Yaðmur..

Toprak,su ve ateþ’in “buhar” olup

Yeryüzüne “rahmet” kanatlý

Düþen “aþk” kimyasý..

Arýtýr yerküreyi tüm kirlerinden..

Canlara can katar,

Ve Gök ile olan “Aþký”ný yaþar

Mevsimlik kýyafetler içinde..

Bazen bu aþk fýrtýnalar,

Seller gibi çaðlar

Bazen bir sükut gibi okþar

Geçer topraðýn tenini..

Yer ile Gök arasýndaki

“diyalektik sevgi”nin ayrýlmaz baðý..

Peki Sen;

O kurak ve susuz gönlüne

Yaðmurlar yaðdýrýyor musun?

Hýrs,arzu,kýskançlýk ile

Kirlenmiþ “Ýç dünyan”ýn

Yaðmur özlemini duyuyor musun?

Kimbilir ne gülistanlar,

Ne bostanlar

Ne ormanlar kuruttun..

Tabiattaki Gül için üzüldün

Belki gözyaþý döktün..

Kanadý kýrýk kuþ için

Feryat ettin,yürek sýzlattýn..

Dýþarýda aradýn çiçekleri

Evinin,odanýn köþelerine

Koydun zambaklarý,orkideleri..

Kaç zambak,kaç orkide

Öldü..

Kaç bülbül gülistanýnda

Can verdi de duymadýn..

Susuz býraktýn..

Yüreðin kanadý kýrýk kuþ gibi

Çýrpýndý durdu..

Su istedi,yaðmur istedi..

Sen kýzgýn tebessümlerle

Kahkahalarla ateþ gönderdin..

Yaðmurda gizliydi özlem,

Sevgi,merhamet,sadakat..

Gözyaþlarýyla yaðar “iç yaðmurlar”..

Nasýl bir aðaç,bir çiçek

Dallarýný ve yapraklarýný göðe çevirerek

Beklerler o özlemlerini..

Ya Sen?

Sen hiç ellerini ve gözlerini Yüreðinle

Çevirdin mi Sevgiliye?..

Yataklarýndan akýp gelerek

Menzile ulaþan yaðmur sularý..

Engel tanýyorlar mý?

Yüreðinde þimþekler çaktý mý

Gözlerin yoðun bulut sisleriyle kaplandý mý

Ve gönül yaðmurlarýn aktý mý yanaklarýndan

Arýndý mý “Ýç kirlerinden-günahlarýn”dan?..

Yaðmurlar yaðdýr artýk

Sula artýk susuz kalmýþ

Gülistanýný..

Can bul

Kaldýr ellerini

Çevir yüreðini ve bulutlansýn gözlerin

Güneþ’e bakarak..

Ve “Ýlk Damlan”

Ýlk þahidin olsun yüreðine..

Hasret..

Öyle derin ki,

En uzaklarda ama en yakýn..

En sessiz ama en feryat eden..

En görünen ama en içte..

Sadece “Gel” de gizli..

Üç harf..

Ama anlatamýyorum..

Ýçimde sayfalar dolusu kelimeler

Kitaplar dolusu cümleler..

Dökemiyorum..

Ve her þey “Sen” de gizli..

Yaðmurlarla yaþa gönül mevsimlerini..