleri de kaþýndýðý zaman, aslan Mehmetçiklerimizde onlarý kaþýmakta bir an bile tereddüt etmiyorlar, bileklerine yüreklerine kuvvet...