deðil mi ki
satýr aralarý boþ
dipnotlarý kalabalýk
ve sevda haneleri zayýf
yaþamöykülerimizin...

yaþanmamýþtýr
aslýnda.

abartýlmýþ bold basým
sevgili çeteleleri...
yalandan bir kaynakça...
þiþirilmiþ bir önsöz...
ve zayýf bir içerik...
renkli resimlerle bezeli
ve abartýlý
ve yalancý "11. basým" damgalarý...
yýpranmýþ ve yaþlanmýþ ciltleriyle
soluk yaþamöykülerimiz
ucuz bir fotoroman deðil de
nedir?

nedir
gerilimi ilk sayfada
-fethedilmiþ kale gibi-
zayýf bir yaþam?
kurgusu iðreti
kaburgalarý çýkýk
korkak ve iddiasýz
utancýn kýrmýzýsýna boðulmuþ
sonuna kadar yaþanmamýþ
arkasý yarýndan önce bitmiþ
macera kokusu
ve ölümün
aðýr tortusuyla ezilmiþ
sýtmalý bir kaç
yürek kabarmasý?

uykusuz geçen bir kaç gece...
ulaþýlmazlýðýnýn sihriyle
yüceleþtirilmiþ
aslýnda eriþilmesi güç
bir kaç sevgili nedeniyle
nedir bu
"hayatým roman" ayaklarý
dillerimizde?

adrenalin fýþkýrmayan
köklü aþklarla sulanmamýþ
epiküryen deltalarý kayýp
monoton gündönümleri
gerçekten gün müdürler?
ve
fantazilerin kýrbaçlarýyla
kana boyanmamýþ
ter göletlerinde yýkanmamýþ
aykýrý yasalarla yargýlanmamýþ
gelecek,
gelecek midir?

korkaðýz
ve uzaðýz
bir yazarýn
sancýlý doðurganlýðýndan
kuþkucu
ve bir o kadar da ikiyüzlü
önyargýlý
ve tutukluyuz
kendi düþ bahçelerimizde.

yaþamöykülerimizin
boþ kümeleri
meze oluyor
ilkokul 3. sýnýfta
küçük çocuklarýnýn
aç beyinlerine...

ve öykünmüþ
ve kopya
ve seri imalat
yaþamöykü dizileri kaplamýþ
duvarlarýmýzý
ve biz
onlarý
bir diploma gibi
duvarlarýmýza asmayý
marifet sanmýþýz...

ve bir marifet gibi
içi boþ çerçevelerini
her gün indirip
tozlarýný silmiþ
yine aptalca bir özenle
yerlerine koymuþuz...
ve en özgün eserimizi
yapmýþýz aslýnda oynarken
küçüklüðümüzde
"bebeðimizin
gözünü oymuþuz"

oysa oyarken
günlük hayatýn sýradan kavgasýnda
karþýmýzdakini gözünü
"yaþam gözümüzü" de oymuþuz
kendimizin.
küflenmiþ bir kafatasý içine
beyin salatasý koymuþuz
ve onu
medyatik soslar
magazinel otlarla
süslemiþiz.

okunaklý yaþamöyküleri bulmuþ
arada bir arkeologlar...
dezenfektan yorumlarla
kimyasýný bozmuþuz...
okunmasýn diye
müzelere koymuþuz...

tabular örmüþüz
çin seddi gibi upuzun
çaputlar baðlarken
yalancý adak aðaçlarýna
taþlar atmýþýz
meyveli olanlarýna...

sen insanoðlu!
yani ben!
suçlusun!
ayaða kalk!
ölümöykün okunacak!
uyan,
yüzyýllarýn tabu-t-larýndan...
kýrýlmýþ kalem sesi
baþlangýcý yaþamöykünün
ölümöykünün "mutlusonu"
gözkamaþtýrýcý bir düþ yaþa
öykü diye
þarkýsý olsun sonsuzluðun
ölümsüz bir esas oðlan
ve esas kýz yarat
kendi çamurundan
kabuklarýný yol yaranýn acýmadan
çýk artýk
vakti geldi kozandan
koþ ölüme
ölüm seni çaðýrmadan
ve yaz mezar taþýna ellerinle
korkmadan:
"hayatým roman"!